Hallo,
Eerst wat info:
Enkele maanden geleden kreeg ik een gunstig vonnis van de familierechtbank. Mama van ons kind (5jr) mag niet met kind vertrekken naar een buurland, haar thuisland. Die eis is ongegrond verklaard. Voor het overige heeft de rechter voorlopige maatregelen opgelegd en de zaak naar de bijzondere rol verwezen.
De mama gaat in beroep en in het verzoekschrift tot hoger beroep stelt zij o.a. voor dat er wekelijks een 'Skype-moment' zal zijn om met mijn kind contact te hebben. Zij stelt een zeer minieme verblijfsregeling voor, m.a.w. niet een week-end om de twee weken …
Mijn kind zou daar naast zijn basisonderwijs ook les Nederlands volgen bij een instituut voor nederlandstaligen, twee keer per week.
De mama zal ons kind zijn kennis van het Nederlands zeker niet stimuleren, integendeel. Als ik mijn kind al eens aan telefoon heb duurt dat niet lang. Ik versta ons kind moeilijk. Ik vind dat zijn Nederlands veel beter zou kunnen zijn (via testen op school is gebleken dat zijn kennis 'goed' is).
De mama heeft nogal wat kwaadheid, mogelijk haat, tegenover mij maar ik probeer toch de communicatie minimaal ie laten bestaan tussen ons.
Wanneer één ouder met kind(eren) naar buitenland mag/kan verhuizen zijn moderne communicatiemiddelen, Skype enz., een zegen voor de andere ouder en zijn ververwijderde kind(eren).
Maar als één van de partijen, ouder (mama) geen of minimale communicatie wil tussen kind en papa dan kan dit een zeer frustrerend iets worden en ook als pesterij gebruikt worden …
Ik ben ervan overtuigd dat de mama mij volledige wil weggommen uit het leven van ons kind.
Ik vrees dat indien ze wel mag verhuizen ik snel niet meer zal kunnen praten met ons kind ...
Mijn vragen:
Heeft iemand hier ervaring mee (grote afstand, Skype enz., ex die dwarsboomt …) of kent u iemand met een vergelijkbare reële situatie?
Heeft iemand tips i.v.m.:
Communicatie en de casus dat één van de communicatoren niet wil communiceren …, ? Ik denk aan boeken, scriptie, enz.
Vg, pdc