JuridischForum.be

Beste,
Ik zou graag weten of het mogelijk is dat mijn huidige partner(niet-getrouwd) mijn zoontje van 3,5 kan adopteren. Wij wonen nu bijna 3 jaar samen .

Dit is mijn verhaal:

Toen ik zwanger was van mijn zoontje was er sprake van huishoudenlijk geweld door
Mijn ex de biologische vader van mijn zoon tijdens mijn zwangerschap is dit twee maal vastgesteld geweest door de politie. De relatie is verbroken langst mijn kant toen mijn zoontje 6maanden oud was . Omdat hij toen mij weer telijf was gegaan en met een mes voor mij en mijn zoontje stond . Toen heb ik dit niet laten vaststellen wat ik misschien beter wel gedaan had. Maar uit angst dat hij mijn zoontje of mij verder zou lastig vallen heb ik dit hierbij gelaten . Na een korte tijd was ik een relatie aangegaan met mijn huidige partner. Wij zijn ook heel snel samen gaan wonen aangezien ik veel angst had om op mijn adres (gekend door mijn ex) te blijven wonen. Aangezien hij meermaals de deur had ingetrapt om te kijken of wij thuis waren. Mijn ex heeft sinds dien mijn zoon ook niet meer gezien . Ookal heb ik meermalen keren geprobeerd hem te contacteren via Facebook of hij zijn zoon wou zien en kreeg steeds als antwoord dat het zijn kind niet meer is dat hij het niet kan zien opgroeien dus hij er ook niks meer mee etmalen wil hebben . Er is nooit een overeenkomst van bezoek of alimentatie geweest . En doordat ik toch meermaals hem heb gecontacteerd ivb met mijn zoon had hij ongeveer 1 jaar geleden een klacht tegen mij neergelecht wegens stalking . In ben dan ook naar het politiebureau gegaan en heb de gesprekken aan hun doorgegeven en gezegd dat dit enkel was voor mijn zoontje en dat hij hem ook niet meer heeft gezien vanaf 6 maanden . Zodat hij nooit zou kunnen beweren dat ik het heb verhinderd dat hij zijn zoon zou kunnen zien. De politie man zei me direct dat de klacht geseponeerd ging worden aangezien dit mijn volste recht was en hij zei me ook ik kan u gerust begrijpen dat u dit doet aan zijn strafblad te zien . Nu zijn we ondertussen 3 jaar verder en zouden wij graag dit hoofdstuk volledig afsluiten. Mijn partner is voor mijn zoontje zijn papa en andersom beschouwd hij mijn zoon als zijn eigen kind . Hij draagt vanaf het begin mee zijn lasten zijn rekeningen van school ziekenhuis kleren enz .. Alles wat een kind nodig heeft terwijl hij nog steeds de naam van zijn echte vader draagt en hij nooit heeft geprobeerd zijn zoon te zien . Ook door de familie van mijn partner word mijn zoon beschouwd als hun eigen kleinkind . Ze organiseren zelf ook steeds een verjaardagsfeestje of kerst of Sinterklaas noem maar op . Hij word gelijk behandeld overal en op alle vlakken net zoals hun echt kleinkind de zoon van mijn partner.


Kan ik onder deze omstandigheden een volledige adoptie verkrijgen en ook naamsverandering en wat zijn mijn kansen hiermee ?

Alvast met dank

“Art.355.Volle adoptie is slechts toegestaan ten aanzien van een persoon die bij de neerlegging van het verzoekschrift tot adoptie minder dan achttien jaar oud is.”(Burgerlijk Wetboek).

“Art.348-3.Wanneer de afstamming van een kind ten aanzien van zijn moeder en van zijn vader vaststaat, moeten beiden in de adoptie toestemmen...Art.348-11.Ingeval een persoon die overeenkomstig de artikelen 348-2 tot 348-7 in de adoptie moet toestemmen, dit weigert te doen, kan de (gewone) adoptie op verzoek van de adoptant, van de adoptanten of van het openbaar ministerie toch worden uitgesproken indien de familierechtbank van oordeel is dat de toestemming op onverantwoorde wijze is geweigerd. Wanneer evenwel de vader of de moeder van het kind weigert in de adoptie toe te stemmen, kan de rechtbank, behalve wanneer het gaat om een nieuwe adoptie, de adoptie pas uitspreken wanneer na een grondig maatschappelijk onderzoek gebleken is dat deze persoon zich niet meer om het kind heeft bekommerd of de gezondheid, de veiligheid of de zedelijkheid van het kind in gevaar heeft gebracht.”(Burgerlijk Wetboek).

Uit ‘terwijl hij nog steeds de naam van zijn echte vader draagt’ leid ik af dat de afstamming van uw kind ten aanzien van die vader vaststaat

Geachte mevrouw,

Net als u verkeerde ik ruim 13 jaar geleden in net dezelfde situatie. Op dat moment had ik het ook volste vertrouwen in iemand die ik dacht te kennen als mijn echtgenoot, stiefvader en papa van het kindje van ons beiden. Maar eens de adoptie is geregistreerd is er voor uw kindje géén weg meer terug. Ik wéét uit ervaring dat een adoptieve familie een héél groot onderscheid maakt tussen "geadopteerde" en "bloedeigen" kinderen. Ik wil u absoluut niet bang maken maar wanneer u besluit om uw toestemming te geven voor de stiefvader-adoptie van uw eigen kindje, wéét dan dat uw kind ook levenslang horig zal zijn aan één of andere adoptie. Advocaten kunnen u de wet ter zake heel duidelijk uitleggen. Als ik u een raad mag geven in het belang van uw kind, bepaal dan in de adoptieovereenkomst dat Uw woord als biologische moeder op de jeugdrechtbank altijd het laatste woord zal zijn.

Kan mij iemand ook vertellen welke procedure ons allemaal volgt iemand die hier ervaring mee heeft . Wij hebben reeds kind en kezin gecontacteerd en het vca dus we hebben al een dossier en zouden graag weten hoe dit allemaal verder gaat verlopen