JuridischForum.be

Mijn 16-jarige dochter is 6 maanden geleden vertrokken bij haar vader vanwege problemen met zijn nieuwe partner en opvoedingsstijl (ik ga hier niet dieper op in). Sinds haar 10e wil ze meer bij mij verblijven (we hebben verschilde rechtzaken en therapie gehad met rechts therapeuten). Ik heb nu zelf bemiddeling ingeschakeld(maar daar was hij niet van op de hoogte), maar dat liep niet goed omdat vader geen schuldinzicht had en dochter zich niet veilig voelde tijdens de gesprekken. In de afgelopen 6 maanden heeft mijn dochter haar leven goed opgepakt. Ik moedig haar aan om contact te houden met haar vader en ik wissel met plezier de jongste kinderen met hem. Ik heb echter besloten om het kindergeld niet langer te delen omdat ik vind dat het nodig is voor de opvoeding van de kinderen en niet voor zijn inkomen te verhogen. Hierdoor dreigt hij nu met een deurwaarder.

Het is belangrijk om te vermelden dat hij 6 maanden geleden de mogelijkheid had om de relatie met mijn dochter te herstellen door haar alleen in de weekends te zien, maar hij weigerde dat. Volgens hem was het alles of niets: ofwel ze kwam de hele week bij hem wonen, ofwel zag hij haar helemaal niet.

Vader reageert alleen wanneer het om geld gaat en doet verder geen moeite om contact te zoeken met mijn dochter. Dit terwijl ze binnenkort examens heeft en het belangrijk is dat hij haar steunt. Hij stuurt alleen maar verwijten en stuurt praktische berichten. Het is voor mij als moeder erg moeilijk om hiermee om te gaan. Ik kan mijn kind toch niet zomaar wegsturen, maar ik kan ook niet blijven betalen als ik vind dat het kindergeld nodig is voor de opvoeding van de kinderen. Ik ben zelf bereid het om het volledig op haar rekening te storten.

In het vonnis staat dat het kindergeld moet worden gedeeld, maar in de wet staat dat kindergeld nodig is voor de opvoeding van de kinderen. Er is een rechtszaak die nog openstaat op de rol en de rechter heeft aangegeven dat we die moeten heropenen als de problemen terugkeren. Ik sta nu voor de keuze om de deurwaarder te laten komen (ik heb nu al een maand niet betaald) of om te blijven betalen en/of de rechtzaak opnieuw te openen.

Volgens zijn advocaat ligt de verantwoordelijkheid (letterlijk) bij de dochter en kan hij er niks aan doen dat er geen relatie is.

Graag een beetje advies zonder oordeel

Als in het vonnis staat dat kindergeld moet gedeeld worden dan MOET u dat doen.
Er is een vonnis en dat is wet tussen partijen en rechters houden er niet van dat men eenzijdig kan en mag wijzigen. Slecht idee dus
Als jullie zouden overeenkomen zou dat geen probleem zijn.
Vanaf 12 jaar kunnen kinderen gehoord worden door de rechtbank. Een 16 jarige kan zeker haar verhaal doen bij de rechter.

Ik adviseer dat u deze maand betaald - ik hoop dat u met het inhouden enkel over het kindergeld van de 16-jarige hebt want anders helemaal een slecht idee. Dat had uw advocaat al kunnen vertellen.

Best zaak terug naar familierechtbank laten brengen maar zorg dan wel dat u voldoende valabele elementen hebt waarom u een wijziging wil van het vonnis.
Dat u hier niet verder over dat element ingaat is uw zaak maar zou dat wel heel uitgebreid beschrijven voor de rechtbank

Beste

Franciscus heeft gelijk. Het is niet aan u om zelf te oordelen. U kan geen rechter en partij zijn! Een vonnis geldt als wet tussen u beiden. U kan het dossier terug voor de familierechtbank brengen en een nieuw vonnis vragen. Wel op te letten : u lijkt zelf ook te beslissen dat hij zijn dochter enkel in het weekend kan hebben. Als in het vonnis week-week staat is het hier evenmin aan u om eenzijdig dat vonnis te wijzigen. Rechters lachen niet wanneer mensen zich op basis van eigen - al dan niet terechte overwegingen - de bevoegdheid toe eigenen om hun vonnis in de prullenmand te gooien.

Neen, ik heb dat niet beslist dat hij zijn dochter alleen in het weekend mag hebben. Als oplossing om de verbinding te herstellen, was het voorstel om te beginnen met weekends. Dit is ook duidelijk gemaakt, ik heb hier geen beslissingen in genomen. Als het van de dochter afhangt gaat ze niet meer. Ik doe mijn plicht als moeder en help om de verbinding te herstellen aan mijn kant door de dochter te laten inzien wat ze nodig heeft. Mbt het kindergeld betaal ik het kindergeld van de andere twee. Maar ik neem de raad van Franciscus ten harte.