... Het enige wat mij stoort is de corruptie bij de advocaten en de rechtbank, die blijven zolang met de kinderen hun gevoelens spelen tot ze meerderjarig zijn denk ik
Wat je kan doen komt erg onsympathiek over omdat diegene die er wat kunnen aan doen (ook een medewerker van het gerechtelijk apparaat) er ook mee moeten over beslissen:
Stel je burgerlijke partij bij de onderzoeksrechter tegen je advocaat.
De advocaat mag Uw rust niet storen (art.442bis), de advocaat heeft dus verplichtingen een verbintenis die met opzet werd nagelaten ten nadele van U. Schrijf opnieuw een brief naar de procureur des Konings met het verzoek de advocaat te vervolgen omdat de nalatigheid van de advocaat niet blauw blauw kan gelaten worden.
Dit kost geld (om te beginnen 370 euro als waarborg bij de OR) en de kans dat ze je openlijk serieus gaan nemen is erg klein. Daartegenover staat dat als niemand dit doet er weinig, traag of zelfs niets aan die mentaliteit veranderd.
Het sluit in zekere zin aan bij een opmerkelijke invalshoek van Kamerlid Jan de Wit (Nederland) -helemaal achteraan de video van +/- 10 minuten over de NL'se situaties -
http://www.youtube.com/watch?v=1h19Z-tq3H0&fmt=22
Dit soort van procedures geven sommige gerechtelijke medewerkers mogelijks impulsen om eens kritisch naar zichzelf te kijken, wat in een wereld van de "wij hebben toch altijd gelijk" cultus, niet vanzelfsprekend is.
Welke stappen kan je zelf doen?
1) je dossier kan je gaan inkijken bij de griffie. Neem pen en papier meer, je mag belangrijke zaken noteren. Een kopie nemen kan ook, meer info bij de griffier.
2) zelf de zaak terug op de rol laten plaatsen. Meer info bij de griffier.
3) stuur een aangetekende brief naar de advocaat en vraag je eigen dossier op.
advocaten doen vaak moeilijk (vb. geven het dossier pas uit handen als al hun rekeningen betaald zijn). Het heeft iets weg dat ze er een retentierecht op claimen. Ik stel mij de vraag of dat niet aan hun blijft kleven gelet het hier in de eerste plaats om belangen van minderjarigen betreft en niet hun bezordheid dat ze betaald gaan worden voor hun verbintenis die ze hebben aangegaan.
nogmaals: dit wordt binnen de kringen niet altijd in dank afgenomen, maar
het is wel een signaal (wat eigenlijk niemand durft te geven) dat de maat meer dan vol is. Verder mag je je tegenstander (de medewerker van het gerecht) niet onderschatten.
De kans dat de jeugdrechter Uw verzoek (bilocatie) wel ernstig gaat overwegen lijkt me met de gegevens de je aanrijkt reeel.
Wat je kan doen om je voor te bereiden is eens een voormiddag gaan luisteren bij de jeugdrechter mbt gezags en verblijfsregelingen. Dit is openbaar maar je zal al snel merken aan vragen die ze aan je stellen vb. Wie ben je? Wat kom je hier doen? etc etc dat dit alleen al mogelijks een zeker spanningsveld opwekt. In ieder geval weet je dan hoe het er aan toe gaat vb. de rechter verleend het woord (best niet tussenkomen als de andere pleit), niet de andere partij aanspreken met een welletjes/niet discussie maar je eigen ding doen naar de jeugdrechter toe etc etc.
RR
Een citaat uit een advies van de hoge raad voor de justitie:
Om die gêne weg te nemen
passen de hoven en rechtbanken verschillende
oplossingen toe: terechtzittingen op een vast uur, waarbij minder publiek
aanwezig is; terechtzittingen in een kleine zittingszaal die het publiek er
minder toe aanzet om de debatten te volgen;
> hier zie je hoe structureel de rechtbank het begindsel van openbaarheid van zitting frustreerd. Wat doet de HRJ hieraan? niets! buiten advies te geven dat het de uitzondering moet zijn om de zitting achter gesloten deuren te houden.
bron:
http://www.hrj.be/doc/advice/avis_051108-I.pdf