week/week regeling

[kellytjexxx]

een kleine schets van men situatie..

ik ben met mijn ex uiteen van 2009 wij zijn toen naar de rechtbank gegaan voor een regeling hierbij vroeg men ex om de 14 dagen de kinderen een weekend. het gaat hier over 2 kinderen van nu bijna 4jaar en bijna 3jaar. mijn ex kwam de eerste 2 maanden de kinderen halen en alles verliep goed.. dan is hij in 2010 maar enkele keren geweest en liet er soms maanden tussen. allimentatie heeft hij nooit betaald tot op de dag van nu toe krijg ik nog steeds van davo voorschotten...die schuldenberg bij davo is nu voor hem natuurlijk al opgelopen. in 2010 september heeft hij ook een zelfmoordpoging gedaan en heeft hij enkele maanden moeten revalideren.. ik ging wel met de kinderen op bezoek en heb ook toegestaan dat zijn familie ze zondags kwam halen om is tot bij hem te rijden.. terwijl hij wel ervoor al meer dan een half jaar niet kwam opdagen en van hem niks initiatief kwam naar de kinderen toe.. na zijn revalidatie is hij in collectieve schuldbemiddeling gegaan en heeft hij een ziekteuitkering.. hij kwam de kinderen sinds juli 2011 terug weer halen, hij vroeg in de vakantie om ze meer te zien en heb dan ook toegestaan om ze week/week in de vakantie mee te geven... vanaf september was het terug om de 14 dagen een weekend.. toen begonnen de problemen weer.. steeds te laat soms de kinderen 4uurs later terug brengen dus 22.00u s'avonds terwijl ze smaandags naar school moesten enz.. zoontje kwam thuis met vlooienbeten is vastgesteld door huidspecialiste ik vroeg hem om er iets aan te doen en alles werd weggelachen.. dochter van bijna 4j zegt dat ze regelmatig bij de vader van zen nieuwe vriendin slapen in de weekends als ze daar dan zijn.
25 januari komt onze zaak weer voor om een nieuwe regeling, nu ineens vraagt mijn ex week om week regeling.
wat niet mijn ex zen vraag is waarschijnlijk maar zen nieuwe vriendin.
men ex heeft ook ondanks zijn collectieve schuldbemiddeling een rijk leven heeft pas een nieuwe bmw gekocht en een motor en woont in een modern appartement waarvan de huur 700 euro bedraagt. medische kosten de helft ervan werden ook nooit betaald, allimentatie ook nooit. wij wonen ook 65 km uit elkaar.

nu mijn vraag: alle tips, meningen zijn welkom. natuurlijk wil ik ondanks alles en de afstand geen week/week regeling dat is financieel ook niet haalbaar voor mij om steeds zo ver te rijden. en voor de kinderen is het ook allesbehalve het beste een weekend is voor men zoontje te veel telkens hij mee moet barst hij in tranen uit, wat voor mij verschrikkelijk is om zo je kinderen te moeten meegeven.

bedankt alvast

[kellytjexxx]

ik weet niet of dit van belang is maar wij zijn nooit getrouwd geweest of onder een samenlevingscontract maar ik heb wel al een keer op men dochter haar naam een rekening van hem gekregen die hij niet had betaald dit ging over een rekening van electrabel van waar hij 2j geleden woonde.. kan dit allemaal als de vader een rekening niet betaald dat ze het bij een kind van bijna 4j proberen te halen?

[lucgescheiden]

Kelly, ik meen in uw verhaal de telkens terugkerende problematiek te mogen ontdekken, met name;
ouders die liever elkaar bekampen tot ter dood, dan
samen een menselijke regeling uit te werken voor het enige dat hen nog bindt, de kinderen.

Het gaat dan, zoals nogal dikwijls, om de centjes; die een menselijke regeling tegenhouden.

Terwijl uw kindjes net nu op een leeftijd komen waarbij ze kunnen genieten van vader's aandacht.
Ga er alvast vanuit dat jullie kinderen recht hebben op een vader, en dat jullie allebij het beste met hen voor hebben.

Je kan jezelf vervolgens de noodzakelijke tips geven, door eens na te denken over volgende vragen:
- waarom zou jij de enige ouder zijn, om te mogen bepalen waar jullie kinderen verblijven?
- heb je voldoende argumenten om het co-ouderschap te negeren?
- Hoe zie jij zelf tegen de toekomst aan? Zou je alleen willen blijven de volgende twintig jaren? Is dat jouw betekenins van een gelukkig leven?
of
Denk je tijd nodig te hebben om een nieuwe relatie te kunnen vinden? Gaat je dit lukken met je kinderen constant bij jou? Of zal de vader dan plots wel zijn verantwoordelijkheid dienen op te nemen? Heeft hij dan geen recht op persoonlijk geluk?

Kortom, zet het vechten tegen de bierkaai even uit je hoofd, en probeer na te denken over een gelijkmatige en menselijke oplossing. Zoniet ga je, vrees ik nog vele dergelijke fratsen tegenkomen...

Het vergt wellicht meer zweet en tranen dan een advocaat voor je kar te spannen, maar het kan je mss leren om; ondanks alles, met je ex samen te werken aan een duurzame oplossing ten voordele van zowel de kinderen, als de vader, als jezelf. Ook jouw leven loopt verder, en je dient daar iets van te maken om je recht op geluk te laten gelden. Blijf communiceren met je ex!

[kellytjexxx]

luc, ik heb je toen destijds al enkele keren gezegd dat er niks communicatie is.. ik heb al zo dikwijls proberen te communiceren. en dat is het hem juist ik wil enkel het beste voor hun! maar als ze komen opdagen wanneer ze zelf willen en de kinderen bij andere mensen laten slapen in die 2 dagen dat ze er zijn dan stel ik me de vraag wel in week/week regeling. ik heb namelijk zelf ook een vriend dus ik ben niet alleen zoals je zei.. en wij wonen 65 km uit elkaar tuurlijk is dat voor beide niet haalbaar om telkens op en af te rijden. ik werk zelf ook voltijds.
en ivm dat geld.. ik ben niet op geld uit. mijn ex heeft op de rechtbank zelf gezegd in 2009 dat hij allimentatie wil betalen en de rechter heeft dat bekrachtigd maar hij heeft het tot nu toe nooit gedaan... en ik heb dat van die week/week regeling vandaag gehoord van mijn advocaat terwijl ik gisteren men ex hier voor de deur gezien heb.. dus hij kon daar toen het ook even over hebben.. dus alles gaat maar via advocaten. hij heeft pro deo ik een betalende dus geloof mij ik wil ook dat dit zo snel mogelijk opgelost is.. want dit kost me ongelooflijk veel geld. in november op de rechtbank vroeg hij gewoon weer om de 14 dagen een weekend en alle vakanties de helft.. na een dikke maand vraagt hij dit weer, hij is zo al denk ik 5 keer verandert. maar goed ik begrijp u standpunt u bent zelf ook een vader, ik wil hier geen mensen slecht maken maar je kan niet iedereen voor dezelfde kar spannen en mijn ex heeft al spijtig genoeg meermaals fouten begaan. het enigste dat ik wil is verder gaan met men leven zonder telkens naar het gerecht te moeten komen. als hij nu al eens zou kunnen bewijzen dat hij er een jaartje zijn best voor doet om er elke 14 dagen te zijn en dan verder te praten over eventueel meer bezoeksrecht.. maar dat is spijtig genoeg niet het geval.. ge wordt er doodmoe van geloof mij.. ik vroeg nog aan mijn advocaat komt dit dikwijls voor dat je zo dikwijls naar gerecht moet voor verlopige regeling en communicatieproblemen.. mijn advocaat vertelde mij als het u kan troosten er zijn mensen die er al 5 jaar mee bezig zijn en nog steeds geen oplossing hebben.. dus dat was ook niet aangenaam om te horen. als ik men ex aanspreek over het gerecht dan verteld hij me iets helemaal anders dan wat zijn advocate in besluiten opmaakt en dan zegt hij ook van ja ik mag eigenlijk niks zeggen van mijn advocate.. ik heb stillaan het gevoel dat het allemaal idd over geldklopperij gaat en dat de advocaten het rekken om er veel uit te halen. maar wij zijn de dupe en vooral onze kinderen.

[lucgescheiden]

U bent niet alleen met dat gevoelen, wees gerust!
Net daarom dat ik overtuigd ben, dat dergelijke manier van werken nooit tot een menswaardige oplossing kan leiden.

Het lijkt me er sterk op dat uw ex (zoals zovele anderen) wordt misleid door zijn raadgevers.
Maar ja, voor hen betekent dit kassa-kassa, mocht je ex dat al eens willen inzien...

[kellytjexxx]

ja zo denk ik er ook over, tis een spijtige zaak en dat zal idd bij meerdere mensen gebeuren. maar ik ga deze situatie wel tegen de rechter uitleggen hoor die zaak kan echt niet blijven aanslepen, het begint vermoeiend te worden. en desondanks zijn er meer frustraties ik had dit liever ook onderling willen oplossen en nog steeds maar het moet van 2 kanten komen.