situatie:
- huwelijk met zuivere scheiding van goederen
- elk bezit een woning t.w.v. 250.000 EUR
- A leent, B heeft via ouders genoeg eigen middelen
- A en B kopen gezamenlijke woning t.w.v. 500.000 EUR
- op termijn worden nog wat verbouwingswerken voorzien
maakt het voor A en/of B juridisch een verschil uit of deze woning 50/50 aangekocht wordt of 70/30 (de verbouwingswerken zouden volgens hetzelfde percentage gefinancierd worden, alles dus met eigen vermogen, zowel van A als van B, er is geen gemeenschappelijk vermogen).
Gezien B genoeg eigen middelen heeft en bereid is meer te investeren, kan A lening stoppen en dus interesten uitwinnen.
Wens van A is wel dat A asap 20% bijeen spaart en de akte asap herschreven wordt naar 50/50.
Op het eerste zicht lijkt dit een interessante situatie, zowel voor A als voor B.
A kan sneller en goedkoper gelijkwaardige mede-eigenaar worden van woning.
Bovendien moet A minder overgangskrediet aanvragen, dus minder risico op kosten bij eventuele late verkoop woning A.
Zijn er mogelijk toch addertjes onder het gras?
Wat bij echtscheiding?
Vermoedelijk wordt woning verkocht of kan ingekocht worden volgens de verdeelsleutel 30/70 of ondertussen 50/50 en lijkt alles correct en rechtvaardig verdeeld te kunnen worden.
Wat bij eventuele latere weigering van B tot "regularisatie" 50/50?
Vermoedelijk heeft dit voor A geen financiële gevolgen (nog steeds voordeliger dan 50/50+ lening voor A, want ondertussen interest uitgespaard)
Wat bij overlijden B?
Vermoedelijk 70/30 voordeliger voor A, want vruchtgebruik woning (waar 70% vermogen B in zit) + meer financiële middelen liquide voor A
Eventuele andere zeer uitzonderlijke/onwaarschijnlijke situaties waar we moeten aan denken om problemen te voorkomen?