JuridischForum.be

Iedereen zal ondetussen wel op de hoogte zijn dat vaders gediscrimineerd worden in de familierechtbanken. De kinderen worden in de meeste gevallen toegewezen aan de moeders en de vaders krijgen slechts paar dagen.per maand en moeten alimentatie betalen.
Bij de vraag voor gelijk gedeeld verblijf wordt dit meestal afgewezen (61% wordt afgewezen) dit met tal van drogredenen als motivatie (kind plast nog in bed, papa doet aan sport , papa is werkloos, mama is werkloos, ouders wonen te ver uit elkaar, ouders leven in conflict, enz...

De wet zegt dat de rechter moet uitspreken in het belang van het kind maar in plaats daarvan spreekt hij uit in belang van de moeder om haar zo financieel te kunnen verrijken.
Art 10 en 11 vd grondwet waarborgt gelijkheid tussen man en vrouw. Ook staat in de wer dat ALLE Belgen gelijk zijn voor de wet.
Art 374 BW werd in 2006 toegevoegd aan de wet (bij voorkeur onderzoeken voor gelijk gedeeld verblijf) . Rechters vegen daar massaal hun voeten aan.

Als beide ouders akkoord zijn voor gelijk gedeeld verblijf dan is dat geen probleem voor de rechters. Maar als de moeder zich verzet dan volgt de rechter haar en wijst de rechter gelijk gedeeld af. De rechter is dus partijdig, nochtans zegt de wet

De vader wordt dan veroordeeld tot het betalen van alimentatie (eigenlijk wijzen rechter gelijk gedeeld verblijf af om de moeder financieel te verrijken)

Dat de vader de alimenatie niet betaalt, dan komt DAVO deze innen. Eigenlijk legt DAVO beslag op een vonnis dat puur op discriminatie en partijdigheid van rechter berust. DAVO is eigenlijk medeplichtig aan discriminatie.

Ik hoor vaak dat wegens scheiding der machten de rechter onaantastbaar is, dit wil dan zeggen dat hij elke vader kan laten ophangen.
(Is overdreven vb maar als ophangen niet mag omdat het tegen de wet is, dan zou discrimineren ook niet mogen odat dit eveneens tegen de wet is. Ik gebruik het vb om extra duidelijk te maken dat het in strijd is met de wet maar toch massaal plaatsvindt)

1) Zijn er stappen mogelijk tegen DAVO wegens innen op basis van discriminatie?
2) Zijn er stappen mogelijk tegen de partijdigheid en discriminatie van de rechter (beroep is geen optie, klopt niet dat mensen extra kosten moeten dragen omdat de rechters niet eerlijk zijn)
3) Is er een class action mogelijk tegen justitie voor het schenden van de grondwet? (Correctionele? Raad van state?
Btw ik nam al contact op met hoge raad justitie en daar kregen we op mail terug dat ze weet hebben van de discriminatie maar geen kritiek mogen geven.
4) wat is er nog mogelijk?

Ter info ik weet met zekerheid dat 61% gelijk gedeeld afgewezen wordt, daar dit van een onderzoek komt van vonnissen over gans vlaanderen door prof rechten.
Hangt ook af volgens arrondissement, in sommige arrondissementen hebben vaders slechts 35% kans op gelijk gedeeld verblijf, sommige arrondissementen 85% , in sommige arrondissementen zijn er rechters die NOOIT gelijk gedeeld geven.

Ik wil nog meegeven dat wanneer een vader niet wil omkijken naar zijn kind, dat ik er 100% achter sta dat hij dan zal alimentatie betalen om in de kosten te delen. Maar als rechters het kind zoveel mogelijk WEGHOUDEN van bij de vaders om alimentatie te kunnen toekennen is een zeer groot bedrog
Sommige vaders zien hun kind al jaren slechts 4 dagen per maand.

Eigenlijk zijn er duizenden advocaten die met voorkennis werken, ze aanvaarden cliënten waarvan ze weten dat ze geen schijn van kans hebben op gelijk gedeeld verblijf)

Deze bedrieglijke opzet is al 50 jaar gaande, al 50 jaar discrimineren rechters op basis van geslacht.

Alvast bedankt

Als man sta ik achter de redenatie dat een kind in de meeste gevallen beter af is bij de moeder, zeker jonge kinderen.
Als (vele) mensen blijven uit elkaar gaan met rancune en de nodige verwijten van tijd tot tijd lijkt het logisch dat er vaders zijn die hun kinderen slechts 4 dagen per maand zien.
U beroept zich op de wet maar vergeet niet dat het grootste aan zo'n zaak de menselijke kant is en daar lijkt het logisch dat een rechter oordeelt naar zijn gevoel.
Ook denk ik niet dat mensen iets met iemand beginnen om dat die persoon een onmens is.
Dus als men ooit die persoon gerespecteerd heeft en van gehouden heeft moet het toch niet onmogelijk zijn terug op een normale manier te communiceren over de eventuele duur van het verblijf van een kind.
Verder denk ik dat u meer kans maakt Amerika te bereiken in een roeiboot.

Op welke actuele cijfers is die 61% toewijzingen gebaseerd? Want anno 2020 meende ik te begrijpen dat de nieuwe regelgeving mbt het verplicht toestaan van een gelijk gedeeld verblijf indien één v/d ouders daarom vraagt, toch ook reeel toegepast wordt. In de jaren 90 was dit inderdaad anders. Indien die 61% inderdaad klopt, moeten we misschien bekijken waar het cijfer vandaan komt. Wellicht gaat dat enkel over het segment van de extreem conflictueuze rechtszaken (de vechtscheidingen) mbt verblijfsregeling van kinderen. Maar daarbij zijn wellicht niet de meer courante scheidingen gerekend. Scheidingen waarbij de rechtbank gevraagd wordt om een juridisch correcte regeling vast te kunnen leggen. In totaal meen ik echt wel dat het merendeel van de scheidende partners actueel komen tot een gelijkmatig verdeelde verblijfsregeling voor de kinderen. Al hangt dat van een héél belangrijk startpunt af: dat is samen de scheiding eerst mentaal verwerken en het onderscheid kunnen maken van het persoonlijk leed tov het welzijn van de kinderen.

Discriminatie is een zwaar woord. Moeilijk te bewijzen en de kans dat een aanklacht op basis van discriminatie resultaat oplevert is ook volgens mij quasi nihil.

Verder kan ik vanuit de praktijk niet anders dan Eylis tegenspreken. Er worden inderdaad heel veel vragen naar gelijkmatig gedeeld verblijf door rechters afgewezen. De verplichte motivatie is meestal lachwekkend, in één zinnetje afgedaan als "niet mogelijk wegens afstand/werk/..." Ik schrik dus allerminst van die 61%, maar zou ook graag dat onderzoek eens lezen.
Uiteraard gaat dit over de ouders die tot in de rechtbank raken. Onderling kan alles afgesproken worden, maar ook daar toch regelmatig veel weerstand tegen 50-50. Om zeer uiteenlopende redenen, de ene al verdedigbaarder dan de andere.

Als je van plan bent actie te ondernemen, raad ik aan rekening te houden met het volgende:
- het argument dat gelijkmatig verdeeld verblijf afgewezen wordt omwille van de alimentatie is niet correct. Een gelijk verblijf betekent NIET automatisch dat er geen alimentatie zou moeten betaald worden, daarvoor zijn nog andere factoren zoals inkomens en kostenverdeling. Beide zaken staan dus los van elkaar.
- Het is niet OF 50-50 OF 2d-12d, er zijn ook nog mogelijkheden tussen die twee in.
- Er is meer en meer onderzoek dat stelt dat 50-50 voor zeer jonge kinderen niet de voorkeur heeft. Daarom wordt bij hen vaak gewerkt met een opbouwende regeling.
- DAVO voert alleen maar uit wat in de vonnissen staat. Niet meer, niet minder.

Masty,
Ik ga daar niet teveel over uitwijden. In de eerste plaats is er meestal een reden dat mensen uit elkaar gaan, dat is vaak al omdat men niet kan met elkaar tot een akkoord komen. Dus na de scheiding lukt dat meestal ook niet.
Er zijn mensen met een persoonlijkheidsstoornis zoals borderline en narcistische persoonlijkheidsstoornis, met zulke mensen valt niet samen te leven.
Informeer u op google welke ellende dit is om mee samen te leven.
WHO heeft cijfers dat 13% vd moeders na de bevalling een mentale stoornis heeft. Niet allemaal even erg maar bij sommigen is dit drastisch.
Dat de rechter persoonlijk een mening heeft dat kan ik volledig begrijpen maar hij dient uit te spreken in het belang van het kind.
Is niet omdat de moeder een psychopaat is en totaal niet kan overeenkomen met de vader, dat het daarom beter is om het kind slechts 4 dagen per week te laten omgaan met zijn/haar papa. Ooit al over gedacht dat het kind treurt wegens zo weinig contact?
Als men naar het belang kijkt vh kind dan zal ongeveer ALLE studies aantonen dat het barslecht is dat het kind moet omgaan met een moeder die borderline heeft of narcistisch maar daar wil de rechter niet van horen (kent het ook niet, rechter is jurist en heeft geen of nauwelijks kennis van psychische stoornissen)
Dat de rechter een persoonlijke mening heeft is best mogelijk maar er zijn nog altijd wetten. Een van deze wetten zijn dat mannen en vrouwen gelijk horen behandeld te worden.
Als de rechter vind dat een vader niet zo goed is omdat hij Turk is, dan is dit puur racisme, net zoals discriminatie is dit strafbaar (als voorbeeld)
Gewoon op basis van geslacht oordelen dat het kind beter is bij de moeder lijkt eerder iets uit de middeleeuwen en nog voordat het gelijkheidsbeginsel bestond.

Kennis van mij heeft alle instanties proberen overtuigen dat de mama niet deugde, de rechter trok zich daar ook niets van aan dat de mama een persoonlijkheidsstoornis zou hebben.
Resultaat: ze heeft het zoontje van 3 jaar verdronken in bad.
Een ander geval mvr Gram, dochter van kippling bezieler, haar ex werd ook. Nooit geloofd en rechters gingen ook vanuit dat de moeder beste was. Ze heeft haar tweeling zusjes proberen vermoorden in hun slaap.

Het gaat er niet over of de moeder beter is of de vader of omgekeerd. Beide ouders zouden gelijk moeten behandeld worden. Wat niet zo is.
En zelfs als de moeder slechter is dan de vader als ouder, dan nog krijgt de moeder de kinderen toegewezen.

Gaat ook niet over omdat de ouders niet overeenkomen maar de rechter zijn motivaties zijn ongegrond.
Vb geen gelijk gedeeld verblijf want het kind plast nog in bed!!!!

Stel u bent een goede papa en hebt goede band met uw kind, stel dat vandaag uw echtgenote vertrekt met het kind en u geen kans geeft om het kind te zien (vb uw echtgenote heeft een andere relatie, niets te maken met slechte communicatie en dergelijke...).
U gaat dan naar de rechtbank en daar beslist de rechter dat u uw kind 2x per maand mag zien van zaterdag ochtend tot zondagavond en 250 eu per maand moet betalen. Vindt u dat correct?
Is het correct dat een rechter de grondwet volledig kan overtreden en kind merendeel bij de mama laat en u laat betalen omdat zij een vrouw is en jij bent een man?

Eylis,

Zelf werk ik voor een organisatie die ouders in problematische scheidingen helpt. Na analyse van 11.700 vonnissen hebben we ondervonden dat er veel discriminatie is.
Daarnaast zijn we in het bezit van een empirisch onderzoek van prof Gerd Verschelden /doctoraat rechter Van Roy rechtbank dendermonde (370.paginas).
In het onderzoek werden vonnissen van 2005 (voor de wet gelijk gedeeld verblijf) vergeleken met vonnissen van 2013.
Daar is de conclusie dat ik 61% gelijk gedeeld verblijf afgewezen wordt)
Ik Mechelen heeft een papa met kind van 6 maanden 85% kans op gelijk gedeeld verblijf, in Ieper heeft een papa slechts 30% kans op gelijk gedeeld verblijf. Zolang het kind geen 6 jaar is dan mag je totaal vergeten dat je uw kind gelijk gedeeld krijgt. In bxl is een rechter die NOOIT gelijk gedeeld geeft, in Namen en Dinant is een rechter die in Bijna al haar dossiers gelijk gedeeld geeft (rechter Carlier)
Zijn vaders in Mechelen betere ouders dan vaders uit brussel????
Of zijn de rechters in brussel meer partijdig en discrimineren ze meer op basis van geslacht?
Ik begrijp uw argument dat de scheidingen misschien meer conflict zijn.
Maar waarom dan altijd de moeder die bevoordeeld wordt?
Als 2 partijen niet met elkaar overeenkomen, ligt het dan altijd aan de man?
Als eerste uitspraak is dat papa het kind 4 dagen per maand mag zien en mama rammelt met zijn voeten bij het ophalen of terugbrengen, dan is het vrij natuurlijk dat er een groter conflict ontstaat.
Los daarvan, er is nog altijd een grondwet en die grondwet zegt dat de overheid waarborgt dat ze man en vrouw gelijk behandelen.
De grondwet zegt niet dat ze man en vrouw gelijk behandelen als ze geen kinderen hebben.
Of dat ze gelijk behandelen als er geen conflicten zijn, enz...
Er staan geen uitzonderingen vermeldt bij art 10 en 11, staat niet dat ze gelijk behandelen met uitzondering als ze kinderen hebben met elkaar en scheiden.
Wat conflicten betreft, er zijn duizenden families waar er ganse dagen conflicten zijn. Die al jaren elkaar niet meer kunnen luchten maar samenblijven voor de kids.

Dus een gescheiden man wordt daar ook nog eens voor gediscrimineerd.
Als je de relatie behoudt en in conflict leeft dan mag je uw kinderen wel zien, dan is het niet slecht voor de kinderen.
Ook zijn we in bezit van veel studies die aantonen dat de beste regeling gelijk gedeeld is, is niet ideaal maar wel de beste.
Toch vinden rechters die totaal geen pedagogische of psychologische opleiding hebben, dat het beter is voor het kind volgens zij denken.
Trek die lijn door, stel dat het kind een hersentumor heeft, laat men dan een rechter beslissen of het beter is om te operen of dat asperine volstaat ( zonder medische kennis mag deze dan zelf oordelen wat beste is voor het kind?

Evi,

Geen idee hoe ik hier afbeeldingen kan bijvoegen. Als ik uw email heb dan stuur ik u het volledig empirisch onderzoek, als u toegang heeft tot unief bibliotheek, zie empirisch onderzoek Verschelden Gerd, prof rechten uni Gent.
Ik plak deel vd tekst , zie onder(spijtig dat de kaders niet bij staan)
Inderdaad een gelijk gedeeld verblijf betekent niet a priori dat er geen alimentatie dient betaald te worden.
Maar een ongelijk gedeeld verblijf betekend dat er WEL ALTIJD alimentatie dient betaald te worden.
Inderdaad DAVO voert enkel uit maar wat als de rechter in zijn vonnis zet dat elke vader dient te worden geëxecuteerd (ik weet het is een stom voorbeeld maar is om aan te tonen) mag DAVO dan ook ongestoord deze vaders executeren omdat "ze enkel uitvoeren wat in het vonnis staat"?
Mag DAVO ongestraft moorden of lijfstraffen geven omdat dit zo in een vonnis staat?

Zoals ik reeds schreef is psychogie geen exacte wetenschap. De ene zegt dat het best is, de andere zegt van niet.
Wij vonden dat de meeste onderzoeken uitwijzen dat dat best gelijk gedeeld is. (Ik plak de referenties onder)
Los daarvan
1) of het beter of slechter is, ik de grondwet staat dat man en vrouw gelijk dienen behandeld te worden, dat dient dan ook voor een vader en moeder te zijn
2) of het beter of slechter is, ligt niet aan de rechter om dat te beoordelen zonder gerechtsdeskundige. De rechter is jurist, geen pedagoog, geen psycholoog, geen socioloog, enz...
3) moet een rechter optimaal het allerbeste oordelen voor het kind?
Waarom legt de rechter dan niet op dat het kind geen frisdrank met suiker mag krijgen, dat het niet op tablet mag kijken langer dan half uur, dat het 2x per dag tanden moet poetsen, enz... (nogmaals stom vb maar moet de rechter een uberkind maken? )
Wat als kind bij mama zit merendeel en tot 3u snachts mag opblijven tov bij papa om 20u in bed moet.
Is dan nog steeds het beste voor het kind??

Ik heb een vonnis van een papa die geen gelijk gedeeld krijgt "omdat kind nog in bed plast" misschien geeft mama het kind 1L water voor het slapengaan of plast het kind helemaal niet in bed. Misschien plast het kind in bed door de stress van papa te missen, enz...

We weten van een rechter uit antwerpen die paar keer in psychiatrie zat, die drankprobleem had, enz..
Hij bedreigde de ouders als ze in beroep gaan dat hij hun kind zou afnemen, hij maakte ze uit van rotte vis. De rechter was gekend door zijn collega's en door de voorzitter vd rechtbank maar bleef wel in zijn functie.
Je zal maar zo een rechter hebben. Gelukkig heeft dit probleem zichzelf opgelost, hij is gestorven.

Als je papa bent in mechelen dan krijgt je 8 op 10 gelijk gedeeld verblijf. Als je papa bent in brugge, Gent, brussel, ieper, kortrijk dan krijg je 35%
Papa uit Antwerpen krijgt 45% kans.
Dendermonde en mechelen zijn beste vaders blijkbaar.
Brugge is kampioen in het geven van alimentatie. Daar betalen de vaders de hoogste alimentatie.
Zulke zaken kunnen toch niet? Het is pure willekeur en heeft niets te maken met belang vh kind, tenzij dat kinderen in mechelen meer hun vader nodig hebben dan de kinderen in brugge enz...
Rechtbank van geraardsbergen is zelfs iets meer pro man, daar krijgen vrouwen uitspraken in hun nadeel.

Samengevat, ik wil graag weten of het mogelijk is iets te ondernemen tegen de discriminatie . Deze discriminatie en partijdigheid is al meer dan 50 jaar gaande. Heeft al voor enorme ellende gezorgd, er zijn steengoede vaders die jaren hun kind maar paar dagen in de maand te zien krijgen..in sommige arrondisementen gaan vaders niet eens meer naar de rechtbank omdat ze toch maar benadeeld worden en dan nog eens 1000 eu aan advocaat kwijt zijn.

Het gaat niet op een foutje af en toe maar het is systematisch dat men vaders aan de kant schuift.
Waar het ons over gaat is dat ongelijk gedeeld zorgt dat er veel meer oorlog komt tussen de beide ouders. Het legt de basis voor nog meer ruzie. Als je de macht aan 1 persoon geeft dan krijg je bijna altijd misbruik, ook doordat het in veel gevallen over iemand gaat die persoonlijkheidsstoornis heeft (is niet de bedoeling moeders zwart te maken, we horen steeds dezelfde zaken terugkomen)
En bovendien, 2 normale mensen doen zulke zaken niet, 2 normale mensen gaan uit elkaar en spreken onderling een regeling af. Rechters zouden zich al eens de vraag moeten stellen waarom 1 partij alles op alles zet om geen gelijk gedeeld verblijf te willen, waarom men alles op alles zet om het kind zoveel mogelijk weg te houden van de andere ouder?

Los daarvan onstaan nog zaken die voortvloeien uit de conflicten die ontstaan wegens ongelijk gedeeld. Als de conflicten te hoog oplopen dan verschijnt jeugdzorg en worden kinderen uit huis geplaatst. Ga daar niet over uitwijken maar we hebben voldoende bewijs dat daar serieus bedrog in het spel zit. Jeugdzorg krijgt 65.000 eu per kind per jaar (we kregen deze info via parlementaire vraag)
Jeugdzorg krijgt tot 135.000 eu per kind per jaat als deze extra zorg nodig hebben.
Jeugdzorg heeft belangen bij plaatsen van kinderen en zijn tevens de adviseur vd rechter. Dat is 100% belangenvermenging . Bovendien zijn de consulenten slechts sociaal assistenten of maatschappelijk werkers. Totaal geen experts ter zaken. Maar dit is nog een andere kwestie waar we aan werken.

Mocht u meer info kunnen geven wat er mogelijk is ivm de partijdige rechters, daar zou ik graag meer willen over weten



verdeling
1. Toekenning van het verzoek om verblijfsco-ouderschap in 2005
TABEL 4
Arondissement n CO %
Antwerpen 200 84 42,0%
Oost-Vlaanderen 128 50 39,1%
Vlaams-Brabant / Brussel 120 42 35,0%
Limburg 38 12 31,6%
West-Vlaanderen 158 47 29,7%
Totaal (2005) 644 235 36,5%
359. Uit de in het onderzoek opgenomen uitspraken van het jaar 2005, i.e. vóór de wet van
2006, blijkt dat het verzoek om verblijfsco-ouderschap het meest werd toegekend in het
huidige arrondissement Antwerpen. Met een verschil van meer dan 12% werd het verzoek het
minst toegekend in het huidige arrondissement West-Vlaanderen (tabel 4).
2. Toekenning van het verzoek om verblijfsco-ouderschap in 2013
TABEL 5
Arondissement n CO %
Antwerpen 316 151 47,8%
West-Vlaanderen 247 101 40,9%
Vlaams-Brabant / Brussel 174 69 39,7%
Oost-Vlaanderen 200 68 34,0%
Limburg 132 38 28,8%
Totaal (2013) 1069 427 39,9%
360. Uit de in het onderzoek opgenomen uitspraken van het jaar 2013, i.e. 7 jaar na de
inwerkingtreding de wet van 2006, blijkt dat het verzoek om verblijfsco-ouderschap nog
steeds het meest werd toegekend in het huidige arrondissement Antwerpen (tabel 5). In bijna
de helft van deze uitspraken sprak de rechter de regeling van verblijfsco-ouderschap uit.
Het verschil tussen het arrondissement met de meeste toekenningen van het verzoek en het
arrondissement met de minste toekenningen van het verzoek werd in de in het onderzoek
opgenomen uitspraken groter. In het huidige arrondissement Limburg werden 19% minder
verzoeken om verblijfsco-ouderschap toegekend dan in het arrondissement Antwerpen (tabel

__________
Referenties

BAUSERMAN Robert, 2002, “Child adjustment in joint custody versus sole-custody
arrangements : a meta-analytic review”, in Journal of Family Psychology, nr.16, deel 1,
blz. 91-102

BERGSTROM M, MODIN B, FRANSSON E, RAJMIL L, BERLIN M, GUSTAFSSON P, HJERN
A, 2013, “Living in two homes : a swedish national survey of wellbeing in 685 12 and
15 years olds with joint physical custody”, in Biomedical Public Health, nr.13, 868-876

CASMAN Marie-Thérèse, 2010, “Evaluation
de l’instauration de l’hébergement égalitaire dans le cadre d’un divorce ou
d’une séparation”, Panel Gezinsdemografie, Universiteit van Luik

CLOT-GRANGEAT Chantal, 2016, “La question du conflit parental”, uiteenzetting
voorgesteld aan de Raad van Europa tijdens een niet-officiële vergadering gesteund door
Mevr. Françoise Hetto-Gaas op 22 juni 2016

dE MAN Jan-Piet, 2008, “L’intérêt de l’enfant en cas de séparation et de divorce”, in
Geneviève Boliau (éd.), Divorce. Commentaire pratique, p. VIIIbis.5.1.1.-VIIIbis.5.7.10, Kluwer, Waterloo,

FABRICIUS Wiiliam V., SOKOL Karina R. et STEVENSON Matthew, 2014, “New
findings on infant overnight and relocation”, presented at the annual meetings of
Association of Family and Conciliation Courts, Toronto, Canada, May 31, 2014.

MARIQUE Bée et SACREZ Marie, “De Cochem à Dinant: une procédure dans le respect de
l’enfant”, in Revue trimestrielle du droit familial, nr. 1, Editions Larcier, Brussel

MCINTOSH Jennifer E, 2012, “Divorce in the nursery : Achieving attachment security for
infants in a family law context”, adapted from a paper given by to the AFCC Chicago
Conference, 9 juni, 2012

NEYRAND Gérard, 2014, “La résidence alternée ou le défi de la coparentalité”, in
Politiques sociales et familiales, nr. 117

NIELSEN Linda, 2011, “Divorced fathers and their daughters : a review of recent research”,
in Journal of divorce and remarriage, nr. 52, blz.77-93

NIELSEN Linda, 2014, “Shared physical custody : Summary of 40 studies on
outcomes for children”, in Journal of divorce and remarriage, nr. 55, blz. 614-636

SODERMANS An Katrien, VANASSCHE Sofie & MATTHIJS Koen, 2012, “Post-divorce
custody arrangements and binuclear family structures of flemish adolescents”, in
Demographic research, nr. 28, blz. 421-432

FABRICIUS Wiiliam V., SOKOL Karina R. et STEVENSON Matthew, 2014, “New
findings on infant overnight and relocation”, presented at the annual meetings of
Association of Family and Conciliation Courts, Toronto, Canada, May 31, 2014.

VANASSCHE Sofie, SODERMANS An Katrien, MATTHIJS Koen & SWICEGOOD Gray,
DATE, “Commuting between two parental households : the association between joint
physical custody and adolescent wellbeing following divorce”.

VAN PEVENAGE Claire et GEUZAINE Caroline, “Divorce et mode de garde : quel constat à
la postadolescence ?”, in ERES I Dialogue, nr.163, blz. 97-112

SÜNDERHAUF Hildegund, 2013, “Shared Parenting in Germany and Psychological
Research on Shared Parenting”, http://slideplayer.com/slide/6328806/

WARSHAK Richard A., 2014, “Social Science and parenting plans for young children : a
consensus report”, in Psychology, Public, Policy and Law, vol 20, nr.1, blz. 46-67

Ik begrijp dat je over dit thema wil doorpraten, anderzijds begrijp ik niet dat je - medewerker zijnde van een belangengroep die zich inzet voor gedupeerde ouders in zo'n verblijfsrechtzaken - hier op het JF de vraag komt stellen hoe je mogelijke partijdigheid, discriminatie etc in deze materie zou kunnnen aanpakken. Als lid van een belangengroep zouden jullie daar toch samen een plan van aanpak voor kunnen proberen uit te stippelen? Het JF is vooral een eerstelijnsforum om mensen met een juridische vraag wegwijs te maken. Ik veronderstel dat jullie juristen in de groep hebben die kunnen meedenken hoe dit onder de aandacht te brengen ?

Ik ben een man en de rechter heeft m'n dochter van 3 jaar aan mij toegewezen. Dit omdat mama 140km verderop wou wonen. Mama kon ook bevestigen dat ik ochtendshift en avondshift op mij nam aan de rechter.
Maar idd uiteindelijk viel ik ook uit de lucht met deze beslissing, net zoals m'n ex-partner.

Je mag in uw handen wrijven! zo een uitspraak is uniek.
Welk arrondissement.

Eylis,

Er is niets verkeerd met verschillende meningen te horen of eventueel andere insteek.
Wat de batterij aan advocaten en juristen betreft, we zijn een VZW die niet gesubsidieerd wordt, meeste mensen die bij ons terechtkomen zijn hopeloos en vaak financieel aan de grond van de jarenlange strijd.
Vandaar dat wij ook niet met geld kunnen gooien.
We hebben van onze kant alles al opgezocht, waarmee we kunnen aantonen dat er discriminatie is, dat er partijdigheid is, enz...

We hadden al afspraak bij ministerie welzijn , die hun kop in het zand steekt. Koen Geens die eerst schreef dat hij geen cijfers heeft dus niet kan nagaan of er ongelijkheid is. Nadat we hem de cijfers bezorgd hebben, antwoordde hij niet meer.
Nieuwe minister justitie "heeft het te druk" omdat ze nog hun draai moeten vinden.
Ondertussen blijven rechters ongestoord partijdig en worden vaders nog steeds gediscrimineerd.

Hopelijk is dit een antwoord op uw vraag. Mijn vraag wat trouwens of iemand mogelijkheden ziet, niet om te vernemen dat we dat aan onze juristen kunnen vragen. Ter info zijn er 2 advocaten die al doorgaven dat het mogelijk is maar ze willen er niet aan beginnen.

dag
sorry er is geen oplossing voor dit probleem
als u ex wil zal ze u uitpersen als een citroen
en een rechtbank in het belang van het kind is een groot leugen
heb 2 kinderen met mijn ex en 1 met mijn vrouw nu
we leven hier al 2 jaar zonder verwarming kunnen amper overleven en voor de rechter in oudenaarde is dit normaal
mijn dochter van 2 jaar heeft nog nooit nieuwe kleren gehad kan dit niet betalen
heb zelfs nog geld moeten vragen aan mijn schoonmoeder (die ik niet kan uitstaan)om melk te kopen voor mijn dochter
in belang van welk kind is dit dan
dit is de waarheid als man kan u beter verdwijnen als je moet betalen