Allimentatie en co-ouderschap (week-week regeling)

[Loperke]

In onze EOT zijn we overeengekomen dat er geen onderhoudsgelden dienen betaald te worden, noch voor mij noch voor de kinderen en dat alle kosten in 2 worden gedeeld. (kindergeld wordt op gemeenschappelijke rekening gestort waarvan alles wordt betaald (kleren, schoenen, school, sportactiviteiten,...) en als het kindergeld niet volstaat passen we elk de helft bij)
Maar de kinderen zijn 1 dag op de week meer bij mij + ik doe altijd de was en strijk voor de kinderen (maw hij krijgt altijd alle kleren proper gewassen en gestreken mee en geeft na zijn week de vuile was mee).
Ik weet het, ik had me misschien beter vooraf moeten informeren, maar in dat geval was er geen sprake geweest van EOT, maar soit.
De vraag die ik me hierbij stel is, kan hierop worden teruggekomen of dient er hier een grondige reden voor zijn... ?Uiteindelijk heb ik hier natuurlijk wel mee ingestemd . En zoja, hoe pak ik dit aan?
Als ik hier nog maar met hem probeer over te praten, dan dreigt hij ermee om de kinderen bij mij weg te halen en ervoor te zorgen dat ze volledig bij hem zouden gaan wonen ipv 1 week op 2. Hij vindt dat het feit dat ze altijd op woensdagnamiddag bij mij zijn een privilege is dat ik mezelf heb toegeëingd. Dus als ik daar wil van afstappen of als ik daar ook maar 1 cent voor wil vragen dan moeten ze maar naar de opvang gaan en die zal hij dan wel voor de helft betalen.
Bovendien heb ik me ook "laten vangen" wat de verdeling van de kosten betreft, hij verdient immers netto zo'n 35% meer dan ik.
En stel dat in geval van week-week regeling er alimentatie voor de kinderen wordt betaald, wat moet hiermee betaald worden? Ik wil eigenlijk geen cent van mijn ex, maar aan de andere kant is het maar normaal dat hij proportioneel instaat voor de kosten. En zelf hou ik weinig over op het eind van de maand en kan ik dus ook weinig aan de kant zetten voor hun studies later. Mocht ik toch die alimentatie kunnen krijgen dan zou ik die aan de kant zetten voor de kinderen, want zoals ik al zei wil ik zelfs geen cent van hem voor mezelf... Wat mij betreft mag hij het zelfs op een geblokkeerde rekening op naam van de kinderen zetten...En wat als ik binnen een paar jaren hun studies niet voor de helft kan meebetalen? Daar dreigt hij nu al mee dat hij me dan wel voor de rechter daagt en dat ik mijn huis dan maar zal moeten verkopen om de helft van hun studies te betalen... Kan dit?

[eylis]

vraag 'm dat ie de kleren ook gewassen en gestreken terug meegeeft (zoals jij dat ook doet)
en als hij dat niet kan of wil vraag daar een kleine tegemoetkoming voor.
Per slot van rekening zou jij ook de kleren ongewassen en ongestreken terug mee kunnen geven...
Een was-en strijkvergoeding van 12 euro per week per kind (wat vér onder de marktprijs is ) zou hij er voor over moeten kunnen hebben om niet zelf zijn handen uit de mouwen te moeten steken...

[Marijkealleen]

Een EOT is een raar ding, en de meeste mensen zijn hier absoluut niet goed over geïnformeerd. Steeds meer wordt aangestuurd op het scheiden met EOT, want dat vermijdt overbodige advocatenkosten. Net zoals ikzelf dus deed. Wat je niet weet, is dat alle toegevingen die je dan doet in die beruchte bui dat je je 'schuldig' voelt omdat je je huwelijk niet hebt kunnen 'doen' lukken op papier komen te staan. Op zo'n moment ben je toch zo kwetsbaar en onzeker.. En er is niemand nuchter bij op dat ogenblik die je tegenhoudt om zaken te tekenen waarvan je later spijt krijgt. Je denkt dat de ex - omwille van de kinderen - toch op een fatsoenlijke manier zal handelen om het voor de kinderen gemakkelijker te maken.. niet dus. Ik heb alles achtergelaten wat ik had, alle spullen die we ooit kochten, op voorwaarde dat hij mij maandelijks 300€ zou betalen tot de kinderen uit huis zouden gaan, en met de mondelinge afspraak dat het speelgoed van de kinderen gezamenlijk zou blijven. Nadien zouden we het huis dan verkopen, tot dan bleef hij in het 'afbetaalde' huis (villa op een halve Ha grond) wonen en bleef het huis in mede-eigenschap. Ik kreeg nadien prompt de helft van de rekeningen van allerhande herstellingskosten en 'onderhoudswerken', en een nieuwe verwarmingsketel e.d. zaken hij liet uitvoeren aan het huis en nadien ook nog de melding dat er een waterlek geweest was, en dat hij de helft van die kosten ook wel zou doorrekenen.. Ik heb nog geen geniet gehad hoor van die centen die hij me zogezegd moest betalen voor het mogen blijven wonen in ons huis. Telkens zijn er zoveel kosten dat dat bedrag er mee aan opgaat. Als ik een opmerking maak zegt hij tegen de kinderen dat 'mama niet wil dat papa en de kinderen mooi wonen, want dat ze niet mee wil betalen voor een kamertje... en papa heeft geen centen genoeg...' Hij verdient wel net evenveel als ik hé. EOT ?? Als er ooit iemand aan mij hierover nog iets vraagt zeg ik : raadpleeg dadelijk een raadsman, en handel niet impulsief in een bui om alles zo snel mogelijk op te lossen en achter de rug te hebben. Ik kan er ondertussen een boek over schrijven. Mijn ex heeft er een hobby van gemaakt om mij en mijn nieuwe man nu het leven zuur te maken, en hij gebruikt de kinderen zoals het hem uitkomt, maar hij is wel geraffineerd, dat moet ik hem nageven. Ik heb nooit allimentatie of welke vergoeding dan ook gevraagd, omdat we co-ouderschap hebben en de kinderen 50/50 bij hem en bij mij zijn.
Wisselen van kleding bv. Als er ook maar 1 stukje kleding nog achterblijft bij mij na het weekend krijg ik telkens een vlammende mail. De vraag om de kleding apart te doen, dus ieder zijn eigen kleding voor de kinderen te kopen, dan zit je niet telkens met een verhuis van een hoop zakken met verfrommelde kleding die telkens weer in kasten moet gehangen, en gestreken worden.. die vraag stuit op : De EOT zegt dat de kleding uitgewisseld wordt, dus zorg maar dat de laatste T-shirt op tijd bij mij is.. Dus meisje : EOT.. Ik ben er ondertussen allergisch aan, hoe heb ik ooit zo stom kunnen zijn te denken dat exen redelijke mensen kunnen zijn..
En let op : Een EOT is een ijzersterk wapen in een rechtbank. Want JIJ hebt dit wel ondertekend hé. Zelden wordt er afgeweken van de bestaande afspraken van een EOT. Alleen als je kunt bewijzen dat het gaat over compleet onredelijke afspraken die nu niet meer gelden wegens gewijzigde situatie (heb ik me laten vertellen).
Ik hoop dat hij bijdraait en het niet tot een rechtszaak komt, want degene die dan niet sterk staat, ben jij vrees ik...

[eylis]

ok, als die kleren dan echt zo'n kluwen van discussies, toestanden en strees zijn, doe een eenmalige investering in een basic garderobe: met wat creatief shoppen bij Zeeman, betaalbare kinderketens en vintagekleding lukt dat voor 120 euro:
5 onderbroekjes - 5 paar sokken - 5 shirts - 2 sweaters -1 dikke trui - 2 jeans - 1 pyama
en geef deze garderobe mee en zeg dat het gerust GINDER mag blijven. Eens zien hoe de ander ouder dan reageert.
Ik ben en blijf pertinent pleitbezorger van elk huishouden zijn eigen spulletjes...

[Marijkealleen]

Yep, dat voorstel heb ik ook al eens gedaan, en dat werd pertinent afgewezen. Ik had gezegd dat hij alle kleding mocht houden die ze al hadden en dat ik wel een gans nieuwe garderobe zou kopen, en we vanaf dan elk onze eigen spulletjes voor hen zouden kopen. Ik kreeg prompt een mail dat ik het niet in m'n hoofd moest halen af te wijken van de EOT. Enige afwijking ivm verblijf van de kinderen kan ook nooit. Ik beperk de kinderen tot niets wat betreft hun papa mogen zien, daar heb ik al indianenverhalen genoeg over gehoord. Als de kinderen bij mij zijn en ze willen hun fiets pakken en naar de papa rijden of de oma en opa van zijn kant, geen probleem. Maar o wee als de kinderen eens in 'zijn' week het aandurven om bij mij langs te komen, de oudste heeft al eens de volle lading gekregen toen ze na haar chirokamp eerst een half uurtje bij mij binnengekomen was om een babbeltje te doen... Een lang weekendje met de kinderen, zelfs als ze nadien langer bij hem mogen blijven kan ook nooit.
Voordat de EOT getekend was, kon alles en zouden we het onderling wel regelen, die EOT was maar om alles wat in orde te krijgen. Tot hij eenmaal getekend was en ik ondervond dat hij al maanden bij een advocaat info ingezameld had om die EOT op te stellen zodat hij alle kanten uit kon.
En inderdaad : elk huishouden zijn eigen spulletjes is een zeer gezonde houding, geen miserie zoeken waar ze niet is. Ik denk dat het nu vrederechter zal worden om alles terug een beetje redelijk te maken. Maar ik hoop op niet teveel steun van die kant. Kwestie is dat ik met mijn ex zo weinig mogelijk meer wil te maken hebben, en elk mogelijk twistpunt wil vermijden. Dwz : kinderrekening (nog een stukje van die boek..) wisselen van kleding, en mails dus. @ lopertje : Dreigementen ivm de kinderen zijn niet nieuw hoor, die krijg ik al 6 jaar. Je kunt het zo gek niet voorstellen of ik heb het al in mijn inbox gehad. Zelfs de raad me maar op te hangen toen ik na jaren psychische mishandeling in een depressie gesukkeld was. Toen ben ik vertrokken, beste beslissing ooit. Maar ja, dan heb je daar een EOT hé ) Groetjes, x

[Marijkealleen]

@ loperke Laat je maar niet teveel afdreigen, welke rechter gaat jou je huis laten verkopen om je kinderen te laten studeren. Dat wil zeggen dat de kinderen op straat komen te staan.

[Bijtje]

een alimentatie voor kinderen dient eigenlijk niet om opzij te zetten is mij gezegd geweest. Die dient om zaken voor de kinderen mee te bekostigen. Ik geef ook alles mee naar de papa (letterlijk ALLES behalve een fiets, maar de fiets bij papa heb ik wel bekostigd) maar hier is nooit echt een probleem rond geweest. Ik krijg altijd alles gewassen terug, alleen duurt het soms wel een paar weken maar daar kan ik wel mee leven. Papa heeft wel eigen kleren, maar toch sleurt mijn zoon enorm veel van hier mee. Ook speelgoed, dvd's, ... moet wel want de papa heeft niet zoveel tijd als ik om deze zaken aan te schaffen en hij is ook een pak "gieriger". Misschien mag ik dat zo niet noemen maar komt er eigenlijk op neer dat hij daar alleen zaken krijgt op speciale gelegenheden en hier krijgt hij soms ook tussendoor iets als dat uitkomt. Ik ben dus, als men overeenkomt, niet echt voorstander van ieder zijn gerief. Waarom niet ? Omdat het gerief van ons kind is in feite en hij heeft het recht dit te verplaatsen. Ik begrijp echter wel perfect dat dit niet overal zo kan en das zo jammer

[Marijkealleen]

@bijtje : ik zou er ook mee kunnen leven als het gewoon een zakje was met spulletjes die de kinderen écht graag hebben, maar als je weet dat er bij ons elke week 13 grote winkelzakken verhuisd worden, dan liggen de zaken wel anders. Zelfs alle winter- en zomerschoenen en jassen verhuist hij elke week mee. Ik noem dit pesterijen. Als ik ze dan niet meegeef is het ruzie, want de EOT....
Dus ja, als je overeenkomt zijn er idd. zaken af te spreken waar beide partijen mee kunnen leven, maar in het andere geval...

[eylis]

Marijke, laat je inderdeed niet afdreigen; hij heeft geen punt om op te staan en het is te gek om los te lopen .
Ten eerste MOET je NIET de volldige garderobe verhuizen wekelijks. Dat is nergens voor nodig en dat kan enkel als reden hebben dat de stiefkinderen de kleren ook dragen...
Dus ten eerste verhuis je enkel een comfortabele garderobe: nodig om gevarieerd en op alle weer voorzien gekleed te zijn. Punt.
Hij kan proberen daarmee te procederen, maar dat lukt NIET, integendeel de rechtbank "is not amused" met zo'n "echtscheidings-puber- fratsen" (ja dat is mijns insziens weer zo'n typisch voorbeeld..))


Laat 'm gewoon een basisgarderobe (van alles 5 en een aantal grote stukken) met de boodschap dat hij ze mag houden.
Hij zal even flink tekeer gaan, maar laat je niet intimideren. Blijf kalm en reageer niet.
Als je hem de basisgarderobe laat is dat een serieuze kado die je doet. Als ieder dan elke zijn garderobe verder beheert (in plaats van telkens samen te kopen en over en weer te verhuizen)is de financiele meerkost zelfs te verwaarlozen. . Een kindergarderobe beheren in week/weekregeling is minder duur dan een "voltijds" kind bij wijze van spreken. De spulletjes slijten minder vlug en je hebt ook minder exemplaren nodig. (dat weet ik uit ervaring)

Een EOT naar de letter van de wet volgen? ja, als het over ernstige zaken gaat. Laat 'm de "Kleren van de Kleine" maar voor de jeugdrechter brengen.
Ze gaan 'm daar met aandacht aanhoren... Rechters kunnen er niet mee lachten als men kostbare tijd van magistraten
bezet met onderbroeken en sokken
Dat wordt uiktijken naar het eerste sokkenarrest

[j.demoor]

“Art.203.§ 1. De ouders dienen naar EVENREDIGHEID van hun middelen te zorgen voor de huisvesting, het levensonderhoud, het toezicht, de opvoeding en de opleiding van hun kinderen. Indien de opleiding niet voltooid is, loopt de verplichting door na de meerderjarigheid van het kind......”(Burgerlijk Wetboek).

Dat de huisvesting gelijkmatig is verdeeld over beide ouders,houdt niet in dat deze evenredigheid in acht genomen is.

“Art.1288...Wanneer nieuwe omstandigheden buiten de wil van de partijen hun toestand of die van de kinderen ingrijpend wijzigen, kunnen de beschikkingen bedoeld in het 2°(=gezag) en het 3°(onderhoudsbijdrage) van het voorgaande lid na de echtscheiding worden herzien door de bevoegde rechter.”(Gerechtelijk Wetboek).

Die bevoegde rechter is in uw geval de jeugdrechter van de plaats waar de kinderen gedomicilieerd zijn.

“Artikel 132bis. De toeslagen bedoeld in artikel 132, eerste lid, 1° tot 6°, worden verdeeld over twee belastingplichtigen die geen deel uitmaken van hetzelfde gezin maar samen het ouderlijk gezag uitoefenen over één of meer kinderen ten laste die recht geven op de bovenvermelde toeslagen en waarvan de huisvesting gelijkmatig is verdeeld over de beide belastingplichtigen : - hetzij op grond van een geregistreerde of door een rechter gehomologeerde overeenkomst waarin uitdrukkelijk is vermeld dat de huisvesting van die kinderen gelijkmatig is verdeeld over beide belastingplichtigen en dat zij bereid zijn de toeslagen op de belastingvrije som voor die kinderen te verdelen... Dit artikel is niet van toepassing op de in de eerste lid bedoelde toeslagen met betrekking tot een kind waarvoor onderhoudsuitkeringen als bedoeld in artikel 104, 1° , worden afgetrokken door één van de hierboven bedoelde belastingplichtigen.”(Wetboek Inkomstenbelastingen 10 april 1992)

[Marijkealleen]

Het lijkt simpel ja..
In de EOT staat dat de kleding van de kinderen wekelijks uitgewisseld wordt. Er staat ook in dat alle aankopen voor de kinderen op het einde vd maand tgo elkaar gelegd worden, en dat de ouder die meer besteedde die maand het verschil kan afhalen van de kinderrekening. Dus als ik de kleding vd kinderen zelf betaal, haalt hij gewoon het bedrag af van de kinderrekening voor de kleding die hij koopt en blijft hij alle zakken afzetten.
Mijn oudste heeft besloten bij haar papa te gaan wonen (doet ze elke keer als ik haar op de regels wijs, ze is 15j. dus ...en haar paard staat daar op stal, voor de rest schieten we nog steeds prima op). Hij wil nu wel allimentatie (niet reglementair, maar onder tafel). Daar zit ik dus op te wachten. Ik wil die allimentatie best betalen, maar alleen als er via het vredergerecht een uitspraak is over het bedrag, en dan ineens al de andere zaken regelen zodat ik van zijn kinderachtig gedrag afgeraak. Maar na 2 maanden heeft hij gewoon de kinderrekening zo goed als leeggehaald. Hij doet allerhande aankopen voor haar en haalt op het einde vd maand soms bijna 800€ vd kinderrekening, omdat ik lang zoveel kosten niet maak als hij. Ik denk nu dat hij eerst een hoop zaken gaat kopen tot die rekening geplunderd is, en dan allimentatie gaat vragen met terugwerkende kracht. Mijn jongste dochter vind het allemaal maar grappig en zegt dat de oudste binnen de kortste keren toch weer verhuisd, maar ik vind het hoe langer, hoe minder grappig worden.

[Bijtje]

Als het er echt op deze manier aan toegaat kun je het niet blijven trekken lijkt mij, een HELE garderobe ? Dat zijn inderdaad pure pesterijen. Schrijf hem een mail of brief dat je volgende zaken meegeeft (som op) en dat hij deze mag houden, want dat het niet in het belang van de kinderen is dat er zoveel heen en weer gaat en dat dit onhaalbaar is geworden. Zet erbij, dat wanneer hij de zaken toch terug geeft, dit ook inhoudt dat hij daarna geen kledij meer meekrijgt. Maak duidelijk dat dit geen punt van discussie meer is. Dat er eens een winterjas meegaat en een extra paar schoenen en eens uitzonderlijk iets extra : allemaal begrijpelijk, maar dit gaat wel ver.

Alimentatie kan je onderling ook op papier zetten en als ik jou was : ik zou geen cent onder tafel betalen. Alles netjes zoals het hoort. Anders kun je het ook niet fiscaal inbrengen en kun je ook niet bewijzen dat je ze betaald hebt.

En wat de kosten betreft die van de kinderrekening gaan, dient hij deze te overleggen op voorhand en ook aa te tonen voor wie deze gemaakt werden, wanneer ...

[Marijkealleen]

Dat heb ik ook gezegd : dat ik alles wettelijk geregeld wil en absoluut !! niets onder tafel. Dus wacht ik nu gewoon af. Als de kinderrekening leeg is, zal hij toch iets moeten doen. Ik doe dit nu liever via het vredegerecht, anders betrekt hij de kinderen er toch weer bij. Nu zal hij (en ik ook natuurlijk) zich moeten houden aan de zaken die op het vredegerecht beslist worden. Maar volgens mij kan dit alleen maar een betere regeling opbrengen dan het tot nu toe is geweest.

[Loperke]

Wat de kleding betreft en dus de was en strijk heb ik inmiddels mijn been stijf gehouden, de kleren die ze nu hebben zijn "verdeeld" en wat ieder nu bijkoopt is voor eigen rekening. Gisteren is hij de helft van de kleren komen ophalen, het was gewoon hilarisch belachelijk... hij stond erop dat de kinderen zelf in zijn bijzijn hun kleren zouden verdelen... Wat maakt het de kinderen uit, ze zijn 9 en 5 welke kleren bij mama liggen en welke bij papa, al zal het verschil voor hen heel snel duidelijk zijn. Ik heb er niet in toegestemd dat de extra kleren die we bijkopen van de gemeenschappelijke rekening zouden worden betaald. Reden, bij hem kan het niet op, hij is totaal niet prijsbewust. Ikzelf let daar wel op, kinderen hoeven niet rond te lopen in dure merkkleren, dat deden ze niet voor de scheiding en dat is nu ook niet nodig, kleren van JBC of C&A zijn goed genoeg. Dus als ik prijsbewust kleding ga bijkopen dan wil ik niet opdraaien voor wat hij gaat bijkopen.
Bovendien werd het kindergeld nog altijd op zijn rekening gestort, en in de EOT was voorzien dat het op een gemeenschappelijke rekening op naam van de kinderen zou gestort worden. Dit is blijkbaar niet mogelijk (zo zie je maar hoe goed notarissen op de hoogte zijn, want kinderbijslagfonds weigert kindergeld te storten op een rekening waar de moeder geen titularis van is), dus heb ik direct een aanvraag ingediend zodat het kindergeld voortaan op mijn rekening wordt gestort.

Het is inderdaad zo dat heel wat mensen in een EOT dingen op papier zetten waar ze op dat moment niet de gevolgen van kennen en er vanuit gaan dat het allemaal wel in overeenstemming zal verlopen. Wat me uit deze ervaring een heel beangstigend gevoel geeft is dat iemand waar je zoveel van gehouden hebt een compleet vreemde voor je kan zijn op zo'n korte termijn en dat boezemt me om eerlijk te zijn veel angst in voor de toekomst. Maar aan de andere kant, ik heb in ieder geval geleerd uiteindelijk voor mezelf op te komen en niet meer te zwijgen en op mijn strepen te gaan staan. Ook al doet het soms pijn naar de kinderen toe, want elke keer wordt de gevoelige snaar geraakt. Hij vindt het mijn plicht als moeder om kosteloos de was en strijk van mijn kinderen te doen. Op zich zit ik daar totaal niet mee in, maar bij alles wat ik zeg of vraag krijg ik een hoop shit over mijn kop dat het niet meer schoon is, stank voor dank dus en daar heb ik meer dan genoeg van...
Ik zou willen dat al deze ellende eindelijk eens achter de rug zou zijn, maar als ik sommige verhalen lees vrees ik dat dit nooit het geval zal zijn... Binnen 3j moet de oudste dochter van school veranderen, ik hou mijn hart al vast , hij heeft me al stevig op het hart gedrukt dat ik daar niet alleen over zal beslissen, maar ik heb hem geantwoord dat hij dat ook niet zal kunnen. Maar ik weet nu al, dit wordt een ramp, hij wil dat ze naar school zal gaan waar hij gaat wonen, waar ze geen vriendinnetjes hebben, geen familie in de buurt... En wat als we hier niet uitkomen? Rechtbank? Ik weet dat mocht het zover komen ik een redelijke kans maak dat ze bij mij in de buurt verder naar school zal kunnen gaan, maar de gedachte dat dit door een rechter zou moeten beslist worden, daar krijg ik gewoon kippevel van

[Marijkealleen]

Ik herken in jouw situatie heel erg de mijne. Ik ben ondertussen al een paar jaren - en een hoop ex-ellende - verder. Door de kinderen ben je verplicht met hem 'verder' te doen tot de kinderen uit huis zijn. Wat ik ervan lees, is dat de relatie met jouw ex ook niet in die zin is dat er een vriendschapsband kan komen die de kinderen ten goede komt. Probeer het dus zo te manoevreren dat je zo weining mogelijk nog met hem geconfronteerd moet worden. Ieder huishouden zijn spulletjes, en ieder huishouden zijn was. Probeer hem alle mogelijke wapens te ontnemen, want elke gelegenheid zal een goede zijn om jou, en daarmee ook jouw zelfvertrouwen te kelderen. Denk eraan dat jij hun mama bent die het beste voor heeft met hen, die hen graag ziet en er alles zal aan doen om hen een leuke thuis te bezorgen. Iedereen die jou daarin kan steunen en aanmoedigen is welkom, alle anderen : een met slijk-gooiende ex en negatieve kritiek-gevende 'vrienden' niet. Als jouw ex beslist een heel eind van jou vandaan te gaan wonen, en de kinderen moeten veranderen van school en de afstand voor jou niet haalbaar is : kinderen worden 'gehoord' door de rechter op die leeftijd. Zij hebben ook een stem in het hele verhaal.
Als hij desondanks wil verhuizen kun je voorstellen dat de kinderen dan bij jou blijven en om de 14 dagen het weekend bij hun papa doorbrengen.
Vergeet echter niet : laat je NIET afdreigen !! Zorg dat je door zijn opmerkingen niet onzeker wordt. De plichten die jij als moeder hebt, ontnemen hem zijn plichten als vader niet, want die zijn NET dezelfde. Je hebt ook rechten, en dan vooral het recht om je eigen keuzes te maken wat betreft het welzijn van je kinderen. Als je ex er een andere mening op nahoudt is dat zijn goed recht, maar dat wil niet zeggen dat jouw mening en de keuzes die jij maakt ondergeschikt zijn aan de zijne.
Probeer wel je kinderen buiten jullie ruzie te houden. Zeg NOOIT een slecht woord over hun papa, laat hen gewoon vertellen, als de week met papa leuk is, wees blij voor hen, en zeg hen dit ook. Zo behoudt jij een open en ontspannen relatie met hen en belast je hen niet met zaken waar ze niet bepaald beter van worden. Ik weet dat dit heel erg moeilijk is, maar het loont wel !!