Voorrang alimentatie bij collectieve schuldenregeling?

[fotsirk2020]

Situatie:
Mijn ex-partner moet mij nog verschillende jaren achterstallige alimentatie betalen plus een reeks schadevergoedingen omwille van feiten die hij gepleegd heeft naar mij toe.
Sinds kort is hij in collectieve schuldenregeling. De schuldbemiddelaar stuurt mij een voorstel van minnelijke aanzuivering waarbij ik als schuldeiser op dezelfde voet wordt geplaatst als de andere schuldeisers. Resultaat: ik zal uiteindelijk maar een gedeelte van de achterstallige alimentatie en schadevergoedingen ontvangen.

Ik was in de veronderstelling dat alimentatieschulden 'voorrang' kregen?

1/ Moet ik akkoord gaan met de voorgestelde minnelijke aanzuivering (om toch maar iets te krijgen...) of maak ik kans om toch meer van het achterstallige bedrag te ontvangen door niet akkoord te gaan en dat alles dan door een rechter moet bekeken worden?
2/ Kan ik mij beroepen op artikel 1675/13 paragraaf 3 GW?
3 /Ik was van plan om naar DAVO te stappen (had recent al deurwaarder gestuurd maar die kon niets innen), maar kreeg toen plots bericht van de CSR. Via DAVO zou zijn volledige inkomen in beslag kunnen worden genomen om de achterstallige alimentatie te betalen, maar nu via de CSR krijg ik gewoon een deel van de inkomsten en loop ik duizenden euros mis. Lijkt me niet logisch?

Graag jullie input, waarvoor dank.

[Franciscus]

Wat de nog te verkrijgen alimentatie betreft is er wel voorrang.
Wat de alimentatie die via een nieuw vonnis verlicht te betalen is dus via aangifte bij politie wegens verlating van familie.
Dat nieuwe vonnis kan u ook gebruiken om de achterstallen te vorderen in de CSR.



HOOFDSTUK IX. - VERLATING VAN FAMILIE.

Art. 391bis.<W 05-07-1963, art. 1> Met gevangenisstraf van acht dagen tot zes maanden en met geldboete van vijftig [euro] tot vijfhonderd [euro] of met een van die straffen alleen, onverminderd de toepassing van strengere straffen, indien daartoe grond bestaat, wordt gestraft hij die, na door een rechterlijke beslissing waartegen geen verzet of hoger beroep meer openstaat, te zijn veroordeeld om een uitkering tot onderhoud te betalen aan zijn echtgenoot, aan zijn bloedverwanten in de nederdalende of in de opgaande lijn, meer dan twee maanden vrijwillig in gebreke blijft de termijnen ervan te kwijten. <W 2000-06-26/42, art. 2, Inwerkingtreding : 01-01-2002>
(Met dezelfde straffen wordt gestraft hij die, in de omstandigheden omschreven in het eerste lid, niet voldoet aan de verplichtingen bepaald in de artikelen 203bis, 206, 207, 301, 303, (...) 336 (en 353-14 van het Burgerlijk Wetboek) en in de artikelen 1288, 3° en 4°, (...) van het Gerechtelijk Wetboek.) <W 31-03-1987, art. 93> <W 2003-04-24/32, art. 6, 045; Inwerkingtreding : 01-09-2005> <W 2007-04-27/00, art. 40, 1°, 065; Inwerkingtreding : 01-09-2007>
Dezelfde straffen zijn van toepassing op de echtgenoot die zich vrijwillig geheel of ten dele onttrekt aan de gevolgen van de machtiging door de rechter verleend krachtens (de artikelen 203ter, 221 en (301, § 11) van het Burgerlijk Wetboek en [3 1253ter/5 en 6]3, (...) van het Gerechtelijk Wetboek) wanneer tegen die machtiging geen verzet of hoger beroep meer openstaat. <W 31-03-1987, art. 93> <W 2007-04-27/00, art. 40, 2° en 3°, 065; Inwerkingtreding : 01-09-2007>
Hetzelfde geldt voor de echtgenoot die, na te zijn veroordeeld, hetzij tot een van de verplichtingen op de niet-nakoming waarvan door de eerste twee leden van dit artikel straf is gesteld, hetzij ingevolge (de artikelen 203ter, 221 en (301, § 11) van het Burgerlijk Wetboek en [3 1253ter/5 en 6]3, (...) van het Gerechtelijk Wetboek) zich vrijwillig ervan onthoudt de door de sociale wetgeving voorgeschreven formaliteiten te vervullen en zijn echtgenoot of zijn kinderen aldus berooft van de voordelen waarop zij aanspraak konden maken. <W 31-03-1987, art. 93> <W 2007-04-27/00, art. 40, 2 en 3°, 065; Inwerkingtreding : 01-09-2007>
[1 Dezelfde straffen zijn van toepassing op elke bloedverwant in de rechte nederdalende lijn die veroordeeld is tot onderhoudsplicht, en die vrijwillig nalaat de door de sociale wetgeving voorgeschreven formaliteiten te vervullen en aldus een bloedverwant in de opgaande lijn berooft van de voordelen waarop deze aanspraak kon maken.]1
(Dezelfde straffen gelden voor eenieder die het toezicht op de gezinsbijslag of andere sociale uitkeringen vrijwillig belemmert, door na te laten de nodige documenten te bezorgen aan de instellingen belast met de vereffening van die uitkeringen, door valse of onvolledige aangiften te doen, of door de bestemming te wijzigen die de persoon of de overheid, aangewezen overeenkomstig artikel 29 van (de wet van 8 april 1965 betreffende de jeugdbescherming, het ten laste nemen van minderjarigen die een als misdrijf omschreven feit hebben gepleegd en het herstel van de door dit feit veroorzaakte schade), eraan gegeven heeft.) <L 2005-08-10/62, art. 2, 054 ; Inwerkingtreding : 02-09-2005> <W 2006-05-15/35, art. 21; 056; Inwerkingtreding : 16-10-2006>
In geval van een tweede veroordeling wegens een van de in dit artikel omschreven misdrijven, gepleegd binnen een termijn van vijf jaar te rekenen van de eerste, kunnen de straffen worden verdubbeld.
[2 In geval van een veroordeling wegens een van de in dit artikel omschreven misdrijven, kan de rechter eveneens het verval van het recht tot besturen van een motorvoertuig uitspreken overeenkomstig de artikelen 38 tot 41 van de wet van 16 maart 1968 betreffende de politie over het wegverkeer.]2
----------

[scorpioen]

Arbh. Antwerpen (8ste k.), 20 december 2011

Hoewel de lopende onderhoudsschulden ook tijdens de procedure van de collectieve schuldenregeling betaald moeten worden en aldus een uitzondering vormen op de samenloop van de schuldeisers (art. 1675/7, §3 Ger. W.), worden de onderhoudsschulden die achterstallig waren op het ogenblik van het verlenen van de beschikking van toelaatbaarheid, niet op een bijzondere manier behandeld.
Dit wordt bevestigd door de voorbereidende werken:
Ǥ 3. Bepaalde schulden kunnen niet worden kwijtgescholden. Het gaat om:
1° onderhoudsgelden die niet vervallen zijn op de dag van de uitspraak houdende vaststelling van de gerechtelijke aanzuiveringsregeling; de kwijtschelding
van de onbetaald gebleven achterstallige bedragen is mogelijk.» (MvT bij het wetsontwerp betreffende de collectieve schuldenregeling en de mogelijkheid van verkoop uit de hand van de in beslag genomen onroerende goederen en het wetsontwerp tot wijziging van de art. 628 en 1395 van het Ger. W., Parl. St. Kamer 1996-97, nr. 1073/1 en nr. 1074/1, 46-47).
Ook in het verslag bij voormeld wetsontwerp wordt uitdrukkelijk bepaald dat voor de achterstallige onderhoudsschulden niet alleen de kwijtschelding van schulden mogelijk is maar dat er bij het opstellen van de aanzuiveringsregeling geen enkel voorrecht wordt toegekend.

[fotsirk2020]

Hartelijk dank Franciscus en Scorpioen voor de input!

Inderdaad, ik ontvang sinds kort de maandelijkse onderhoudsgelden, dus dat is geen probleem.
En als ik het goed begrijp, hebben de achterstallen geen voorrang bij de collectieve schuldenregeling. Ik zou dus blijkbaar wel een klacht kunnen neerleggen bij de politie voor verlating van familie en dan via een nieuw vonnis wel de achterstallen kunnen vorderen in de CSR.

Opnieuw klacht neerleggen (al zoveel gedaan...) en opnieuw naar de rechtbank (ook al zoveel gedaan, ik heb al een berg vonnissen...) zie ik eerlijk gezegd niet meer zitten. Ik wil deze hele donkere periode ook zo snel mogelijk proberen af te sluiten en telkens opnieuw weer naar de rechtbank stappen, vraagt veel energie, en dan heb ik het nog niet over het financiële plaatje.

Ik wilde alleen maar vragen of het zin heeft om nu NIET akkoord te gaan met het voorstel van minnelijke aanzuivering? Heb ik kans op een groter bedrag als de schuldbemiddelaar stelt dat er geen akkoord is en dat een rechter hier zich over buigt? Ik ga ervan uit dat ik in zo'n procedure niet aanwezig moet zijn en gewoon het resultaat in mijn brievenbus krijg?
Of is het aangeraden om hier gewoon mee akkoord te gaan om tenminste toch iets terug te krijgen...