Beste
situatie:
vader vertrekt 8 jaar geleden uit het leven van de kinderen. Hij heeft nog een ander kind waarvoor hij een aanzienlijke som alimentatie en verblijfsoverstijgende kosten betaald. Net voor hij vertrok, had hij nog een barst in mijn borstbeen geslaan (medische vaststelling is destijds gebeurd en op papier gezet). Ik heb steeds hem geïnformeerd wanneer het oudercontact op school was etc. Hij heeft hierop echter nooit gereageerd. Is de kinderen nooit komen ophalen. Hij probeerde in het begin eens langs te komen, maar een kwartier op voorhand steevast een excuus dat hij er niet zou raken. Mondeling hadden we overeenkomst dat hij zou betalen (heeft hij drie maanden gedaan en dan zelf gestopt --> we waren niet getrouwd, dus moesten we ook niet scheiden). Ik heb herhaaldelijk getracht contact te zoeken, zowel voor de kinderen als voor het financiële, maar ving steeds bot. Ondertussen was hij verhuisd. Eigen huis verkocht en groter huis met zwaardere lening aangegaan, lening auto etc. Na verloop van tijd ben ik toch gestart met juridische wegen om het financiële in orde te brengen. Tegenpartij kwam met nieuwe vriendin (en zwanger van hem).
Hij eiste de kinderen na al die tijd op. Rechter heeft hier wel op gereageerd dat dit niet zomaar kan. Dus neutrale bezoekruimte werd opgestart. Dit is nefast afgelopen voor de kinderen. Hij zette hen onder druk, gaf voortdurend cadeaus.
Hij zei dat hij wel iets kon betalen maar niet datgene wat we vroegen, omdat hij zelf niet meer veel overhoudt per maand.
Vervolgens is er ouderschapsbemiddeling gekomen en heeft hij gezegd dat de kinderen 100% bij de moeder zullen blijven, maar hij kan financieel niet meer betalen dan hij nu al doet, geeft hij aan en verblijfsoverstijgende kosten zullen maar af en toe mogelijk zijn. Ik had ze nu al zo lang alleen opgevoed en deed dat precies wel goed, volgens hem. Toch vreemde houding, want bij start van de bemiddeling heeft hij voortdurend gelogen, ik heb steeds de zaken moeten rechttrekken en aangeven wat de waarheid wel is (gewoon door de feiten, ik moest me niet anders voordoen).
Heeft iemand een idee wat het bedrag ongeveer is als kinderen 100% bij één van de ouders verblijft? Wanneer ik dit online uitreken is dat toch wel een behoorlijke som (maar ik heb al die jaren ook alleen alles gedaan, ondanks de mondelinge overeenkomst en het feit dat hij de eerste drie maanden wel betaalde). Hoe reageren rechters op vaders met zo'n houding? Hij heeft een inkomen van 2500 euro per maand, zonder vakantiegeld etc. Zijn nieuwe partner is zelfstandige en zou weinig verdienen, dus hij draagt alle kosten alleen zegt hij. Hij beweert 4 kinderen te moeten onderhouden en kleden en hij houdt amper 168 euro per maand over om van de leven (heeft hij tegen rechter gezegd). Wetende dat hij 2 kinderen al jaren niet heeft gezien en nog nooit heeft gekleed. Aangifte slagen en verwondingen is nog lopende.
Iemand een idee wat ik kan verwachten? Rechter heeft aangegeven dat we, als we ouderschapsbemiddeling zouden doen, echt wel alles geprobeerd hebben wat mogelijk is.
Benieuwd of er gelijkaardige zielen zijn?