JuridischForum.be

Beste ,

In 2013 werd een vonnis uitgesproken dat beide kinderen bij mij hun domicilie zouden hebben met weekend omgangsregeling naar moeder.

In 2018, is mijn oudste dochter toen 16 naar moeder volledig graag wonen. Betreffende haar werd een nieuw vonnis uitgesproken.
Tijdens deze rechtszaak werd de zoon niet besproken, voor hem is dus nog het vonnis 2013 van kracht, veronderstel ik.

Nu... . is het volledig mis gelopen bij moeder en staat dochter hier terug. Wat ik me nu afvraag :
Is automatisch het vonnis van 2013 terug geldig ( op basis van woonplaats ) - het vorige vonnis is bij mijn weten nooit nietig verklaard..
of ben ik genoodzaakt zelf naar de rechtbank te gaan zodat ik een nieuwe regeling kan bekomen obv het feit dat ze terug hier woont ..

Bedankt!

Je moet domicilie (administratieve aangelegenheid gemeente) los zien van verblijfsrecht (rechtbank). Daar waar het kind effectief verblijft, daar zal zijn/haar domicilie zijn. Ik raad u aan om contact op te nemen met een caw of uw ocmw om de groeipremie(kinderbijslag) en zo meer te regelen. U kan dan ook bespreken in hoeverre u al dan niet een herziening van het onderhoudsgeld moet vragen. Deze inlichtingen zijn louter informatief en onder alle voorbehoud. Er kunnen geen rechten aan verbonden worden.

Strikt genomen zou u opnieuw een wijziging bij de rechtbank moeten vragen. Er dringt zich echter een pertinent punt op dat het "heen-en-weer" wellicht in een juister perspectief stelt. Dochter is intussen aan het puberen en maakt van de situatie (gescheiden ouders) misschien wel gebruik om enkel te willen verblijven waar ze de minste weerstand (lees regels) moet accepteren. Meestal gebeurt dit zelfs onbewust. De ouders raken hierdoor gespannen (ook tov elkaar) en de communicatie wordt nog moeilijker. Een tip: probeer deze "puberstrategie" met de andere ouder te bespreken en stel voor dat jullie samen met de dochter praten. duidelijk maken dat zowel bij de ene als de andere ouder regels zullen gelden. Dat die regels wellicht verschillen bij beiden, maar dat elke ouder akkoord gaat met de leefwijze bij de andere ouder en dat daarover niet met de andere ouder gediscussieerd moet worden.
Bekijk eens of deze strategie werkt.

Bedankt voor uw reactie.

Wat u aanhaalt is inderdaad wat 2 jaar geleden speelde, dat uitspelen van ouders omwille van afkeer regels en structuur.
De hoofdreden om naar de moeder te vertrekken.

Intussen is wel veel veranderd, ze is in juli 18 geworden en door mama uit huis gezet die is gaan wonen bij haar zoveelste partner.

Wij stonden aanvankelijk niet te springen om haar terug bij ons te nemen, maar ze zou haar domicilie verliezen omdat moeder verhuisd is zonder haar mee te nemen. Vandaar de beslissing... we willen allemaal een zoveelste rechtbankstrijd vermijden (moeder is al 8x naar de rechtbank getrokken sinds ze bij me vertrok), ik ben dat heel moe, ook al verliest ze iedere keer meer rechten buiten toen onze dochter natuurlijk haar hoofdverblijf bij haar wilde hebben).

Vandaar de vraag: kan het vorige vonnis gelden qua regeling, als ik hier mee rechtbank kan vermijden en toch een ok regeling kan hebben ... ik wil mijn energie liever steken in het helpen van mijn dochter, dan die strijd op de rechtbank.

Dochter is 18 jaar ... dus meerderjarig . Gaat en staat waar ze wil.
Edoch qua alimentatie kan het zijn dat er nu iets veranderd (hangt van 2de vonnis af).
Onderhoudsplicht van beide ouders t.o.v. meerderjarige dochter blijft echter gewoon.
Waren beide vonnissen betekend aan tegenpartij?

wat bedoelt u met gaat en staat waar ze wil?

Door de moeilijke tijd bij moeder heeft ze achterstand opgelopen in school, zit nu in het 6e. Ze wilde gaan werken en voor middenjury gaan om haar middelbaar diploma te behalen.

Mede om haar kansen zo ruim mogelijk te houden en ik wens dat ze haar diploma/getuigschrift van het sec onderwijs behaalt, wil ik er mijn schouders onder zetten.

Alimentatie is idd veranderd: vonnis 2013 te betalen aan mij voor beide kinderen. Aan dit vonnis op zich werd niets gewijzigd. Bijkomend vonnis april 2020 enkel betreffende dochter: ik aan moeder te betalen.

Ze heeft al laten weten dat ik geen alimentatie meer moet betalen (wat logisch is), maar zo is het wel gemakkelijk natuurlijk. Want hiermee zegt ze ook dat ze zelf niets meer bijdraagt. Dus nu van haar een correcte regeling ivm alimentatie en buitengewone kosten bekomen, daar zal moeder niet in mee werken.

Ook al is vonnis 2013 en bepaling bedragen niet meer afgestemd op (bijna) meerderjarige kinderen (als je broer meerekent) , kan ik me hier bij neerleggen om rechtbank te vermijden.

Tenzij het dus effectief zo is dat ik die niet meer kan laten betekenen en voor nieuwe regeling moet gaan ( via rechtbank allicht )

edit: geen enkel vonnis destijds werd betekend ..

Idd u zal terug naar de familierechtbank moeten.
Als meerderjarige is in BE 18 jaar valt ze niet meer onder jeugdrechtbank. Maar dat wil dus niet zeggen dat ouder waar kind niet gedomicilieerd is geen alimentatie moet betalen.
Buiten alimentatie en bijzondere kosten ( aangepast aan hun leeftijd) blijven beide ouders onderhoudsplichtig aan hun kinderen tot diploma dat kans geeft op een werksituatie ( wel beperkt dacht 25 jaar) . De onderhoudsplicht is wederzijds ook van volwassen kinderen naar hulpbehoevende ouders.

Bedankt Franciscus!

Niet wat ik wilde horen wilde graag vermijden om weeral voor de rechtbank te staan (heeft al zoveel geld en energie gekost wat beter rechtstreeks naar de kinderen had gegaan).

Vandaar dat ik hoopte dat ik het vonnis van 2013 nog kon laten betekenen...

Ps : is zij dan ook niet verplicht om naar de rechtbank te gaan als ze van de laatste regeling wil afwijken (wij wenst geen alimentatie meer te ontvangen). of is het in die situatie wel voldoende om dit gewoon per sms te laten weten...

Voor de jongste geldt het vonnis van 2013, voor de oudste het recentste.
Met onderlinge overeenstemming van een vonnis afwijken kan altijd. Misschien vindt uw ex het wel ok om gewoon het vroegere vonnis terug te volgen?

Verblijf en alimentatie staan los van elkaar:
- Voor een 18-jarige zal geen verblijfsregeling meer worden opgelegd. Zij kan zelf beslissen bij wie ze woont en ook of ze nog studeert. U kan dat willen en haar uiteraard helpen en motiveren, maar zij kan perfect weigeren dat diploma te halen.
- Onderhoudsplicht van de ouders loopt verder zolang het kind studeert. Als u dat wil aanpassen ofwel samen een akkoord bereiken, ofwel rechtbank. Stel uzelf toch ook even de vraag of het nog de moeite is. Zijn er intenties om verder te studeren? Wegen de kosten van een rechtszaak op tegen de alimentatie die mogelijk zal krijgen maar slechts voor een beperkte periode?

Bedankt voor uw reactie Evi.

Ze is helaas niet bereid het vorige vonnis te volgen ook voor de dochter. Ze heeft in het laatste vonnis nl een hoger alimentatiebedrag kunnen afdwingen en een 60/40 regeling buitengewone kosten. Er was dus een andere financiele regeling voor beide kinderen,

Waar ik het moeilijk mee heb is dat er slechts enkele maanden geleden een vonnis uitgesproken en de moeder hiervan afwijkt : dochter verblijft niet meer bij haar en ze heeft aangegeven geen alimentatie meer te willen ontvangen. Dit moest ik maar rechtstreeks aan dochter betalen (die ze toen had geadviseerd een leefloon te vragen). Ook al is ze onderhoudsplichtig zolang dochter naar school gaat (de intenties zijn er zeker terug), ze zou nooit uit zichzelf een bedrag aan dochter geven. Dan zou mijn dochter al zelf naar de rechtbank moeten tegen haar moeder ...

Maar wat mij stoort is dus het feit dat de moeder een deel uit het vonnis niet meer naleeft, maar de regeling ivm de buitengewone kosten zijn dan wel nog van toepassing? Mijn gevoel zegt dat door haar beslissingen, het hele vonnis niet meer van toepassing is, of ben ik daar volledig mis?