wat als de kids niet worden onthaald?

[floor]

wanneer ik mijn kinderen afzet bij de vader voor de weekendregeling, staat de deur op een kier en komt niemand mijn kinderen persoonlijk opwachten.
Op zich heb ik hier geen problemen mee, omdat er dan zoweinig mogelijk heibel kan ontstaan. (Relatie met ex is erg verzuurd)

Maar een van de kinderen wil meestal niet gaan en maakt er steevast een drama van; hartverscheurend wenen, zich tegen me aanklampen, 'ik wil niet naar papa' 'ik wil naar huis'...

Tot nu toe heb ik hem dan maar naar binnen 'geduwd' en de deur dicht gedaan. Het oudere kind is er ook nog en probeert dan wel een beetje te troosten, maar oor de rest komt er dus NIEMAND!

Ons kindje heeft er ook daarna nog last van (5 jaar) Op school doet ie sinds een tijdje kindjes pijn, hij doet geniepig en duimpt heel veel. Je ziet hem niet echt vaak gewoon gelukkig...dat doet heel erg veel pijn.

Ik ben der altijd vanuit gegaan dat ik verplicht ben om hem af te zetten bij zijn papa. Maar het begint me ondertussen toch wel erg tegen te steken, het is gewoon ook verschrikkelijk. Zeker nu ik hoe langer hoe meer zie dat de jongen het niet kan verwerken, hij wordt zelfs onhandelbaar zodat ik denk hulp in te moeten roepen...WAT KAN IK VOOR HEM DOEN?

een radeloze mama die terug haar vrolijke guit wil

[Lex]

wanneer ik mijn kinderen afzet bij de vader voor de weekendregeling, staat de deur op een kier en komt niemand mijn kinderen persoonlijk opwachten.

Staat ergens op papier dat U de kinderen moet brengen?

[floor]

ja, omdat ik verder van het 'geboortehuis' ben gaan wonen moet ik brengen en brengt hij ze terug

[floor]

staat zo in de EOT

[floor]

hallo,
weet hier iemand een antwoord op?
Alvast bedankt!

[Anke]

hallo,
weet hier iemand een antwoord op?
Alvast bedankt!

Misschien weet GOOGLE het wel weg mee !

Succes.

[floor]

ok, alvast erg veel bedankt

[seppe]

floor, volgens mij doe je er verkeerd aan de kinderen achter te laten in een huis waarvan je niet met zekerheid weet of de vader daar op dat ogenblik wel aanwezig is en in staat en bereid om de kinderen op te vangen. Als het erop aankomt, krijg je daarvoor mogelijk ook nog een hoop verwijten van de jeugdrechter.

Je dient je ervan te overtuigen dat de kinderen, van zodra je ze verlaat, daadwerkelijk onder toezicht van hun vader staan. Jij doet je plicht: je brengt de kinderen tot aan de deur. Wil de vader ze daar niet ontvangen, dan maakt hij de uitvoering van zijn bezoekrecht onmogelijk, en neem je de kinderen gewoon terug mee naar huis. Zorg zo mogelijk wel voor een getuige van het feit dat de vader de kinderen niet wil ontvangen aan de huisdeur.

[floor]

bedankt voor je antwoord seppe,

maar eigenlijk weet ik wel dat hij er is, want meestal staat zijn auto en of die van de vriendin er, en hij heeft praktijk dus er zijn ook wel patienten en auto's. maar ik hoor of zie niemand. ze moeten meestal ook door de praktijkdeur binnegaan.

oP zich vind ik het niet zo erg, behalve als ??n kind steeds weent en er echt vanaf ziet.

best zal ik eerst aanbellen (ook al ben ik steeds klokslag daar) Als er niemand komt opendoen, breng ik iedereen mee terug? Als er iemand niet wil gaan, of zowiso?

Nu is het probleem natuurlijk nog groter want de volgende keer dat ik ze moet brengen, moeten ze 14 dagen blijven (vakantie)(een echte ramp voor de kleinste)
zou hij dan meteen geleerd zijn, of zou ik hierdoor niet extra (onnodig)olie op het vuur doen???

Jullie (dringende) raad aub!!!

Floor

[tahonm]

Ik heb hoegenaamd geen idee wat mag en niet mag, maar ik zou zo snel mogelijk iemand van het justitiehuis bellen, de mensen die een sociaal onderzoek doen. Mijn ex komt ook NOOIT binnen, zet ze af op straat, maar ik kom wel naar buiten uiteraard. 't Is voor je kinderen he!!

Ik zou aanbellen, en als er niemand komt zou ik telefoneren, neemt niemand op zou ik ermee naar huis rijden.
Heb je geen advokaat waar je kan bellen? Verwittig je ex misschien eerst dat als er niemand de kinderen komt "opvangen", je ervan uit gaat dat er niemand thuis is, en je terug naar huis rijdt.

Dan ligt het bij hem, niet bij jou...

Zou ik doen, als mama...

[seppe]

maar eigenlijk weet ik wel dat hij er is, want meestal staat zijn auto en of die van de vriendin er, en hij heeft praktijk dus er zijn ook wel patienten en auto's. maar ik hoor of zie niemand. ze moeten meestal ook door de praktijkdeur binnegaan.

Bezoekrecht is persoonlijk en kan niet afgestaan worden aan derden. De vader heeft bezoekrecht, niet zijn vriendin. Hij moet toezicht uitoefenen over de kinderen en ze kost, onderhoud en opvoeding verschaffen tijdens zijn bezoekrecht.

Wil je geen olie op het vuur gieten, dan kun je hem bellen en hem verzoeken om, zodra hij de consultatie beeindigd heeft van de pati?nt met wie hij bezig is, de kinderen te komen ontvangen. Weigert hij of komt hij na een kwartier nog niet opdagen (nogmaals, best zorg je voor een getuige), dan vertrek je met de kinderen, ongeacht of ze al dan niet naar hun vader willen gaan.

Je komt je plichten als ouder niet na als je (ik veronderstel nog kleine) kinderen achterlaat zonder dat hij er daadwerkelijk toezicht over uitoefent. Stel je voor dat jij vertrekt, de kinderen het huis uitlopen in plaats van bij hun vader te blijven, en onder een auto terechtkomen. Dan kan hij zeggen dat je ze afgezet hebt zonder dat hij ze ontvangen heeft (hij mag immers aan zijn bezoekrecht verzaken).

[floor]

Bedankt voor jullie zeer nuttige informatie.

iK heb ondertussen contact opgenomen met het justitiehuis.
Daar zeggen ze me dat ik (omdat de kleinste liefst helemaal niet meer gaat en er ook echt van afziet) best een 'wijziging ivm bezoekrecht' aanvraag.

Dan komt er waarschijnlijk een sociaal onderzoek.

Maar eigenlijk wil ik geen procedure starten, omdat je met zo een narcistische ex gewoon niet weet waar dat zou eindigen...hij manipuleert iedereen, heeft met iedereen ruzie, komt reeds een jaar niet meer bij zijn ouders, noch bij zijn zus, ik ben 'buitengevlogen', zijn medewerker in de praktijk is buitengevlogen na 7 jaar, ....

wordt zeker vervolgd...

[seppe]

iK heb ondertussen contact opgenomen met het justitiehuis.
Daar zeggen ze me dat ik (omdat de kleinste liefst helemaal niet meer gaat en er ook echt van afziet) best een 'wijziging ivm bezoekrecht' aanvraag.

Maak je daar best niet teveel illusies in, hoe spijtig ik het ook vind. Wat lost een wijziging op? En om niet meer naar papa te moeten gaan, zou er bij papa al ??n van de volgende dingen moeten gebeuren:

• Het kind krijgt geen of onvoldoende voeding.
• Het kind heeft geen eigen slaapplaats.
• Er wordt geweld gebruikt tegen het kind.
• Het kind wordt sexueel misbruikt.

[floor]

en de papa zijn narcistische persoonlijkheidsstoornis?

Kinderen emotioneel en psychisch mishandelen, manipuleren, opstoken, gebruiken tegen mij,

het schijnt dat leven in een gezin met een narcistische persoon heel veel invloed heeft op de karaktervorming van de kinderen...maar ja, dat zal wel weer niet 'hard te maken' zijn h?.

ik moet dus eigenlijk gewoon toekijken hoe de jongste er zo erg vanafziet en getekend zal zijn voor de rest van zijn leven...
meer kan ik dus niet...


Heel zielig

[Borniet]

Door middel van een sociaal onderzoek is het inderdaad wel mogelijk om aan te tonen (als dat zo is dan wel te verstaan) dat de kinderen grote nadelen ondervinden van het feit dat ze naar hun vader moeten, en dan kan dat bezoeksrecht wel verminderd worden, of naar begeleid bezoek omgezet worden. De kans is klein dat je het helemaal ongedaan kan maken.
Wat het afzetten voor de deur betreft: ik denk dat je de kinderen dan best inderdaad niet afzet, en de politie eventueel belt om een pv op te maken. Wel eerst bellen aan de deur, eventueel ook met de gsm effe bellen. De vader is verplicht om zijn kinderen persoonlijk aan te nemen.