JuridischForum.be

Hallo Ik heb DRINGEND HULP NODIG EN ADVIES IK BEN MENTAAL KAPOT!!! Ik ben een jonge mama van 24jaar ik heb 2 kindjes een dochtertje van 6 en een zoontje van 4. De papa van mijn dochter is al 2jaar uit beeld, de papa van mijn zoontje had ik een week-week regeling mee. Ik ben in een nieuwe relatie en hadden regelmatig ruzie tot hevige ruzie' s toe dus is er toch verschillende keren politie geweest dus vele pv's. We gebruikte samen speed en door dat hadden we altijd ruzie' s en dat beseffen ik dat ik niet hoe bezig was.. Jeugdzorg is er tussen gekomen en mijn dochter verblijft bij mijn ouders en mijn zoontje bij zijn papa. Ik en de papa hadden onderling afspraken dat mogen wij doen van jeugzorg. Dus kwam mijn zoontje in het weekend bij mij mijn ouders en zijn zus. Nu met dat ik met de papa van mijn zoontje uiteen was en nog zwanger de domme naïve ik terug naar de papa van mijn dochter gegaan. We wisten goed genoeg dat de kans er was dat het niet van hem was en hij had dan mijn zoontje erkent. Ik heb altijd willen dna test doen zelfs laten thuis opsturen maar hij weigerde elke keer. Nu uiteindelijk na 6jaar heb ik de klik gekregen om er van weg te gaan. Ik heb zelf contact gezocht met de papa van mijn zoontje we hebben dan samen dna test gedaan en dus was het inderdaad zijn kind. Het is voor de rechtbank gekomen hij is de biologische papa en mijn zoontje draagt mijn familienaam. Nu sinds 2 weken terug vraagt hij voor naar gemeentehuis te gaan voor de erkenning. Maar met de gebeurtenissen met jeugdzorg heeft hij mij al zitten afwezigen om mijn zoontjebaf te pakken enz. Nu door dat dit gebeurt is durf ik gewoon het nog niet doen want ik heb bang dat hij het gaat doen. Ik zit in een zwakke situatie ik wil de erkenning doen eens ik terug stabiel ben( clean, nieuwe woning,werk..) Nu wilt hij mijn zoontje niet meer meegeven in het weekend bij ons omdat hij eigenlijk zijn zinnetje wilt doordrijven.. Ik wil de erkenning doen eens ik stabiel ben en dat begrijpt hij niet ik ben hier volledig kapot van want ik kan zelf niks doen.. Ik sta machteloos. Ik kan er ook niet bij dat hij mij in deze situatie mij dit aandoet.. Ik als mama, mijn ouders (de grootouders) en zijn zus hebben het recht hem te zien. Nu wilt gij dat ik tot zijn thuis kom. Dit is ook niet altijd mogelijk en ik weet dat de boel daar gaat ontploffen en dat wil ik niet. Ik weet niet meer wat ik kan doen ik heb ook gewoon de energie niet meer het is uiteindelijk laf dat hij dit doet op deze moment wanneer ik zwak sta ik snap dat hij de erkenning wilt maar hij kan niet snappen dat ik niet durf eens ik stabiel ben wil ik direct de erkenning 2en nu straft hij ons en mn zoontje omdat hij persé nu de erkenning wilt (wat ik ook al wantrouw) want fan kan hij dat effectief doen.. maar ik wil echt gewoon mijn zoontje ook kunnen zien bij mij hebben bij mijn ouders.. Ik kan niet meer ="(

Uw verhaal is nogal onsamenhangend. Als ik het goed begrijp, is de situatie devolgende:
1. De biologische vader van uw dochter is mijnheer X.
2. De biologische vader van uw zoontje is mijnheer Y.
3. Echter heeft mijnheer Y uw zoontje erkend, wetende dat het mogelijk niet zijn zoontje was.
4. U bent weggegaan bij mijnheer Y.
5. Een DNA-test heeft uitgewezen dat mijnheer X weldegelijk de biilogische vader is van uw zoontje.

Je zegt dat hij uw zoontje niet meer wil meegeven in het weekend. Wat bedoel je daarmee? Heeft de rechtbank uitgesproken dat jullie zoontje bij mijnheer X moet verblijven en enkel in het weekend naar u terugkomt? Dit laatste stuk kan ik niet goed volgen, eerlijk gezegd.

In dat geval :
Hij is wettelijk de vader niet ... want er is al een man die zoon erkend heeft en dat is de wettelijke vader.
Dat de man een kind dat wettelijk niet het zijne is zou bijhouden is ontvoering en gijzeling. Juridisch heeft hij geen enkel recht.
U kan dus strafrechtelijk (laten) optreden ..PV laten opstellen en dan zal het gerecht en openbaar ministerie wel het nodige doen.

Mijn bovenstaande redenering bevat fouten. Dit is beter:

Als ik het goed begrijp, is de situatie devolgende:
1. De biologische vader van uw dochter is mijnheer X.
2. De biologische vader van uw zoontje is mijnheer Y.
3. Echter heeft mijnheer X uw zoontje erkend, wetende dat het mogelijk niet zijn zoontje was.
4. U bent weggegaan bij mijnheer X.
5. Een DNA-test heeft uitgewezen dat mijnheer Y weldegelijk de biilogische vader is van uw zoontje.

Je zegt dat hij uw zoontje niet meer wil meegeven in het weekend. Wat bedoel je daarmee? Heeft de rechtbank uitgesproken dat jullie zoontje bij mijnheer Y moet verblijven en enkel in het weekend naar u terugkomt? Dit laatste stuk kan ik niet goed volgen, eerlijk gezegd.

In dat geval :
Hij is wettelijk de vader niet ... want er is al een man die zoon erkend heeft en dat is de wettelijke vader.

Maar het zoontje is blijkbaar af en toe wel bij de biologische vader? En de biologische vader is ook voor de rechtbank verschenen en daar is een zekere uitspraak gedaan?

Dat de man een kind dat wettelijk niet het zijne is zou bijhouden is ontvoering en gijzeling. Juridisch heeft hij geen enkel recht.
U kan dus strafrechtelijk (laten) optreden ..PV laten opstellen en dan zal het gerecht en openbaar ministerie wel het nodige doen.

Inderdaad. Als de biologische vader op geen enkele manier via de rechtbank een zeker omgangsrecht toegekend is met zijn kind, mag hij dit niet zomaar bij zich houden en kan je als wettelijke moeder naar de politie stappen als hij dit wel doet.

Maar ik denk dat de TS een beetje meer opheldering moet geven. Ik heb nu de indruk dat de rechtbank de biologische vader op één of andere manier erkend heeft of iets dergelijks? Geen idee hoe dit dan zit met de wettelijke erkenning door de vader van het dochtertje, want een kind kan geen twee wettelijke vaders hebben. Afin, 'k Begrijp er op dit moment niet echt veel van...