JuridischForum.be

al jaren zit ik te twijfelen of mijn moeder wel mijn echte moeder is. ik betwijfel het sterk.
ik ben al 47 jaar en van jongaf aan ben ik het vuil zwart schaap in de famillie.

toen ik vandaag naar de garage ging, hoorde ik achter mijn rug mijn moeder en mijn broer over mij discusieren.
ze houden mij voor een vreemde. ik hebt teveel meegemaakt.

op het gemeentehuis zeggen ze dat het mijn echte ouders zijn, ik geloof er niets van .
zeker niet wat ik vandaag allemaal hebt gehoord achter mijn rug.
zonder zij het wisten stond ik hen af te fluisteren.

hoe kom ik nu te weten waar mijn echte ouders zijn ?
wie zijn mijn echte ouders ? wie zijn mijn echte broers ?
waar moet ik daarvoor zijn ?

Een procedure starten via burgerlijke rechtbank waar u een DNA onderzoek eist van uw vader moeder en broers... op die manier weet u het zeker.
Raadpleeg een advocaat en laat hem die procedure opstarten.

bedankt, een harde aanpak, zeker als ik weer bij mijn moeder woon.
dank je.

Maar dan weet je alleen of ze het wel of niet zijn. Dan weet je nog niet WIE uw echter ouders zijn.
Schrijf u eens in op VTM bij dat programma: Vind mijn familie
http://vtm.be/vind-mijn-familie" onclick="window.open(this.href);return false;

Hiervoor is het oude vertrouwde trouwboekje nuttig.
Vraag dat eens aan uw moeder. Als ze niks te verbergen heeft zal ze het wel tonen.

Of kijk eens online in het rijksregiser, dan weet u het onmiddellijk want daar staat uw afstamming vermeld.

Denk niet dat de verwekker van het kind in het trouwboekje zal worden opgenomen, tenzij het de echte natuurlijke vader is.

Denk niet dat de verwekker van het kind in het trouwboekje zal worden opgenomen, tenzij het de echte natuurlijke vader is.

Het gaat niet over de vader maar over de MOEDER!
Dus niet over de verwekker maar over degene die het kind gebaard heeft.
Trouwboekje moet dan toch nuttig zijn?
Zo ook gegevens van afstamming van TS in het Rijksregister.

Ik begrijp dus het probleem van TS niet.

Uit zijn verhaal maak ik op dat hij waarschijnlijk uit een andere moeder geboren is, maar dat hij , al of niet wettelijk, werd afgestaan onmiddellijk na de geboorte. Als destijds zijn huidige moeder werd opgegeven als zijn echte moeder, wordt het zoeken naar een naald in een hooiberg.
Alleen DNA kan hier uitsluitsel brengen, maar dan weet hij nog niet wie zijn echte moeder is.

Een afschrift van de geboorteakte zou ook helpen. Die vermeldt toch de naam van de moeder?

In een juridische procedure geloof ik niet. Je kan niet zomaar een procedure starten om een DNA test te vragen. Je kan bijvoorbeeld wel een procedure starten in betwisting van vaderschap en in het kader daarvan een DNA test vragen. De vordering moet dan nog ontvankelijk zijn. Zo kan een dergelijke vordering in beginsel maar binnen een bepaalde tijd worden ingesteld. Een vordering in betwisting van moederschap bestaat zelfs niet.

Een afschrift van de geboorteakte zou ook helpen. Die vermeldt toch de naam van de moeder?

.

Maar dat is nog steeds geen 100 % zekerheid dat de moeder de echte moeder is.
Wat als ze een kind "gekocht" heeft, zoals destijds bij die anonieme bevallingen juist over de grens regelmatig gebeurde, of als de katholieke kerk er zich mee bemoeide?

Gezien meerderjarige poster betwijfelt of zijn moeder - ondanks een duidelijke geboorte-akte waaruit bijkt dat hij de zoon is van mevrouw X - toch twijfelt aan zijn afkomst, denk ik dat het hier gaat over een probleem van een geheel andere orde. Gezien poster op 47jarige leeftijd weer bij zijn moeder gaat wonen is er duidelijk ook meer aan de hand. Ik denk dat poster eerst even zijn angsten en vermoedens met een professionele hulpverlener bespreekt alvorens onnodige juridische stappen te ondernemen.

Gezien meerderjarige poster betwijfelt of zijn moeder - ondanks een duidelijke geboorte-akte waaruit bijkt dat hij de zoon is van mevrouw X - toch twijfelt aan zijn afkomst, denk ik dat het hier gaat over een probleem van een geheel andere orde. Gezien poster op 47jarige leeftijd weer bij zijn moeder gaat wonen is er duidelijk ook meer aan de hand. Ik denk dat poster eerst even zijn angsten en vermoedens met een professionele hulpverlener bespreekt alvorens onnodige juridische stappen te ondernemen.

Dat is wat ik dacht maar niet durfde te zeggen.