JuridischForum.be

Een moeder heeft door een vonnis eerste aanleg Dendermonde haar 3 kinderen slechts om de 14 dagen het weekend en om de 14 dagen een woensdagnamiddag.
De papa die een zelfstandige kinésist is en iedere dag werkt tot 23u, laat zijn kinderen opvoeden door oppassers en nanny's. De rechter vond dat de week/weekregeling hier niet van toepassing kon zijn, daar de mama ieder morgen en avond 30 min moest rijden op een afstand van 20km om de kinderen van en naar school te brengen. Verder vond die rechter opportuun dat de kinderen die geboren en getogen zijn in de gemeente waar de vader woont, beter in hun eigen omgeving bleven. Dat de kinderen wel eens hun mama hierdoor erg missen, kan blijkbaar niemand iets schelen.
Welke kans maakt zij in hoger beroep?
Hoe kan het dat een mama, die niet rookt, drinkt, drugs neemt... vaste job heeft, maar 80% werkt... zo'n vonnis krijgt? Een mama kan toch nooit haar kinderen kwijt zijn?

misschien een rechter die bepaalde belangen van de kinderen (structuur in hun leven, voldoende rust e.d.) belangrijker vond tegenover andere?

De huidige structuur biedt hen echter absoluut geen rust.

De huidige structuur biedt hen echter absoluut geen rust.

Wie beweert dit en/of kan dit 'objectief' controleren/bevestigen?

Zoals bij zovele postings, 'horen' we hier slechts één zijde van het verhaal.

Kan je de motivatie excact weergeven?

Vaders en moeders hebben gelijke rechten en plichten. Zelf meen ik dat er maar weinig zouden opkijken mocht hier enkel het gesclacht omgedraait zou worden. Dus vanuit mijn persoonlijke kijk, kan zo een vonnis eens geen kwaad, omdat het gerecht genderneutraal dient te worden. Uiteraard volg ik je wel dat je niet gelukkig bent met zo een vonnis, gelet dit een grote invloed heeft op je dagelijks leven waarbij je moeilijk kan berusten en dat er wordt gekozen voor een soort "hoofdouder" en een ouder die een bijrol krijgt toebedeeld waarbij de portomonee ook nog eens zal moeten opengaan om het geheel af te ronden.

Wat je kan onderzoeken is of het "onderzoek" van onderstaande wettekst wel correct is gebeurd. Ook de nuance, met rood aangegeven kan aanleiding geven om naar het Hof van Beroep te trekken

uit art 374 BW

Ingeval de ouders niet samenleven en hun geschil bij de rechtbank aanhangig wordt gemaakt, wordt het akkoord over de huisvesting van de kinderen door de rechtbank gehomologeerd, tenzij het akkoord kennelijk strijdig is met het belang van het kind.
Bij gebrek aan akkoord, in geval van gezamenlijk ouderlijk gezag, onderzoekt de rechtbank op vraag van minstens één van de ouders bij voorrang de mogelijkheid om de huisvesting van het kind op een gelijkmatige manier tussen de ouders vast te leggen.
Ingeval de rechtbank echter van oordeel is dat de gelijkmatig verdeelde huisvesting, niet de meest passende oplossing is, kan zij evenwel beslissen om een ongelijk verdeeld verblijf vast te leggen.
De rechtbank oordeelt in ieder geval bij een met bijzondere redenen omkleed vonnis, en rekening houdend met de concrete omstandigheden van de zaak en het belang van de kinderen en de ouders. »

daar de mama ieder morgen en avond 30 min moest rijden op een afstand van 20km om de kinderen van en naar school te brengen.

Voor het kind zou dit niet "iedere" zijn, maar "de helft" van de tijd.

Een mama kan toch nooit haar kinderen kwijt zijn?

En hoeveel kinderen zijn hun vader kwijt denk je?


RR

De huidige structuur biedt hen echter absoluut geen rust.

In verreweg de meeste gevallen is de beste structuur voor de kinderen als hun ouders samenblijven

RR

Ik las jouw relaas en dit heeft me ertoe aangezet om me te registreren!

Vecht meisje, vecht!

Een man die zelfs maar durft eisen naar een rechtbank dat een mama geen zelfde rechten mag hebben als een vader, is een 'vaderschap' onwaardig!

Je hebt misschien niemand die jou daarin kan ondersteunen, hoe verschrikkelijk dit ook maar kan zijn, maar laat een berichtje achter, en we komen met elkaar in contact!

Je bent niet alleen, meisje!

anneliesvlinder
aan
'warme'brievenbus


Liefs en sterkte!!!

Een man die zelfs maar durft eisen naar een rechtbank dat een mama geen zelfde rechten mag hebben als een vader, is een 'vaderschap' onwaardig!

Weer zo een quote om in te kaderen...

Mogen we hieruit concluderen dat heel veel moeders het moederschap onwaardig zijn? De tijden zijn sinds enkele jaren gelukkig snel veranderd.

RR

Beste RR,
Toen de breuk er kwam, heb ik nooit bij het idee stilgestaan om de kinderen hun papa te ontnemen. Alles ging netjes geregeld worden en er waren toen reeds concrete afspraken gemaakt. Tot hij zich ging bevragen bij een haai van een advocaat. Ik heb nog proberen te bemiddelen met mijn advocaat, maar niets mocht baten...zijn advocaat ging om "te winnen". En nog steeds beseffen ze niet hoe erg de kids lijden onder deze situatie.
Het gaat er niet om in welke omgeving de kids vertoeven, maar bij wie ze zijn, als ze moeten gaan slapen, huiswerk maken, maaltijd nemen....... En als die bestaan uit nanny's en oppassen, terwijl de mama er altijd kan zijn...wel dan stel ik mij op den duur toch vragen over de persoon achter de vader.

Beste RR,

Je vroeg om de juiste motivatie:
Wel ex is gewoon steeds aan het werk en hij dient overal en op iedereen beroep te doen om de kinderen te laten opvangen. Ze worden dus van holder naar bolder gestuurd, de ene keer opgevangen door de ene nanny, dan door de andere, dan door de oma, dan door de tante,.... Dit terwijl mama minder is gaan werken om de kinderen s'avonds te kunnen opvangen.
De rechtbank uit Dendermonde vond dat de kinderen moesten opgroeien in een stabiele omgeving, dicht bij school, vriendjes en hobby's en dat de afstand Gent/ Wetteren te ver was. Terwijl we in de auto lekker kletsen, koekje eten, drankje nemen en het een moment op de dag is waarop de kinderen hun relaas van die dag kwijt kunnen. En op nog geen half uurtje zijn we thuis
Maar 3 weken later doet zelfde rechter uitspraak, week/week, voor een papa die dubbel zo ver woont van de school van zijn kinderen. Ik snap het dus niet meer.
En nog eens, ik wil de kinderen absoluut hun papa niet ontnemen. Mijn vraag naar de rechtbank toe is eerlijk: week/week

Laat mij duidelijk weze dat een scheidingskind het best af is met een verblijfsregeling waarbij het evenveel bij de ene ouder is als de andere als de ouders er niet dadelijk zelf uitkomen !


Mogelijks zijn er enkele uitzonderingen, maar deze bevinden zich allicht enkel in de sfeer van "jeugdbeschermig", maar dat is niet anders als ouders samen zijn.

De reden waarom een gelijk verdeeld verblijf na scheiding beter is kan je o.a. gaan vinden bij Bauserman
Bauserman Litteratuuronderzoek Joint custody / Sole custody
http://www.f4j.be/doc/pdf/020101_bauserman.pdf

Kort samengevat: omdat er sneller rust komt in de conflictsituaties

De reden waarom ik specifiek naar de motivatie vroeg (de motivatie vermeld in het vonnis) is omdat je daar mogelijke gronden kan vinden om in beroep te gaan.

Wat advocaten betreft zal je ook mogelijks ook met mij op 1 lijn zitten.
http://www.juridischforum.be/forum/view ... 5211#55211
Jammer dat er zo weinig advocaten uit hun functie gezet worden omdat ze de situatie voor het kind flink bemoeilijkt hebben. Dit zou MOETEN veranderen.

RR

Inderdaad, de advocaten doen hun ding en willen alleen maar WINNEN, wat er achteraf gebeurt laat hen volledig koud. En ze maken ozoveel kapot.

@ anneliesvlinder,
Groot gelijk heb je, wanneer je schrijft dat een vader (moeder) die naam niet waardig is wanneer hij-of zij het contact met èèn vd ouders boycot.
En het zijn jammer genoeg ' dagdagelijkse' feiten geworden.
Door contact te weigeren of te minimaliseren beschadig je de gevoelswereld van kinderen en jongeren.
Daardoor ontstaat ouderverstoting en iedereen weet welke gevolgen zoiets heeft voor kinderen en hun ouders.
Je hebt 1vader en 1moeder en 1 moeten missen is misdadig !!!!!!
Rebel zou beter moeten weten , het is natuurlijk altijd maar een kant die je je hoort , nl die van de verstotene . Wat heeft de andere te vertellen dan ? Als je zoiets doet krijg je vroeg of laat de rekening.....

Door contact te weigeren of te minimaliseren beschadig je de gevoelswereld van kinderen en jongeren.

Touché

PS: Kinderen/jongeren kunnen later zodanig malfunctioneren dat een dergelijk proces zich een generatie later herhaalt. Het is zoiets dat je het hen aanleert of dergelijke waarden meegeeft. Correcte cijfers van groote studies ken ik echter niet. Wel is geweten dat kinderen van gescheiden ouders afhankelijk van onderzoek tot onderzoek zelf 2 tot 3.4x vlugger echtscheiden.

je kunt het niet geloven (hoe schadelijk dat het is)

RR

Heeft iemand al gehoord van een kortgeding betreffende de toewijs van de kinderen naar de grootouders (dwz een extra week in de vakantie dat grootouders de kinderen bij zich mogen hebben)?
Loopt dit via vrederechter? Moet dit via advocaat?