Wij hebben een appartement in Mol dat we in 2021 (covid periode) gerenoveerd hadden, eind 2021 werd dit via immokantoor te huur gesteld, maar pas in april 2022 hadden deze een huurder gevonden. Het is een klein appartement aan een lage prijs, dus het was zeker niet omdat we te veel huur vroegen, eerder het immokantoor dat niet echt veel moeite deed. Eerste en laatste keer met dit immokantoor.
Gemeente Mol heeft ons eerst een belasting wegens leegstand proberen aan te rekenen, dat we echter hebben kunnen weerleggen met facturen van renovatie en bewijs van contract met het immokantoor.
Daarop heeft de gemeente ons echter een belasting wegens tweede verblijf aangerekend (ongeveer 800 €), ondanks dat het appartement volledig leeg was en daar uiteraard niemand gewoond heeft op dat moment. We zijn hierop eveneens in beroep gegaan via aangetekend schrijven aan het schepencollege, maar dit werd geweigerd omdat hun gemeentewet de belasting verplicht is indien er geen bewoning is op 1 januari (=geen inschrijving) :
https://www.gemeentemol.be/file/downloa ... Esps3d.pdf
"Als tweede verblijf wordt beschouwd elke woongelegenheid waar op één januari van het aanslagjaar niemand is ingeschreven in de bevolkingsregisters"
In hun laatste wet na 2022 hebben ze wel bijkomende voorwaarden opgelegd dat de verhuurder tijd geeft om het appartement op te frissen, maar in de oude wet stonden deze voorwaarden niet. Derhalve werd ons beroep geweigerd met de vermelding "Het reglement van 23 december 2019 bevat niet de vrijstellingsgrond waarop bezwaarindiener zich beroept". Ze begrijpen blijkbaar ook niet dat het enige tijd kan duren om een huurder te vinden.
We kunnen nu echter nog wel in beroep gaan voor rechtbank van eerste aanleg.
Wat kunnen we hiertegen dan aanhalen als hun gemeentewet er blijkbaar alleen maar op gericht is om zoveel mogelijk verhuurders zonder enig begrip geld afhandig te maken ?