Wat is een gebruikelijke 'klassieke' omgangsregeling?

[Mieke70]

Korte situatieschets: ex en ik zijn sinds 5j gescheiden, hebben 2 tieners van bijna 13 en 16j. Zijn gescheiden dmv EOT, co-ouderschap met bilocatie. Na 5j beslist ex eenzijdig dat hij voortaan een 'weekendpapa' wil zijn, en is de kids (op een weekje na) al 5 maand niet meer komen ophalen. We proberen nu nieuwe afspraken te maken (noodgedwongen, zowel de kids of ik zijn geen vragende partij, maar hij komt ze gewoon niet meer ophalen). In een ander topic heb ik reeds de alimentatie aangehaald, maar ook de verblijfsregeling blijkt een hekel punt.
Ik stel me nu de vraag: wat is een gebruikelijke omgangsregeling?

* Ik stel voor vrijdagavond 18u/zondagavond 20u; hij wil zaterdag 10u/zondag 18u. Gezien de situatie vroeger week/week was, vind ik dat hij ze minstens dan wel op vrijdag kan komen halen
* Kerstvakantie-Paasvakantie: week/week - toch IETS waar we over akkoord gaan!
* Allerheiligenverlof/Krokusverlof: Ik stel voor ieder een halve week, hij wil ze deze vakanties NIET!
* feestdagen: ik stelde voor: verblijf bij de ouder bij wie het ze het aansluitende weekend verblijven. Hij wil ze deze dagen NIET!
* Grote vakantie: ik stel voor maand/maand, hij wil telkens 2 weken. Dit doet hij gewoon om mij te 'saboteren', hij weet immers heel goed dat ik geregeld met de kids naar een verre bestemming ga en dan 3w op vakantie ga. (al zal dit de komende jaren om financiële redenen niet kunnen) Ik wil wel graag de 'ruimte' om binnen 'mijn maand' verlof te kunnen plannen zoals ik het wil; het verlof heeft de vorige jaren telkens al voor problemen gezorgd.

Wat is een gebruikelijke regeling voor vakanties? Vooral de grote vakantie, maar ook herfst/krokusverlof? En wat met feestdagen?

Even ter info: de kids zijn altijd graag naar hun papa gegaan, en zijn ook geen vragende partij om de verblijfsregeling te veranderen.

[Rebel-with-a-cause]

Wat is een gebruikelijke regeling voor vakanties? Vooral de grote vakantie, maar ook herfst/krokusverlof? En wat met feestdagen?

Een 'gebruikelijke' regeling bestaat NIET !
Er is wel steeds de mogelijkheid om de meest toepasbare en minst belastende - in het belang van de kinderen - situatie proberen te verkrijgen door onderling overleg en onderhandelen.
Probeer als OUDERS hier een oplossing te vinden, eventueel door beroep te doen op een bemiddelaar.

[Mieke70]

Goh, als ouders overeenkomen, ik heb het geprobeerd, mijn goeie wil getoond, maar als ik wit zeg, zegt hij zwart, en hij is niet bereid om een duimbreed toe te geven. Ik denk dat zelfs een bemiddelaar ons niet kan helpen, ik heb een laatste poging ondernomen om onderling iets te regelen, maar de situatie is te erg scheefgegroeid, lijkt me. Het gaat er waarschijnlijk op uitdraaien dat de rechter erover zal moeten beslissen, vrees ik...

En okee, als een 'gebruikelijke' regeling niet bestaat, wat is dan eigenlijk de meest toepaste? In 't geval dat een rechter de knoop moet doorhakken. vb. zoals voor de vakanties in ons geval: hij wil 2w/2w,... ik wil maand/maand... en feestdagen, krokusvakantie,... er moet toch ergens een algemene regel zijn die wordt gehanteerd, niet? (in het geval dat er geen onderlinge overeenkomst wordt bereikt, welteverstaan)

[Astrake]

Goh, als ouders overeenkomen, ik heb het geprobeerd, mijn goeie wil getoond, maar als ik wit zeg, zegt hij zwart, en hij is niet bereid om een duimbreed toe te geven. Ik denk dat zelfs een bemiddelaar ons niet kan helpen, ik heb een laatste poging ondernomen om onderling iets te regelen, maar de situatie is te erg scheefgegroeid, lijkt me. Het gaat er waarschijnlijk op uitdraaien dat de rechter erover zal moeten beslissen, vrees ik...

En okee, als een 'gebruikelijke' regeling niet bestaat, wat is dan eigenlijk de meest toepaste? In 't geval dat een rechter de knoop moet doorhakken. vb. zoals voor de vakanties in ons geval: hij wil 2w/2w,... ik wil maand/maand... en feestdagen, krokusvakantie,... er moet toch ergens een algemene regel zijn die wordt gehanteerd, niet? (in het geval dat er geen onderlinge overeenkomst wordt bereikt, welteverstaan)

Ten eerste zal er een aanpassing op het EOT moeten gebeuren. Dat de papa vanaf nu enkel weekendpapa wil zijn is zijn goed recht maar dan zal hij daarvan ook de verplichtingen moeten nakomen (zijnde alimentatie ed).

Wat betreft de regeling van de vakanties, die zijn meestal in 2 gedeeld, praktisch is dat bvb paas- en kerstvakantie 1 week bij elk, krokus en herfstvakantie afwisselend. Wat betreft grote vakantie zou ik zelf nooit gaan voor een maand/maand regeling...een maand is heel erg lang om je kinderen niet te zien. Daar zou ik zelf ook opteren voor de 2 weken

[Mieke70]

Wat de vakantieregeling betreft: in de oorspronkelijke akte EOT staat dezelfde regeling week/week, tenzij anders overeengekomen. De eerste jaren hebben we steeds elk 3w de kids bij ons gehad, en de rest verdeeld naargelang het best uit kwam. Sinds 2j leven we echter in onmin, en probeert m'n ex me op alle manier te boycotten, ook op vlak van verlof. Zo weigerde hij zich de afgelopen jaren soepel op te stellen en wou zich in de vakantie ook aan de week/week regeling te houden. Twee jaar terug heeft hij me willen tegenhouden om met de kids op reis te vertrekken, en heeft hij me pas een week op voorhand toestemming gegeven om te gaan, wat zowel voor mezelf en de kids een heel frustrerende periode is geweest. Vorig jaar heb ik me hiertegen proberen 'in te dekken' en vanaf januari al laten weten wanneer ik graag verlof wou hebben. Omdat hij mijn signalen gewoon negeerde, heb ik hem een aangetekende brief gestuurd met de melding dat, als ik tegen een bepaalde datum geen antwoord kreeg, ik er van uit ging dat het in orde was. Zo gezegd, zo gedaan. Wat doet meneer? Twee maand later, nadat mijn verlof al lang was geboekt, zegt hij tegen de kinderen dat ze mogen kiezen met wie ze meegaan, en boekt, toen hij al wist dat de zoon ervoor koos om met hem mee te gaan, een reis in net dezelfde periode! Ik stond met m'n rug tegen de muur, en kon niet anders dan m'n zoon met hem te laten meegaan. M'n zoon is 16 en heeft ASS met agressief gedrag, hem verplichten hem met mij mee te gaan zou gegarandeerd voor heibel hebben gezorgd. De 650€ dat zijn vliegtuigticket gekost heeft was ik kwijt. Ondanks de raadgevingen van m'n avocaat die ik gevolgd had, zei deze 'voor 650€ geen procedure te starten'. En daar sta je dan...
Daarom verkies ik maand/maand om meer 'speelruimte' te hebben wat het boeken van een verlof betreft. Als ik op verlof ga, ga ik meestal bijna 3weken. Is voorgaaande iets waar een rechter rekening mee kan houden?

Wat mij ook enorm tegen de borst stoot (en is niet persoonlijk bedoeld, Astrake) is hoe iedereen het steeds maar blijkt te hebben over de 'rechten' van de vader, maar wat met de RECHTEN van de KINDEREN??? Wat met mijn rechten? Evenals een vader het recht heeft om zijn kinderen te zien, hebben zijn kinderen toch ook het recht om HEM te zien? En hen wordt dat recht ontnomen, maar daar kraait blijkbaar geen haan om, het gaat altijd maar om 'de rechten van de vader'. M'n ex heeft op de 5j dat we uiteen zijn, al 5 verschillende relaties gehad en op evenveel verschillende plaatsen gewoond. De relatie die hij nu heeft, is de eerste relatie waar ook de kinderen zich goed bij voelen. Zoals ik al zei heeft m'n zoon ASS, hij heeft oa heel veel moeite met sociale contacten. M'n ex z'n nieuwe vriendin heeft een zoon van zijn leeftijd, waar hij prima mee overeenkomt. Sinds zij samenwonen, was m'n zoon echt opengebloeid, iedereen zegt dat. Het sociale contact met die jongen deed 'm deugd, maar vroeg ook veel energie van hem, en de week bij mij kon hij dan weer even 'uitblazen'. De situatie was ideaal, het was ook de eerste keer sinds 5 jaar dat ik merk dat mijn kinderen graag naar hem gaan en het goed bij hem hebben,en nu neemt hij hen dat weer af! Terwijl hij wel samenwoont met zijn vriendin en haar 3 kinderen... Welk signaal geeft hij hiermee naar de kinderen? Ik vind dit absoluut geen goeie zaak voor hen. Hoe zit het dan met de RECHTEN van de KINDEREN, vraag ik mij af???
En mijn rechten? Hij beslist dit zomaar, zonder enige vorm van overleg. Van een moeder wordt dan blijkbaar maar verwacht dat ze hier zomaar akkoord mee gaat, ttz, ik heb geen andere keuze. Zelf heb ik momenteel geen relatie, en zie dat voor de toekomst ook niet rooskleurig in. Hoe kan je iemand leren kennen als één avond om de 14d vrij hebt? Ik wil mijn kinderen niet onmiddellijk met een nieuwe partner confronteren, m'n zoon heeft veel moeite met veranderingen, dus ik wil eerst zeker van m'n stuk zijn voor ik m'n kinderen met een nieuwe partner confronteer.
Om maar te zeggen, m'n ex haalt m'n kinderen hun leven en mijn leven overhoop, zonder dat wij vragende partij zijn, het zelf niet willen! en er ook niet eens iets kunnen tegen doen, maar alles wat ik te horen krijg, is over ZIJN RECHTEN! Ik vind dit zo wraakroepend

Bon, dat ben ik ff kwijt Maar ik ben aan 't afwijken...

Verlof... wie durft?

[Astrake]

Tuurlijk hebben je kinderen ook het recht om hun vader te zien en daar verzaakt hij nu aan. Maar de vader is meerderjarig en als hij geen week om week regeling meer wil, wie gaat hem dan verplichten? Je kan meerderjarige kinderen ook niet verplichten naar ouders te gaan. Ik begrijp je frustatie heel goed hoor en ik verdedig hier niemand. Ik begrijp dat je kids erg gekwetst zijn hierdoor. En ik heb nergens gesproken over ZIJN rechten hè, eigenlijk alleen over zijn plichten!

[Yvette]

@Mieke,
ik vind dat je totaal niet afwijkt. Ik heb zelfs niet gekozen voor een klassieke regeling. Men gaat ervan uit dat een moeder dat er wel even bijneemt. En hoe graag ik mijn kinderen ook zie, heb ik toch zoiets van:'ik heb alles opgegeven voor de kinderen omdat mijn ex nooit thuis was, ik moet van 0 herbeginnen, heb zelfs niet voor de scheiding gekozen, dus wil ik nu co-ouderschap. Ik ben financieel al genoeg gestraft (=op straat gezet). Ik zou wel zot zijn om dit te blijven te doen.'
Mijn ex heeft zelfs de plicht niet om in co-ouderschap te zorgen en kan zijn carrière rustig verderzetten. Nu is het zo dat mijn kinderen absoluut geen co-ouderschap willen o.w.v. het feit dat ze niet met zijn vriendin willen te maken hebben. In feite is het zelfs zo dat ze helemaal niet willen gaan. Maar ik verplicht ze gewoon anders heb ik geen moment rust meer en ben ik toch de schuldige.
In feite is het dus zo dat hij ze om de veertien dagen een weekend wil en zo gebeurt het. Helemaal tegen wat ik zou willen of wat de kinderen zouden willen.

[hendrik1]

Dag Mieke 70,

ik ben zelf een weekendpapa(door omstandigheden,jammergenoeg!).
De kinderen komen: om de 14 dagen het weekend(ik ga ze de vrijdag na school halen en de mama komt er hier zondagavond om 18 u om), de helft van de paasvakantie en de helft van de kerstvakantie (het ene jaar de eerste week en vice versa) en dan het ene jaar in de krokusvakantie en het andere jaar in de herfstvakantie.
De grote vakantie werd (zonder dat ikzelf, noch mijn ex hierom gevraagd hadden) door een jeugdrechter naar aanleiding van een ander conflict verdeeld in.....halve maanden bij de ene ouder en halve maanden bij de andere! Dit is de regeling bij mij. In praktijk blijft het geven en nemen (maar elke afwijking op de regeling wordt op voorhand via mail besproken).
Ik had al eens van iemand anders gehoord dat er dus inderdaad vaders zijn die hun kinderen nu eens wel en dan weer niet komen halen, met alle gevolgen voor de kinderen (op emotioneel vlak) van dien. Ook voor de ouder bij wie de kinderen verblijven is die onzekerheid enorm stresserend.
Ik kan hier met mijn verstand niet bij. Nu ja, wie ben ik

[3399AAaa]

@ Yvette: ik zie u hier en daar opduiken op het forum met wat frustraties. Wat ik me afvraag: krijgt u onderhoudsgeld van uw echtgenoot? (ik dacht dat u niet met eot gescheiden was, klopt?) en zo ja, heeft u ooit, na de echtscheiding, een verhoging daarvan aangevraagd?

Ik vraag me bovendien af hoe hij u op straat heeft kunnen zetten met twee kinderen. Bent u wel goed verdedigd geweest, of heeft u te laat een advocaat onder de arm genomen?

[Yvette]

@ Yvette: ik zie u hier en daar opduiken op het forum met wat frustraties. Wat ik me afvraag: krijgt u onderhoudsgeld van uw echtgenoot? (ik dacht dat u niet met eot gescheiden was, klopt?) en zo ja, heeft u ooit, na de echtscheiding, een verhoging daarvan aangevraagd?

Ik vraag me bovendien af hoe hij u op straat heeft kunnen zetten met twee kinderen. Bent u wel goed verdedigd geweest, of heeft u te laat een advocaat onder de arm genomen?

Nee, ik krijg GEEN onderhoudsgeld. Mijn ex verdient nochtans HEEL goed.
En dat mag ook van mij want hij werkt ook dag en nacht (bij wijze van spreken alhoewel...). En dat is juist het probleem. Vrouwen die stoppen met werken (heb bijna 15 jaar gewerkt) doen dat meestal omdat de echtgenoot heel veel werkt en als gevolg daarvan meestal ook heel veel verdient. In het vonnis van de rechter stond dat ik als de kinderen geen baby's meer waren, ik gerust terug had kunnen gaan werken en opvang had kunnen zorgen. Het staat er zo niet letterlijk in maar daar komt het wel op neer.
Er is dus helemaal geen rekening gehouden met economisch gemaakte keuzes. OOk niet met het feit dat ik ziekte-attesten had. Heb verschillende keren in het ziekenhuis gelegen, ben geopereerd geweest enz.....
En ja, ik heb direct een advocaat genomen. Ik zit trouwens aan advocaat nummer 3. Bij de eerste was ik nog veel te emotioneel en dat botste. De tweede stond aan de kant van de tegenpartij. Ik zit nu al aan de derde ,
één gespecialiseerd in echtscheidingsrecht. Maar blijkbaar........ik weet het ook niet.
En ja sorry, ik ben gefrustreerd. En dat is nog heel licht uitgedrukt.
Eerst vertrekt je man met een ander. En dan nog met veel leugens en bedrog. Achteraf blijkt dat ze je je hele huwelijk (18 jaar) en zelfs daarvoor bedrogen hebben. Ik weet niet of je weet hoe dat voelt maar...
En dan mag je naar de rechtbank waar de rechter het nodig vond om mij nog een beetje belachelijk te maken. Ah ja, want zij wist niet wat er gebeurd was omdat het toch schuldloos is. En dan krijg je zo een vonnis.
En dan ben ik op psychiatrie beland.
Ah ja, dat stond ook nog in het vonnis: 'het mag geen win-for-life zijn.'
Weet je hoeveel pijn dat dat doet? Ik weet het dit is een juridisch forum maar voor mij is mijn echtscheiding puur emotioneel.

[tianneke]

Verlof... wie durft?

Ikke niet, want als ex man weet dat wij een verlof gepland hebben, komt hij zoon zowieso niet halen En begin maar bij te boeken op het laatste moment, hotel volzet ed...
Ik blijf thuis, jammer voor de kinderen, beter voor onze rust.

[3399AAaa]

@ Yvette: win for life mag het niet zijn, maar het mag wel iets zijn hé... Ik weet niet goed in welke fase je nu zit. Ben je nog maar pas gescheiden? Is er al een vereffening-verdeling geweest? Was je volgens het wettelijk stelsel getrouwd? En hoe komt het dan dat je (samen met je kinderen????)zo maar bent buiten gezet? Hier klopt toch iets niet?

In ieder geval: ik ken je dossier niet, maar als je onderhoudsgeld hebt gevraagd, kan je ook na de echtscheiding nog opnieuw een aanvraag doen.

Het is inderdaad wel zo dat de ene advocaat al wat beter kan omgaan met de emoties van zijn cliënt dan de andere. Een rechtbank houdt al helemaal niet van emoties. Voor emoties moet je naar een psycholoog, voor zaken naar de advocaat.....

[Yvette]

Ik ben al een aantal maanden gescheiden. Er is nog geen vereffening-verdeling geweest. Ik ben met gemeenschap van goederen getrouwd.
Ik ben niet letterlijk op straat gezet. Ik woon nog samen met de kinderen in het huis. En de kwestie van het onderhoudsgeld komt in de zomer voor het hof van beroep.

[3399AAaa]

Ik ben al een aantal maanden gescheiden. Er is nog geen vereffening-verdeling geweest. Ik ben met gemeenschap van goederen getrouwd.
Ik ben niet letterlijk op straat gezet. Ik woon nog samen met de kinderen in het huis. En de kwestie van het onderhoudsgeld komt in de zomer voor het hof van beroep.

Oef, blij dat te horen. Nu komt het er echt op aan alles uit de kast te halen, want dat zal bijna de laatste kans zijn!
Is de bespreking voor die vereffening-verdeling al opgestart of bij de rechtbank aangevraagd: maw is er al een notaris gestart? Niet laten aanslepen!

[Yvette]

Ja, er is al een notaris aangesteld door de rechtbank en er is al een schatter voor het huis langsgeweest.
Ik hoop dat het vlug allemaal achter de rug is.