kleine baby en echtscheiding

[EMMIE]

Mevrouw, ik ben ook een man en ik heb ook een zoontje.
Toen hij 1 jaar was sliep hij ook nog toen ik 's morgens naar mijn werk ging, en vaak sliep hij ook al toen ik 's avonds terugkwam.
Ik ging hem ook regelmatig een kusje geven en ik stak hem ook niet vaak in bad.
Dat werd meestal door mijn ex gedaan, die door mijn beroepsactiviteiten de mogelijkheid had om thuis te blijven en voor de baby te zorgen en tevens tijd had om net als u zich druk te maken over futuliteiten.
Nochtans ben ik zeker geen klaploper en ik zie mijn zoontje nog steeds doodgraag.

Ik wil maar zeggen... als de problemen werkelijk zo onoverkomelijk zijn voor u... zoek dan advies bij een advocaat (of bemiddelaar 8) )om een einde te maken aan uw huwelijk, maar klaag niet steen en been op dit forum over elk akkefietje dat u stoort.

Cheers,

CCDM

rot toch eens op jonge,

als ge denkt dat mijn situatie als uw ex was dan zit ge verkeerd

en als ik uw reacties zo eens lees dan zal ze wel een reden hebben om van u te scheiden


en ge gaat mij ni zeggen dat uw ex wou scheiden omdat ze thuis zat met de kleine.

[roderidder]

Met de gegevens die je hebt aangegeven zal ik je gerust kunnen stellen hoor. Persoonlijk meen ik uit je verhaal te kunnen lezen dat beide ouders streven naar een gelukkig kind.

Ook meen ik dat je niet gelukkig bent met heel de situatie en dat je graag had dat de vader zich veel meer bekommerd om je liefste schat.

Vergeet nooit of nooit dat vaders en moeders verschillen. Moeders bekommeren zich veel meer om baby's en vaders weten dat. Maar verlies niet uit het oog dat als vaders de ruimte hebben en krijgen om de moeder te controlleren en kijken dat de kleine het bij moeder goed maakt net zoals hier mogelijks gebeurd er niets aan de hand is ook al oordeel je anders.

Verder moet de vader er geen uren mee bezig zijn maar wel moet het als het ware feest zijn als vader "thuiskomt". Zo zou het kind dat moeten aangeleerd krijgen of aanvoelen dat het zo is.

Een stukje van Proffessor Louis Tavecchio psycholoog/pedagoog over de resultaten van een studie van 1267 gezinnen met kinderen


Het bleek ondermeer dat vaders minder investeren in de opvoeding van hun kinderen, zowel in tijd als in emotioneel opzicht. Heeft de opvoeding door vaders dan minder invloed op de ontwikkeling van het kind? Neen eerder het tegenovergestelde! De ontwikkeling van het kind bleek in alle onderzochten leeftijdsperidoden, dat wil zeggen van 0-2 jaar tot en met 16-18 jaar, beter vanuit de vadergegevens voorspeld kunnen worden dan met de moedergegevens. Wat vader doet, lijkt minstens evenveel effect op het kind te hebben als wat moeder doet. De invloed van de vader is systematisch steeds net iets groter dan die van moeders (Dekovic en Groenendaal blz. 219)

Als jij er voor zorgt dat de "thuiskomst" van de vader voor het kind een belangrijke en blijde gebeurtenis is, zowel voor de vader als voor het kind iedere keer opnieuw is er niets aan de hand voor het welzijn of de gezondheid van de kleinste!!!! Ieder huisje heeft ten slotte zijn kruisje

Zelf stel ik vast dat de moderatie een bijdrage van mij heeft weggenomen maar ik hoop dat je het toch gelezen hebt?
In ieder geval was het bericht veel en veel te lang en dus terrecht weggehaald



RR