#8 , 03 nov 2014 12:47
In het vonnis staat dus week/week, maar in realiteit verblijven de kinderen meer bij u, omdat de vader geen opvang heeft.
De wet
Ieder zorgt in zijn week voor opvang en kiest hoe hij of zij dat doet. Onthaalmoeder, buitenschoolse opvang, grootouders, tantes of zelf verlof nemen, het maakt niet uit. Het is de keuze van de ouder waar de kinderen op dat moment verblijven hoe in opvang te voorzien en de andere ouder heeft daar geen zaken mee.
Afwijken van de regel
Je kan hier uiteraard steeds flexibel in zijn. Hier is het ook al voorgevallen dat de mama een verlengd weekend wou doen en de kinderen dus een dagje langer bij ons bleven en omgekeerd ook dat zij voor opvang zorgde op een dag dat wij geen verlof konden krijgen. Normaliter zouden wij dat nooit doen en de grootouders inschakelen, maar aangezien het de dag na een wissel betrof, was dat handiger zo. Zowel mama als wij waren daar mee akkoord en zolang iedereen er mee akkoord gaat, het langs beide kanten komt en het uitzonderlijk is, mag dat geen probleem zijn.
Echter, bij jullie gaat het hier over een systematisch patroon en geen uitzondering, wat problematisch is om meerdere redenen.
In een effectieve bilocatie situatie is er meestal geen alimentatie voorzien, gezien beide kinderen evenveel bij elke ouder verblijven en de kosten (voedsel, kleding, materiaal, ....) ook door beide voorzien dient te worden. Wanneer de kinderen toch meer bij een ouder verblijven, heeft die eigenlijk wel recht op alimentatie, gezien de kosten ook niet meer evenredig verdeeld zijn.
Verder is dit ook geen bevorderlijke situatie voor de kinderen. zoals u zelf al aanhaalt, zijn ze in een papa-week bij mama, terwijl papa eigenlijk wel tijd heeft.
Nu, u heeft dit probleem zelf ook wel in de hand gewerkt door af te wijken van het vonnis. Zoals reeds gezegd, dat kan en moet ook kunnen als het in het belang is van de kinderen. Echter, dat kan alleen als BEIDE partijen er mee akkoord zijn. ben je niet akkoord, of wil je dat eigenlijk niet, moet je 'neen' zeggen op een vraag tot afwijking. Je moet je helemaal niet verplicht voelen om op elke vraag positief te antwoorrden. Bij ons is het simpel: Vragen staat vrij, maar enkel wanneer én mama én papa akkoord zijn om een wijziging toe te passen, gebeurt dat ook. Anders volg je gewoon het vonnis.
Mijn raad is wat Fransicus al zegt: Volg het vonnis minutieus. Wijk er niet van af.
Med dit ook aan de ex , desnoods via een AS. Meld dat jullie nu voor een tijdelijke periode de kinderen wat meer hebben opgevangen wegens het feit dat hij zich nog moest organiseren om zijn werk te combineren met de alleenzorg voor de kinderen. Dat jullie dat vrijwillig hebben gedaan om het voor hem en de kinderen gemakkelijker te maken, maar dat deze tijdelijke periode voor jullie zal aflopen op xx/xx/xxxx (31/12/2014?) en je ervan uitgaat dat hij zich tegen dan voldoende georganiseerd heeft om de kinderen in zijn week volledig zelf op te vangen. Dat indien dit niet het geval blijkt te zijn, u ook bereid bent om van die tijdelijke regeling een permanente te maken. Dat u dan uiteraard ook wel de financiële regeling wil laten herbekijken gezien de kinderen dan niet meer evenredig door beide ouders zullen worden opgevangen en dat u de afgelopen maanden uit ervaring hebt kunnen merken dat deze extra dagen wel degelijk een invloed hebben op het financiële. Dat u zijn antwoord hiervan per kerende verwacht, niet later dan xx/xx/xxxx (30/11/2014?) zodat jullie eventueel de tijd hebben om een onderling akkoord te maken waarin de veranderde verblijfsregeling en financiële regeling staan zodat dat gehomologeerd kan worden door de familierechter. Met vriendelijke groeten, uiteraard.