#6 , 17 sep 2014 18:43
en nilutri, de rechter oordeelt niet op basis van wat de dochter WIL.... maar wat in het belang is van alle partijen (het kind én beide ouders) Een minderjarige heeft het recht opgevoed te worden en regelmatige omgang te hebben mét beide ouders. alsook beid ouders daar het recht toe hebben. Een kind heeft natuurlijk zijn/haar voorkeuren. De rechtrer zal dus vooral "tussen de lijnen" luisteren. Het is bovendien opvoedkundig zeer delicaat als een kind gesteund wordt door de ouder die er voordeel bij heeft als je de bilocatieregeling verengt naar enkel nog weekendbezoek bij de andere ouder. Dan kan het kind zich onbewust een gewoonte ontwikkelen om de ene ouder uit te spelen tov de andere. Dat kan tijdens de puberteit dan tov uzelf zijn, omdat de puber zich op dat ogenblik afzet tegen de ouder waar hij/zij het meeste verblijft. En dan is de andere (minder aanwezige) ouder "de sinterklaas". Ik sluit deze antwoorden meestal af met de volgende zin: Als je kind géén zin heeft om naar school te gaan omdat de juf niet leuk is, verander je dan ook van school? Of tracht je samen met de juf te bekijken hoe je kind kan leren omgaan met wat hem of haar stoort of kwelt?
U zou bij uzelf heel objectief ten rade moeten proberen gaan. Wat zijn die "gegronde redenen"? Wie heeft ze verteld?Uw kind? Heeft u uit een andere " volwassen" bron bevestiging van bepaalde feiten? Gaat het over opvoedkundige verschillen? Praat er eerst met de andere ouder over. De moeder heeft recht te weten dat er dingen niet vlot lopen. en ze heeft het recht te proberen er iets aan te doen (als dat al moet...) Dààrna kan je pas bekijken of er aan de verblijfsregeing gesleuteld moet worden.