Twee citaten uit deze noot:
Met zeer veel respect, asperger, maar wat Buyssens schrijft lijkt me toch meer onderbouwd dan "deontologische beschouwingen" en verwijst net naar onderliggende wetgeving.(1) Intussen zijn de tijden wel flink veranderd. Advocaten kregen eerst de deontologische plicht om tussentijdse provisies te vragen en er werd hen ook aangeraden om duidelijke afspraken te maken met hun cliënt. Nu is er in het wetboek economisch recht ook wettelijk een informatietieverplichting over de prijs (zie arti-kel III.74, III.76 en XIV.3.3° WER).
(2) Het staat al lang niet meer ter discussie dat de advocaat duidelijke afspraken mag (zelfs moet) maken met zijn cliënt en steeds meer advocaten laten ook formele ereloonovereenkomsten ondertekenen. De Orde van Vlaamse Balies moedigt de advocaten overigens aan om dat te doen, en tegenover niet-beroepsmatige cliënten lijkt dat zelfs een wettelijke verplichting te zijn geworden.
Hoe anderzijds de Cassatierechtspraak een invloed zal hebben tov consumenten (deze zaak ging tov een professionele klant) valt af te wachten. En uiteindelijk beslist de rechtbank en niet de Orde.
Wat uiteraard geen 100 % zekerheid verschaft.