Hey iedereen, bij deze richt ik mij op deze pagina met een voor mij persoonlijk 'moeilijk' verhaal . .
Ik ben een jonge dame van 35! Mijn mama overleed toen ik 9 was, mijn 'papa' was echter nooit in beeld. Enkele jaren na het overlijden van mijn mama begonnen buren mij in te lichten over het feit dat mijn vader niet mijn biologische vader is, dat dit een goed bewaard familiegeheim was dat niet mocht uitkomen om mijn biologische vader zijn reputatie niet te schaden.
Ik kon dit verhaal enkel verifiëren bij de overgebleven familieleden en die gaven idd toe dat de man waarmee mijn mama gehuwd was idd mijn biologische vader niet is.
Een tijdje later als jong 12 jarig meisje heb ik mijn biologische vader opgezocht, ik stelde hem de vraag of hij mijn papa was . . Hij heeft me nooit ja noch nee gezegd . . Dit onderwerp houd me al zoveel jaren bezig en begin er emotioneel erger en erger onder te lijden. Begin dit jaar heb ik hem op een bepaalde middag een sms gestuurd met opnieuw die vraag, de dag erna belde hij mij en we hadden een fijn gesprek. Hij zei me dat hij in de loop van volgende week met mij iets wou gaan eten om mij dan een antwoord te geven, echter nadien geen gehoor meer.
Het stilzwijgen en de onwetendheid maakt me kapot en ik heb nooit juridisch iets ondernomen omdat ik dit niet wou en omdat ik niet eens weet of dit überhaupt mogelijk is.
Maar ik ben zo bang dat er hem iets overkomt en dat de waarheid met hem sterft, vandaar dat ik er nu echt een antwoord op wil.
En ik vind ook gwn dat het mijn recht is om de waarheid te weten. Ook vind ik de manier waarop hij me aan het lijntje houd enkel een toezegging is, want als het niet zo is is een NEE toch veel makkelijker. Dus hij maakt het alleen maar verdachter door mij geen antwoord te geven.
Is er iemand die mij advies kan geven in deze moeilijke situatie? Ik zou u eeuwig dankbaar zijn!
Grtjs V naam verwijderd JurecaBE - moderator