Aangezien ik hier al een paar keer gelezen heb dat er hier meer reacties op gaan komen, ga ik hier mijn post ook eens zetten.
Deze keer uitgebreider dan de vorige keer, zodat het makkelijker is om mogelijke raad te geven.
Ik en X woonden in Antwerpen, en hebben 2 zonen, 4 en 6 jaar nu.
Toen we van Antwerpen naar Limburg gingen verhuizen, moest de oudste van school veranderen (toen 3,5 jaar, de jongste 1,5 jaar).
Na een tijd bleek dat het echt niet meer ging tussen mij en X, en hij wou in het huurhuis blijven. Ik ben dus op zoek gegaan naar een appartement, en ben toen iets uit de buurt moeten gaan wonen. Daar we beiden vonden dat het beter was voor de kinderen om ze bij hun papa te laten (ze waren het gewend, ze woonden daar graag, gingen daar graag naar school, grote tuin, eigen slaapkamers, en ook omdat ik hen niet weer een grote verandering wou aandoen, ...). We hadden onder elkaar een paar regelingen afgesproken.
De weekends bij mij, 1 weekend op 5 bij hem, vakanties delen, feestdagen bij mij, en als hij met de nacht stond sliepen ze ook bij mij. (1 week op 5, hun papa doet volcontinu shiften).
We spraken af geen ruzie te maken, alles op een vriendschappelijke manier te doen, daar dit hét belangrijkste was voor de kinderen.
Alles verliep perfect, ik kreeg ook knutselwerkjes mee van school in de weekends, de papa bleef hier zelfs nog mee-eten, dit tot groot plezier van de kinderen. Zelfs toen ik een nieuwe vriend had, en die hier dus ook at, bleef de papa nog altijd langskomen als vrienden, mee-eten, lachen en zwansen. Ik had mijn nieuwe vriend de keuze gegeven: of je neemt dit erbij, of je bent weg. Omdat ik vind dat de goede band tussen papa en mij in het voordeel van de kinderen niet mocht wegvallen door een nieuwe liefde.
En toen... Toen kreeg papa een vriendin... En toen was het om zeep.
Ik heb eerst geprobeerd haar bij het "gezin" te betrekken, daar iedereen goed met elkaar overweg kon. Heb haar persoonlijk uitgenodigd op de verjaardagsfeestjes van de kinderen... Maar het mocht niet baten. Zij was overjaloers, de papa mocht hier niet meer binnenkomen van haar, de week met de nacht viel weg omdat zij vond dat de kinderen niet naar mij moesten, zij bleef wel bij hen (knap van haar, maar de regeling liep goed, waarom veranderen).
Het ging van kwaad naar erger.
En toen kwam de eerste keer vredegerecht, proberenr om verzoening. De papa deed gekke voorstellen ivm alimentatie. 300€ per maand, terwijl zijn nettoloon boven de 2300€ ligt, en het mijne toen nog 700€ bedroeg. Voor de rest werd enkel de regelingen ivm wanneer en waar vastgelegd. Officieel dus 1 op 5 weekends bij hem, en de rest van de weekends bij mij, van 19 uur vrijdag tot 19 uur zondag.
Dit ging, in het begin. Tot de papa nooit meer op tijd kwam, ze gewoon niet bracht, ze op zaterdag pas bracht. Daarbovenop nog tientallen smsen met hoe lui ik wel niet was omdat de kinderen niet bij mij waren en noem maar op. Er kwam geen eind aan.
Dus dan zijn we op mijn verzoek naar het vredegerecht gegaan, omdat de situatie onleefbaar was geworden. Ik wou bi-locatie, zodat ieder gelijk is, er geen echte ruzie kan zijn om uren en welke dagen/weekends en dergelijke (daar de wissel meestal gebeurd aan de school). Ik dacht dus hem te geven wat hij wou (en wat de kinderen willen, zij willen ook meer bij mij... Hun vrolijk humeur om terug naar papa te mogen is ook verdwenen, nu is het gejammer om terug te moeten). Vertelt hij mij daar dat hij dat zal aanvechten, daar hij dat niet wil (maar dan wel beweerd voorstander te zijn van bi-locatie? De kinderen meer bij mij te willen?).
Hij heeft mij ook vanalle info achterhouden ivm school. Zo wist ik ook niet dat het schoolfeest was overlaatst. Papieren van school die voor mij bedoeld waren (oudercontact etc) heeft hij niet gegeven, gaf hij grif toe aan mij (niet aan vredegerecht) omdat hij vind dat het de school hun taak is, en niet de mijne.
Toen we voor de vrederechter stonden wou hij dus niets weten van bi-locatie en nu gelden de vorige regels terug. Er was geen verzoening.
Wat kan ik vanaf hier doen?
Ik heb al gehoord dat ik eerst moet proberen met een bemiddelaar. Ik zal dat wel doen, maar ik weet nu al dat dat niets gaat uithalen met X. Hij is koppig, en gebrainwashed door de nieuwe vriendin. Wat dan daarna?
Is het mogelijk om bi-locatie aan te vragen? De kinderen zullen dan jammer genoeg wel van school veranderd moeten worden, een school in het midden van onze woningen. Is dit mogelijk?
Deze regeling moet ophouden... De kinderen zijn er niet meer gelukkig mee, ik ben er niet meer gelukkig mee, en de papa? Ik denk dat die enkel gelukkig is als er ruzie is...
Maar zelfs nu, het voorbije weekend, heb ik mijn moederdagkado nog eens niet gehad. Heeft de papa aan zijn nieuwe vriendin gegeven. Dus dit moet ophouden...
Graag raad.
Alvast bedankt.
grtjs, Miebel