JuridischForum.be

Ik ben 3,5 jaar gescheiden, 4 kinderen in co-ouderschap, mijn ex en ik dragen elk de helft van de kosten voor de kinderen. Nu heb ik ruim een jaar geleden voor elk van mijn kinderen een rekening geopend op hun namen. De oudsten, 17 en 14 hebben een zichtrekening, de kleintjes 11 en 10, een spaarrekening. Daarop stort ik nu en dan iets, of mijn ouders bij verjaardagen of goede rapporten. Met het zo gespaarde geld zijn we in december met vakantie kunnen gaan. Blijkbaar is mijn ex dat van die rekeningen te weten gekomen en eist nu inzage in die rekeningen, met uittreksels en al. Hij beweert dat hij daar recht op heeft omdat bij vonnis is vastgelegd dat wij het geld van de kinderen in overleg moeten beheren. Hij gaat zelfs zo ver door te zeggen dat ik die rekeningen moet aanzuiveren, als er afnames zijn gebeurd! Houdt dit steek?

Beste,

Ingevolge een Koninklijk Besluit krijgen ouders dezelfde beperkingen opgelegd als die van een voogd (zie artikelen 378 B.W., 410 B.W. en 776 B.W.).

Als ouder kunt u van betreffende rekening geld nemen om het kind er bijvoorbeeld een fiets mee te kopen. Maar wanneer u echter van de bankrekening van de kinderen geld haalt om er eens goed mij op vakantie te gaan, begeeft u zich op zeer gevaarlijk pad.

Ik heb de indruk dat uw ex-echtgenoot wel degelijk weet waarover hij praat.

In casu zou ik dan ook zeker niet kiezen voor het conflictmodel !

Het is wel zo dat ik deze rekeningen zelf geopend heb, 2 jaar na mijn echtscheiding. Dat alle geld dat er op gestort is, van mij komt, of van mijn ouders. Dat de kinderen alle vier op de hoogte zijn van en akkoord zijn met het feit hun verjaardaggeld niet in hun zak te stoppen, maar op die rekening te zetten, zodat ze ook eens met vakantie kunnen.
Verder stort ik nu en dan iets, in de mate van het mogelijke. Dat is met andere woorden mijn manier om een deeltje van mijn geld opzij te zetten voor mijn kinderen.
Waarom zou mijn ex recht hebben op geld van mij? Omdat ik het aan de kinderen geef??

Wat bedoelt u met 'niet kiezen voor het conflictmodel'? Ik begrijp dat niet.

Beste,

Het geld van de kinderen (voor of na uw echtscheiding) dient overeenkomstig de bepalingen van een vonnis MINSTENS in gemeen beheer te gebeuren. Dit betreft een afspraak dewelke u kennelijk manifest met de voeten betreden hebt. Leg mij eens uit waarom uw ex-echtgenoot u hierover (laat staan over het feit dat zelfs het volledige kapitaal de kinderen hun spaarrekeningen verdwenen is) niet zou mogen aanspreken ? Hij geeft hierbij immers blijk bekommerd te zijn om de belangen van de kinderen !

Aangezien ik vrees dat u aan het kortste eind zult trekken, stel ik bij voorbaat dat het beter is om niet te kiezen voor het conflictmodel (= niet kiezen om de zaak ten top te drijven).

Tot slot wijs ik er u op ik enkel de wet toelicht, en dat ik deze niet heb gemaakt, maar dat het wel de wet is.

Het vonnis zegt dat mijn ex en ik elk de helft moeten bijdragen in de kosten van de kinderen. Daartoe mogen wij beiden het kindergeld aanwenden dat op een rekening wordt gestort, waarop wij beiden volmacht hebben. Wat we daarbovenop elk nog bijdragen houden we bij in een schriftje en dat houden we in evenwicht. Wij hebben een afspraak dat kosten gemaakt voor feestjes, uitstapjes, vakantie enzovoort hier niet onder vallen. Dat bepaalt en betaalt elk voor zich.

Om nu met mijn kinderen iets extra's te kunnen doen, heb ik die rekeningen geopend. Ik ben degene die zorgt dat daar wat op komt. En in zoverre dat er geld van die rekeningen is gebruikt, is het ten goede gekomen aan de kinderen. Zo leren ze dat vakanties niet uit de lucht komen vallen en leren ze sparen om iets leuks te kunnen doen. Ik denk dat ik het ben die hiermee blijk geeft van bekommerd zijn om de belangen van mijn kinderen.

Wellicht was het dus een nai?f idee van mij om die rekeningen voor mijn kinderen te openen en had ik beter op mijn eigen naam een spaarrekening geopend, waarvan ik mijn kinderen een aangename vakantie kon bezorgen.

Maar u stelt me hier bijna voor als een misdadigster die haar eigen kinderen van hun spaargeld berooft.

Het zou een stuk aangenamer zijn, mocht u uw advies minder agressief, iets genuanceerder en positiever te formuleren. Een positieve constructieve oplossing aangereikt krijgen zou prettiger zijn.

Beste,

Waarom zou ik de zaken gekleurder moeten voorstellen dan ze zijn ?

Recht voor de raap lijkt eerlijker dan rechtzoekende een rad voor de ogen te draaien !

U had beter twee keer nagedacht toen u het geld van uw kinderen hun spaarrekening haalde.

Het verbaast me dat ik niet alleen (in samenspraak met mijn kinderen) over mijn zuurverdiende geld kan beschikken, enkel omdat ik het op een rekening heb gezet op hun naam. Het lijkt onwaarschijnlijk bizar dat mijn ex hierdoor aanspraak kan maken op mijn geld...

Dat men mij daar in de bank niet attent op heeft gemaakt is nog vreemder, niet? Ik heb hen de situatie uitgelegd, men verzekerde mij dat ik perfect volmacht kon hebben op die rekeningen en mijn ex niet. Trouwens, mijn ex is in de bank geweest en ze hebben hem wandelen gestuurd.

Ik was via dit forum op zoek naar correcte informatie, maar als ik uw opmerking lees ('U had beter twee keer nagedacht toen u het geld van uw kinderen hun spaarrekening haalde.'), lijkt u wel de raadsman van mijn ex... Ik kan niet zeggen dat dit vertrouwen inboezemt.

Beste Adelheid,

Ik heb veel begrip voor uw situatie, maar ik kan de zaken niet rooskleuriger voorstellen dan ze zijn.

Van zodra het geld op de kinderen hun spaarrekening staat, betreft het spaargeld van de kinderen, sorry.

Natuurlijk is het zo dat u als ouder op dergelijke bankrekeningen een volmacht kunt bekomen om geld af te halen om de kinderen bijvoorbeeld een nieuwe fiets te kopen, maar niet om bijvoorbeeld het geld te beleggen in betere aandelen, laat staan om er een reisje mee te maken. Mag ik u vriendelijk uitnodigen terzake zeker het Koninklijk Besluit na te lezen.

Wanneer u correcte informatie zoekt, meen ik dat u aan het juiste adres bent. Alleen mag u van mij niet verwachten dat ik u naar de mond praat.

Adelheid,
ik heb na mijn echtscheiding ook andere spaarrekeningen geopend voor mijn kinderen. In de bank adviseerden ze echter om die rekeningen op mijn eigen naam te openen. op die manier heeft de ex geen zeggenschap over het bijeengespaarde geld, en kan hij dit later ook niet inroepen als excuus om bepaalde kosten niet te betalen, bv. kosten hogere studies.
Misschien kan je dus best stoppen met geld te storten op die rekeningen op naam van je kinderen, en bovenstaande werkwijze hanteren. Succes.

Ik heb het zelfde voor met mijn scheiding.
Mijn ouders hebben een groot deel gespaard op een rekening voor de kinderen. (wel voor elk appart)
Onlangs wilde ik het geld afhalen omdat ik elk contact met de kinderen geweigerd wordt door ex. Mijn ouders hebben in 3 maanden hun kleinkinderen niet gezien en dat eist zijn tol.
Ik stapte dus naar de bank om dit geld af te halen teneinde hen als het ware te straffen voor hun daden waarvan zij de gevolgen niet zien.
Antwoord van de bank :
" u kunt enkel geld afhalen als ouder maar dan wel beiden !
u kunt het geld dus niet alleen afhalen zonder uw lieve ex !!!!
het geld staat dus als het ware geblokkeerd tot aan de leeftijd van 18 jaar van de kinderen "

Er is sedert een paar maanden een vonnis geweest daaromtrent en die wet wordt gevolgt !!!

Wat u wel kan doen is uw kinderen een kasbon kopen met dat geld wat ik van plan ben en dit voor de duur van 10 jaar wel te verstaan als ze bijna 18 worden dan nog moeten ze tien jaar wachten om dit te incasseren

Komen ze daarvoor te sterven dan gaat het geld naar de wettige erfgenaam zijnde de ouders .

Heb dan lieve kinderen denk je en een lieve ex tenminste als je er geen motten van krijg.

AM.

Niet waar, ik heb ook geld gespaard voor de kinderen, en na 3 jaar alles afgehaald en op een spaarrekening op mijn naam gezet, ex is niet nodig , anders zouden ze het mij toch wel gevraagd hebben zeker???
Advocaat zegt jij hebt het gespaard dus ex heeft geen inzage!

De spaarrekening van mijn minderjarig kind staat op haar naam maar is gekoppeld aan mijn zichtrekening. Ik weet niet of mijn ex op de hoogte is van deze spaarrekening.
Via pc-banking kan ik wel alle verrichtingen doen, geld overschrijven naar een andere zicht- of spaarrekening, zonder beperking.

Logisch gezien heb je gelijk, jij hebt het gespaard, het geld dat jij gebruikt hebt komt enkel van jouw kant.

MAAR heb jij ooit al eens geweten dat het "gerecht" logisch te werk gaat?

Volgens mij geldt hier het "kinderlijke prinicipe" van "gegeven is gegeven en blijft gegeven". Maw wat je op een spaarboekje/zichtrekening van je kindje zet is van hem/haar en kan je er niet meer mee doen wat je wil, ook al zijn je bedoelingen goed door hen bv een reisje aan te bieden.

Om zo'n probleem in de toekomst te vermijden heb je zelf de oplossing al aangereikt, nl. een spaarboekje/zichtrekening openen op JOUW NAAM en niet op naam van de kinderen.

Dit heeft volgens mij ook nog andere voordelen:
- Bij het overlijden van een kind voor z'n 18e verjaardag ben jij de enige erfgenaam;
- Indien er een breuk komt tussen jou en het kind kan je steeds weigeren om hem/haar dit geld te geven;

Zo zijn er beslist nog vele voordelen.

Tot mijn grote spijt vrees ik dat jij aan het kortste eind zal trekken, ook al heb je logisch gezien gelijk ... maar nogmaals: logica is ver te zoeken in de Belgische wetgeving!

Wat als de procedure van vereffening en verdeling nog lopende is?

Situatie:
-moeder beheert de spaarboekjes van de kinderen (minderjarigen)
-meerderjarigen beheren hun spaargelden zelf

De kinderen hun spaargelden werden reeds deels aangewend door de moeder om er een persoonlijk pensoenspaarplan mee te openen.
En er is een vermoeden dat ook kapitaal uit het gemeenschappelijke vermogen wordt gehouden, doordat deze spaargelden niet ter sprake komen.

Graag advies hoe dergelijke zaken worden aangebracht.

even terug naar de oorspronkelijke situatie:
- Moeder start spaarrekeningen voor de kindern NA de scheiding.
- Kinderen zijn minderjarig, dus juridisch handelingsonbekwaam, moeder is dus mandataris
- Moeder mag fin. verrichtingen plegen voor de kinderen zolang dit in het BELANG is van het kind
- moeder en HAAR familieleden storten regelmatig gelden. Vader NOOIT.
- moeder mag dus wel van alle rekeningen gelden afnemen ook voor een gezamelijke vakantie( best ook met wat persoonlijke inbreng), want in belang van de kinderen ook.
- Vader spaart niet/nooit voor de kinderen
- Vader mag wel willen weten dat de rekeningen bestaan, maar moeder heef geen meldingsplicht van de rekeningnummers. (cfr er is geen bijdrage van officiele instanties (kinderbijslagen etc...) of van hem.

Stel aan de vader het vo;lgende voor:
- Dat hij zelf een spaarekining opent voor alle kinderen waar hij zelf en zijn famillie op stort. Dat hij dit dan ook zelf beheert.
(eens zien of hij dat wil doen...)
- Som hem de totaliteit van alle aspecten op (vooral dat hij nooit stort, maar wel inzage en controle wil op gelden die de mama ook in spaarpot in huis zou kunnen bewaren...)

En dat de concrete realiteit: hij wil dus inzagerecht op deze rekeningen .
- Daarvoor moet hij: een zaak aanvatten
- advocaat betalen (lees al zo'n 600 euro)
enkel om dingen te mogen ZIEN.
- Hij zal er geen financieel voordeel uit kunnen halen
- en het zal hem geld KOSTEN
Bovendien wat zal de rechter beslissen?
- - Het is niet nodig om inzage te hebben op rekeningen die oordeelkundig beheerd worden in het belang van de kinderen
- de moeder geeft blijk dat ze de toekomst van de kinderen denkt: er wordt gestort.

Mij lijkt dat de vader met de opsomming van deze feiten én de mogelijkheid dat hij gewoon zelf ook spaarrekeiningen kan openen misschien toch eens goed zal nadenken voordat hij een zaak aanvat voor "medebeheerschap".
Dit vriendelijk doch ferm voorstellen zal 'm vast va gedachten doen veranderen...

Enne wat dat conflictmodel betreft... Mij lijkt het eerder dat de vader in eerste instantie zelf een conflictsituaties start door dit te eisen. Het is tamelijk arrogant en "pesterig" om inzage te vragen op rekeningen waar je nooit zelf een inspanning voor doet.
Nog iemand tips?



-