Even een korte situatie schets:
Ik ben 7.5 jaar samen en 6 jaar getrouwd in België met mijn partner dewelke de Franse nationaliteit heeft maar Belgische (tijdelijke id kaart, die meer vernieuwd moet worden). Wij kochten samen een huis met afbetaling en zijn getrouwd onder 50/50. Wij hebben kinderen. Mijn man heeft het voornamste inkomen, ik ben zelfstandige met beperkt inkomen. Owv chronische pijnen is voltijds werken al jaren niet mogelijk.
Ik combineer mijn zelfstandig werk met de voornaamste zorg voor de kinderen en het huishouden.
Onze relatie kende meerdere zware momenten waarin hij mij en de kinderen het leven moeilijk maakte met zijn gedrag, agressie en dreigingen en samenleven is niet meer mogelijk. Geduld met de kinderen is ook mijn ding. Co ouderschap is dus zeker niets voor hem en niet iets wat hij zou eisen denk ik. Maar een scheiding kan mensen veranderden.
De scheiding is nog niet aangevraagd maar door beiden meermaals genoemd.
Echter is de situatie delicaat en heb ik vele vragen en angsten.
Hij liet gedurende onze hele relatie weten hoe hij België een 'stom' land vond. Ik ben er dus van overtuigd dat hij liefst terug naar Frankrijk zou verhuizen.
Mijn angsten zitten dus ook hieraan verbonden.
Wat met de kindjes en zijn rechten?
Hoe vaak bezoeken in ander land?
Wat als hij ze niet terug zou brengen na bezoek? Je hoort van zulke verhalen..
Wat met onderhoudsgeldt/alimentatie? Stel nu dat hij deze niet betaald eens hij in Frankrijk woont? Dan sta ik daar met beperkt inkomen...En zelfs in hetzelfde geval in België. Staan daar straffen op?
De meeste zaken zijn contracten op mijn naam, maar voor ons beiden (internet, elektriciteit,...) en ons huis op beide namen.
Wat als hij morgen beslist te vertrekken zonder enig woord en de kosten van deze zaken zich stapelen? Ik kan deze onmogelijk alleen bekostigen. Wij zijn getrouwd maar als hij naar eigen land gaat en weigert te betalen is dit toch een lastig gegeven betreffende strafbaarheid?
Dan sta ik daar als het ware met schulden?
Wat als hij toch in België blijft?
Over alles overeen komen zie ik niet gebeuren jammer genoeg.
Uiteraard gun ik hem om de kindjes te zien en hoop ik dat alles zo vredig mogelijk verloopt voor ons allen.
Eens ik besluit de scheiding daadwerkelijk aan te vragen, hoe begin ik hieraan?
Voor ik dus verder denk en handel had ik graag wat verduidelijking gehad over bovenstaande problematieken.
Mensen die hier ervaring of kennis over hebben, graag.
Hartelijk dank alvast!
