Bezoeksrecht/omgangsrecht niet erkend kind.

[ovan]

even vanuit een ander gezichtspunt...:
stel binnen 10 jaar of langer:
- vader is paar keer tegen lamp gelopen en consequenties genomen, wilde pluimen kwijt, levenservaring op gedaan, ....
- zoon stelt zich vragen rond zijn identiteit, zijn genen, zijn roots, .....
en dan?
de oplossing die je nu met je advocaat zoekt gaan daar niks aan veranderen.
Neem de verantwoordelijkheid op als moeder en zorg voor je kind. Komt er ooit een partner die echt iets betekent voor je zoon, dan kan je nog altijd zoiets overwegen.

[roderidder]

Ieder kind is onstaan uit een vader en een moeder. Iedere volwassene heeft een ontwikkeling doorgemaakt dat mede deel is geworden van zijn identiteit.

Code: Selecteer alles

IVRK Artikel 7§1 Het kind wordt onmiddellijk na de geboorte ingeschreven en heeft vanaf de geboorte het recht op een naam, het recht een nationaliteit te verwerven en, voor zover mogelijk, het recht zijn of haar ouders te kennen en door hen te worden verzorgd. Artikel 8§1 De Staten die partij zijn, verbinden zich tot eerbiediging van het recht van het kind zijn of haar identiteit te behouden, met inbegrip van nationaliteit, naam en familiebetrekkingen zoals wettelijk erkend, zonder onrechtmatige inmenging. Artikel 8§2 Wanneer een kind op niet rechtmatige wijze wordt beroofd van enige of alle bestanddelen van zijn of haar identiteit, verlenen de Staten die partij zijn passende bijstand en bescherming, teneinde zijn identiteit zo snel mogelijk te herstellen.

praten aan 1 tafel gaat niet meer na alles wat er gebeurt is

Is de basisregel niet zo dat ... hoe groter het conflict, hoe problematischer het zal worden voor de kinderen?

Met het risico dat het terugkomt als een boemerang maar dat nemen we erbij. Het is ten slotte een forum ...
Is dat wat De Wever / Di Rupo ook zeggen om het land behoorlijk te besturen?

Dan maar De Wever niets en Di Rupo alles of omgekeerd?

bekijk ook eens een filmpje van de Nederlandse overheid (SIRE campagne)

http://www.youtube.com/watch?v=FLLkdqVh ... r_embedded" onclick="window.open(this.href);return false;

meer over de campagne: http://kinderenineenscheiding.nl/?campaign=villapinedo" onclick="window.open(this.href);return false;

RR

[elkedemoor]

Elke,
Mijn kind is ook erkend door een niet-biologische vader. Met dezelfde reden, angst voor de echte "papa".
Ik ben later getrouwd en mijn (ondertussen ex) man heeft mijn kind van 4 jaar (destijds) erkend.
Jaren later ben ik gescheiden en in eerste instantie verliep het contact vlot, mijn zoon had contact met zijn 'papa'en het was voor beiden ok, zelfs heel positief!
Ondertussen is mijn zoon bijna 12 jaar, en zijn 'papa' heeft sinds een jaar een nieuwe vriendin! HELLEP!
Dit verloopt vreselijk "hels". Wat uitdraait in een situatie waarin mijn zoon absoluut niet naar zijn 'papa' wil gaan, omwille van de vriendin en de nieuwe gezinssituatie.
Ik schets het in het kort voor jou,
omdat ik wil aantonen dat je dit soort van beslissing, toch heel goed moet overwegen!
Ik heb heel veel spijt van mijn keuze,
daar dit nu als gevolg heeft dat wij 'vastzitten' (ondertussen ook in een procedure verwikkeld) omdat de 'papa' evenveel rechten heeft als zijnde de biologische vader.
Snappie? (mss ben ik niet duidelijk genoeg)
Ik zou je keuze daarin zeker begrijpen (ik nam ze immers jaren geleden ook vanuit angst),
maar raad je aan niet zomaar de eerste de beste dit toe te laten.
En zekerheid omtrent een relatie heb je nooit, dus erkenning is een heel GROTE stap!
Veel succes, in ieder geval...
en heb vertrouwen: alles komt wel goed!
Groet.

daarom dat ik mij ook niet meteen in een nieuwe relatie zal stappen, iedereen heeft makkelijk zeggen 'laat het door iemand anders erkennen' dat kan ook serieuze gevolgen hebben (blijkt uit jouw berichtje)

[elkedemoor]

even vanuit een ander gezichtspunt...:
stel binnen 10 jaar of langer:
- vader is paar keer tegen lamp gelopen en consequenties genomen, wilde pluimen kwijt, levenservaring op gedaan, ....
- zoon stelt zich vragen rond zijn identiteit, zijn genen, zijn roots, .....
en dan?
de oplossing die je nu met je advocaat zoekt gaan daar niks aan veranderen.
Neem de verantwoordelijkheid op als moeder en zorg voor je kind. Komt er ooit een partner die echt iets betekent voor je zoon, dan kan je nog altijd zoiets overwegen.

Als mijn kind zich later vragen gaat stellen rond zijn vader en dergelijke dan ga ik hem dat ook allemaal uitleggen, daar heeft hij het volste recht op natuurlijk. de vader was enkel maar uit dat hij bij hem ten laste kwam zodat dat voordeliger was voor zijn belastingen. ik heb toch een ander manier van denken ivm het vaderschap hoor

[roderidder]

Je hebt er voordeel bij de vader betrokken te houden bij de opvoeding.
Laat het ons zo stellen. Vandaag rijd er een vrachtwagen over je en de papa neemt 1 jaar de volledige zorgen over.
Na een jaar ben je hersteld en wens je de zorgen terug op je te nemen, maar dan zal je allicht merken dat papa de kleine niet zomaar wil afstaan.

Gelukkig is de kans klein dat er vandaag een vrachtwagen over je zal rijden.

RR

[elkedemoor]

Je hebt er voordeel bij de vader betrokken te houden bij de opvoeding.
Laat het ons zo stellen. Vandaag rijd er een vrachtwagen over je en de papa neemt 1 jaar de volledige zorgen over.
Na een jaar ben je hersteld en wens je de zorgen terug op je te nemen, maar dan zal je allicht merken dat papa de kleine niet zomaar wil afstaan.

Gelukkig is de kans klein dat er vandaag een vrachtwagen over je zal rijden.

RR

Ja ik wenste hem er bij betrokken te houden maar heb vandaag een simpel smsje gekregen dat hij niet meer wil komen, zonder boe of ba

[roderidder]

tja... ... ...
daar sta je dan.

Men wordt pas meerderjarig vanaf 18 dat duurt nog een tijdje hé
Je kan vb. de papa nog foto's van leuke momenten toesturen en je kan toeval wat in de hand werken (vb. elkaar toevallig tegenkomen op een kermis bij hem in de buurt)

RR