Hoe moeilijk kan ze doen?

[Deppe123]

Korte schets... Gehuwd met scheiding van goederen, 2 jonge kinderen, 1 gezamelijk huis (bijna 50/50 eigendom)
juni '22 heeft zij mij bedrogen
3 Juli heeft zij gezegd dat ze wou scheiden
12 juli zat ik bij de bank om te vragen of ik het huis kon en mocht overnemen. Twee keer een ja.

Zij begint moeilijk te doen en wil dat ik het huis verlaat, want zij "heeft een hond en daardoor kan zij moeilijker huren".
Om de kinderen niet in constante ruzie te laten leven, ben ik verhuisd in ruil voor een degelijke kinderregeling waarbij ik de kinderen ook 50/50 kon hebben ondanks mijn ingewikkeldere werksituatie.

In maart 2023 ben ik dan verhuisd. Eerst met een bepaalde kinderregeling, overeengekomen bij een bemiddelaar. Maar na drie maand de kinderregeling al licht aangepast, op haar aangeven. Sedertdien volgen we de laatste kinderregeling en heb ik mijn werk daar naar geregeld.

De ex zit reeds 2 jaar thuis met burnout en is haar werk kwijt (contract opgezegd in onderling overleg, maar heeft een dikke uitkoopsom gekregen eind 2023).

Sedertdien is er niks meer gebeurd en wil ze niks regelen.
Zij zit in het huis, maar mag het op dit moment van de bank niet overnemen. Als we een correcte waarde van het huis bepalen, kan ze me niet uitkopen. Zij betaalt wel sindsdien heel de hypotheek, en ik mijn huur.
Aangezien er niks geregeld is, betaalt zij de lening ook op mijn naam. Dus hoe langer het duurt, hoe hoger het uitkoopbedrag.

Natuurlijk wil ik graag de zaken geregeld.
Dus stel dat ik nu naar de rechtbank zou stappen, op welke vlakken kan ze moeilijk doen? (en ja, ze gaat dwars liggen, want ze wil niet uit het huis)

Ik neem aan dat een scheiding snel kan uitgesproken worden wegens reeds 1,5 jaar feitelijk gescheiden.
Over de kinderregeling gaat ze wel proberen, maar ik neem aan dat een rechter niets gaat veranderen aan een regeling die we al meer dan een jaar toepassen.
Op vlak van alimentatie is het koffiedik kijken. Ze zal trachten te bekomen dat ik kinderalimentatie aan haar moet, want ze zit al lang thuis. Haar verdienpotentieel is echter veel hoger dan het mijne...

Maar hoe kan ze dwars liggen over het huis? Als de bank nee zegt op een overname, en als er een schatting moet gebeuren door een expert en ze kan dat bedrag niet aan... Hoe kan ze nog tijd rekken en me op kosten jagen?
Zelf was ze advocate (en gaat dat binnenkort terug zijn), dus ik ben er zeker van dat ze moeilijk zal doen waar ze kan (daar heeft ze al mee gedreigd)... En de kosten zullen voor haar een heel stuk beter meevallen dan voor mij, aangezien ze zelf haar conclusies kan schrijven enzo...
En op wat een totaalprijs kan ik worst case ongeveer rekenen?

Alvast bedankt voor de input.

[Tank]

Het was beter dat uw ex vertrok uit het huis. Een dier is een slecht argument aangezien het wettelijk verboden is om een huurder te weigeren op basis van een huisdier.

Qua alimentatie hoef je denk ik niks te betalen aan haar aangezien jullie wellicht co-ouderschap zullen toepassen. Het is nu al reeds 50/50 zeg je...Je kunt eventueel een kindrekening hebben zodat kindergeld en dergelijke daarop wordt gestort. Zo doe ik dat ook.

Jij hebt alle baat om snel te handelen. Want nu zit zij werkloos en met een burn out. Ooit is dat burnout gedaan en gaat ze terug aan het werk en staat ze financieel sterker om het gezinswoning over te nemen. Dan ga je spijt hebben dat je geen rechtzaak hebt opgestart, want het is logisch dat zij gaat beginnen met rekken en uit te stellen, dat is in haar voordeel. Mocht ze niet in onderlinge overeenstemming dit willen afhandelen via de notaris(want dat is goedkoper), dan zou ik toch een advocaat inschakelen en via de rechtbank regelen. Enkel als je haar "pakt" in snelheid heb je meer kans op overname woning later, en dat is louter een "kans".

Jij bent nog niet eens gescheiden en denkt al na over verdeling van het huis. Het is vroeg, maar zij kan dat blokkeren ja. Beide partijen moeten akkoord gaan om het te laten overnemen. Mocht ze tegen dan van gedachten veranderen, zoveel te beter voor u. Mocht ze niet willen, kun je nog steeds een gerechtelijke vereffening opstarten, de "preferentiele toewijzing" op eisein(maar dat zal zij ook doen) en dan de rechter/notaris laten beslissen. Het feit dat zij dan werkloos is en financieel niet kan overnemen, geven jouw juist meer kansen. Haar overspel speelt ook in uw voordeel. Het feit dat jij met de kinderen in hun vertrouwde omgeving kunt blijven zijn argumenten voor de rechter(daarom was iets meer in uw voordeel om te blijven).

Het feit dat uw ex de lening betaald. "Dus hoe langer het duurt, hoe hoger het uitkoopbedrag." ja dat klopt.
Maar omdat jij bent weggegaan, en het huis ook deels van u is, heb je recht op een woonstvergoeding. Via notaris ga jij recht hebben op de "helft van de huurwaarde x aantal maanden sinds verhuis". Je gaat ook deels geld terugzien.

Je hebt reeds te lang gewacht en bent wss te emotioneel. Zij heeft echter haar emoties uitgeschakeld, besef dat maar goed.

Ga naar een advocaat en handel uw zaken, onmiddellijk!!

[eylis]

@Tank euh..."Haar overspel speelt ook in uw voordeel...." overspel is sinds 1987 geen misdrijf meer. En bij een echtscheiding totaal niet van tel in de verdeling van de goederen of het bepalen van de verblijfsregeling voor de kinderen. Dus neen, gebruik overspel niet als een argument, de rechter zou alleen grote ogen trekken bij deze sprong naar vorige eeuw.

[Deppe123]

Bedankt voor de reacties.
Het huis hoef ik niet over te nemen. En voor mijn part moet ze er evenmin uit. Ik wil gewoon een correcte verdeling. Dus dat ze me uitkoopt aan het correcte bedrag. Dat "correcte" bedrag zal op zich voor genoeg discussie zorgen.
Zij betaalt de hypotheek, maar aangezien ze die volledig betaalt, ga ik natuurlijk geen woonstvergoeding opeisen. Het is geen "en/en"-verhaal. En ik heb het liever zo dan dat ik de helft van de hypotheek nu ook nog moet betalen bovenop mijn eigen huur van mijn woning.

Haar overspel zou ik enkel als argument gebruiken als ze partneralimentatie zou eisen. Maar ik denk niet dat ze dat lef zou hebben. Verder speelt dat inderdaad geen rol.

De ex is sedert deze maand weer aan de slag als zelfstandig advocate. Dat maakt de kans groter dat ze geen kinderalimentatie zal kunnen eisen van mij.
Maar als ik nu een procedure start om te scheiden en het huis te regelen, zal de bank voorlopig nog steeds negatief adviseren over een uitkoop door haar. Ze verdient zeker de eerste maanden nog niet genoeg om het huis over te nemen. Ik hoop haar zo wat in snelheid te pakken. Nu zegt de bank nog "nee", waardoor een hele discussie over het bedrag niet eens aan de orde is.
Als ik nog een jaar aanmodder, zal de bank misschien wel een overname toestaan, maar gaat ze discussiëren over de prijs.
Ik wil haar er niet per sé uit, maar ik wil wel iets geregeld.

Volgende week afspraak met een advocaat. Na anderhalf jaar weg te zijn, mag er wel eens iets geregeld worden... Of ze dat nu wil of niet.
Het gaat me gewoon veel geld kosten, vrees ik. Haar veel minder, want als advocate kan ze zelf haar conclusies schrijven. Niks aan te doen. 'k Heb al veel te lang geprobeerd om een vechtscheiding te vermijden.

[Tank]

"Zij betaalt de hypotheek, maar aangezien ze die volledig betaalt, ga ik natuurlijk geen woonstvergoeding opeisen. Het is geen "en/en"-verhaal"

Toch wel hoor. Stel dat de hypotheek 1000 euro/maand is. Later zal de verrekening gebeuren via de notaris, dat er dus 500 euro van uw deel naar haar gaat.

Woonstvergoeding: stel dat de huishuur 1000 euro waard is. Jij hebt dan recht op 500 euro. Later bij de verrekening gaat 500 euro naar u, in uw voordeel. dus

De 2 voorbeelden: 500 naar haar en 500euro naar u, blijft een nuloperatie. Het is geen "en/en" verhaal. In de praktijk zal dit geen nuloperatie zijn. Maar als jij de woonstvergoeding laat liggen, geef je haar een ENORME cadeau van duizenden euro's. Waarom zou je iemand die overspel pleegde dit doen? Jij hebt recht op dat geld. Laat u bijstaan door een advocaat. Jij hebt dat broodnodig.

"Het huis hoef ik niet over te nemen. En voor mijn part moet ze er evenmin uit."
Je moet weten wat je wilt, hierover kunnen wij niet beslissen. Ze heeft reeds kunnen uitrusten en is al gestart om te werken. Zij weet donders goed wat ze doet en is ermee bezig. Jij daarentegen twijfelt en denkt en handelt te laat. De afspraak met de advocaat is al een goede begin.

Scheiden duurt maanden, en daarna de vereffening doen duurt ook maanden, indien ze al meewerkt en de boel niet blijft uitstellen. Werkt ze niet mee, dan kan jij de "gerechtelijke vereffening" opstarten. Dat duurt nog langer.. Zij heeft een gigantische voorsprong. Tegen dat de eindvonnis er is, zal ze qua werk al wat meer verdienen en is haar slaagkans bij de bank groter. Maar als jij de woning niet wilt, hoeft dit geen slecht nieuws te zijn. Liever aan een goede prijs verkopen aan je ex dan te snel aan een goedkope prijs via een makelaar.