paniek bijezoekrecht!

[cin123]

Mijn minderjarige kids willen niet meer bij hun papa... vorige keer liep 1 van de drie weg, toen zijn papa hem afhaalde.
De andere twee werden gedwongen in de auto te stappen. Een politieverklaring kwam er aan te pas. Een paar dagen later kwam deurwaarder met papa vaststellen dat het zoontje nog niet mee wou en werd ik met de vinger gewezen.

Nu is het weer zo ver.... rekeninghoudend met een lopende rechtzaak in hoger beroep.... waar ik de week/week regel vraag, terwijl ik maar bezoekrecht kreeg in het vorig vonnis (vorige rechter vond afstand woonst-school te ver, 17km?).
Hoe pak ik dit best aan?
Kunnen er gevolgen zijn naar de lopende rechtzaak toe, indien de kids weer bij mij blijven?

[Simon Verhoeven]

Dat zal wat van de leeftijd van de kinderen afhangen en van de rechter.
Als je man het vermoeden kan opwekken dat jij de kinderen tegen hem opstookt dan kan het nadelig uitdraaien.
Wat was de geconstateerde reden waarom die zoon toen niet wou meegaan?

Ik denk dat je best eens met je zoon praat om de reden te weten komt en indien de relatie met je ex nog meevalt dit probleem op te lossen/tot een compromis te komen.

[katrientjevanwevelgem]

Praat eens met hen. Vraag waarom ze niet naar de papa willen en probeer het samen op te lossen ...
Misschien hoor je het niet graag , maar het is in hun ontwikkelingsvoordeeel als ze hun beide ouders blijven zien.
Kinderen hebben BEIDE ouders nodig ! En meestal probeert de verzorgende ouder de andere ouder zoveel mogelijk van de kinderen weg te houden , maar op termijn werkt het tegen jou.
Het zou je sieren als moeder (of vader) dat je een compromis zoekt om dit probleem te verhelpen .
Want stel dat het andersom zou verlopen , hoe zou jij je dan als moeder voelen!?
Nu zijn ze minderjarig en is het je taak om hen daarin te helpen, ook meerderjarige kinderen hebben er alle voordeel bij als ze met beide ouders in contact blijven , want de oorsprong van je bestaan kan je nooit verloochenen. Sterkte

[cin123]

Kid vind het onrechtvaardig dat hij veel meer bij de papa moet zijn, die er nooit is en hen steeds bij oppassen laat of op kamp stuurt. Hij mist zijn mama en wil gewoon bij haar zijn. En hoopt dat zijn papa toch zal overgaan op week/week. De kinderen zijn 10, 8 en 4 (het het jongetje van 8 die in opstand komt). Zijn papa deed hem echter al verschillende beloftes, maar zonder enige garantie....en die wijzigen ook steeds. Ondertussen zit het zoontje onder psychologische begeleiding.

Is er een mogelijkheid dat ik ze toch niet moet duwen naar hun papa, zonder nadelige gevolgen?

[roderidder]

Kinderen van 8 dromen m.i. meestal primair dat mama&papa terug samen voor hen gaan zorgen. Het zou kunnen dat een kind van 8 een idee van papa of mama overneemt omdat men dit idee aanpraat.

Opnieuw een opsplitsing:

1) maatschappelijk bril
Ouders die te snel uit elkaar gaan doen hun kinderen vaak meer kwaad aan dan ze ten tijde van de scheiding voor ogen hadden. Om op je vraag te antwoorden: De minst nadelige gevolgen zijn allicht als beide ouders een soort van engagement aangaan om hun conflicten leren te beheersen. Het kan dat de rechter een vonnis gemaakt heeft in die richting: Die ouder die vertrekt uit de leefomgeving van het gezin moet ook de nadelen daarvan maar aanvaarden. Aanvaard men het niet, verhoogd de kans dat de ouders vooralsnog zelf een poging zullen doen om hun conflicten samen te regelen.

2) de specifieke situatie
Een rechter bepaald nu eenmaal de verblijfsregeling en verwacht van de ouders dat ze hun ouderlijk gezag aanwenden om de regeling te realizeren. In de praktijk hangt het er wat van af hoe hevig men hierover procedeerd. Het feit dat een deurwaarder aangewend wordt doet vermoeden dat men zal trachten U tekortkomingen in het uitoefenen van Uw ouderlijk gezag ten laste zal gaan leggen. Kortom de vechtscheiding -het vijantschappelijk ouderschap voeren - komt uit de startblokken en wordt in stelling gebracht. Als men nu eens standaard een 50/50 regeling zou uitspreken als 1 ouder hier om verzoekt zou veel leed / kinderleed bespaard worden

RR

[katrientjevanwevelgem]

Zoek een bemiddelaar op, die samen met jullie voor de kinderen een oplossing kunnen zoeken.
Nu bestaan die (hier zelf op het forum te vinden), maak er gebruik van cin123 . Probeer met je ex + bemiddelaar in familiezaken aan tafel te zitten en oplossing te zoeken . Die zijn objectief en zien de zaken vanuit een ander oogpunt. Groet Katrien

[cin123]

Ex staat open voor voorstellen, maar dan moeten er toegiftes gedaan worden in de vereffening/verdeling, hij eist 3/4 .... waardoor ikzelf amper een nieuw leven kan opbouwen....
En hijzelf vindt dat hij goed bezig is....en inschikkelijk. Hoe kan ik zo iemand laten inzien...?
En hoe kan ik de rechter overtuigen dat dit vonnis al zoveel leed heeft gebracht? (dankzij de advocaten, die alleen maar denken aan hun centen en aan "winnen")

[j.demoor]

“Art.432.§3.Wanneer over de bewaring van het minderjarige kind mocht zijn beslist...dan worden de straffen bepaald in de §§1 en 2 toegepast op de vader of de moeder die het minderjarige kind onttrekt...aan de bewaring van hen aan wie het krachtens de beslissing is toevertrouwd,die het niet afgeeft aan degenen die het recht hebben het op te eisen of die het,zelfs met zijn toestemming,ontvoert of doet ontvoeren...“(Strafwetboek);

‘De onthouding van een ouder om zijn gezag te doen gelden teneinde de weerstand van een kind tegen de uitoefening van het bezoekrecht van de andere ouder te overwinnen kan,naar omstandigheden...het in art.369bis(nu 432) bedoelde misdrijf opleveren‘[Cass. 21 oktober 1986,R.W. 1986-87,1609-1610,noot;Cass. 28 oktober 1987, J.Dr.Jeun. 1988,7;Cass. 15 maart 1989, J.T. 1989,666;Cass. AR7009,8 februari 1994(X.), onuitg.,geciteerd door TRD&I 1994,545].

Indien u zich niet ervan onthield om uw gezag te doen gelden teneinde de weerstand van uw kinderen tegen de uitoefening van het omgangsrecht van de andere ouder te overwinnen dan treft u geen schuld aan de weerstand van uw kinderen.

[Franciscus]

Vanaf de leeftijd van 12 kan en vanaf 14 moet de rechter de kinderen horen.
U moet ALLES in het werk stellen om de kinderen mee te geven of te brengen.
Niet meegeven of brengen wordt door de rechtbank als negatief aanzien.
Ook een 16-jarige dochter die niet meer wil moet gaan na beslissing - ook al werd door de vader het trerugbrengen al jaren aan zijn laars gelapt - moeder moest elke maal naar Gent - ( arrest van hof van beroep in Gent).

Feit dat hij wel wil maar geld vraagt wijst op drukking die hij wil uitoefenen.
waardoor ik weer denk dat er wat meer is.

Beste oplossing is idd bemiddelaar -- dat is het enigste dat helpt op een blijvende wijze.
Partijen moeten leren afstand te nemen van hun eigen problemen ten voordele van de kinderen.