Deurwaarders zien in het algemeen personen die met een echtscheidingsvonnis aankomen en uitvoering eisen voor die bijzondere kosten niet graag komen want de toestanden die daaruit voortkomen zijn ze spuugzat (de beslagrechters ook trouwens). De meesten zullen zeggen 'laat uw advocaat me maar contacteren daarmee', redenerend dat advocaten wel zullen opletten en beducht zijn op een mogelijke tegenvordering bij onterechte of disproportionele uitvoering. Het moet vooruit gaan en gepalaver over onduidelijke bepalingen helpen niet in die context.
'Overleg' impliceert ergens iets tussen 'mededeling' en 'voorafgaandelijk akkoord of anders kan het niet'. Er wordt beroep gedaan op een redelijkheid die soms ver te zoeken kan zijn. Alleszins zal degene die de deurwaarder wil sturen moeten kunnen aantonen dat er een vonnis is, een 'overleg' geweest is, een uitnodiging tot betalen of ingebrekestelling. En indien de deurwaarder bij u langskomt kan u maar beter een bewijs van betwisting bovenhalen (niet dat dat veel zal helpen indien de GDW besloten heeft langs te komen, de beslagrechter zal dan soelaas moeten brengen).
Bij grote discussie is de beste oplossing m.i. de zaak zelf terug voorleggen aan de familierechtbank.
Daar kan ik mij volledig bij aansluiten ... gewoon omdat het "right on the nail" is ...
Dat is trouwens "een trend" om die gebrekkige en terugkerende discussies over die bijzondere kosten proberen te vermijden door deze bij vonnis te laten verdelen of deze forfetair toe te kennen ...
Er zijn er natuurlijk ook die het bedrag van de discussie zorgvuldig afwegen ... zodat men toch maar verzaakt aan een nieuwe procedure ... Soms heel triest om te zien hoe één partij die kosteloze rechtsbijstand geniet er telkenmale in slaagt om de ex te dwingen een betalend raadsman te nemen ...
k.b.