Ik ben sinds 2018 in collectieve. Dit, omdat ik door mijn bipolaire stoornis buitensporig veel geld heb geleend van een dubieuze bank. Ik kwam uiteraard in betalingsproblemen, omdat deze bank mij bleef lenen, terwijl ik als alleenstaande moeder van 3 kinderen dit nooit kon terugbetalen.
In 2018 collectieve aangevraagd. Ik heb echter een eigen woning waarbij de afbetalingstermijn op 15 jaar zou lopen. Er werd geen verwijtbaarheid naar de bank (enige schuldeiser) opgemaakt en geen kwijtschelding bedongen na 15 jaar. In 2019 was de verhouding tussen mij en de advocaat zo verziekt dat ik via de arbeidsrechtbank een andere heb bedongen en gekregen! Ik werd echt als strikt behandeid, terwijl ik voltijds werkte en 2500 als alleenstaande met 3 kinderen binnenbracht. Ik moest om alles smeken: benzine om naar het werk te kunnen rijden, eindejaarsgeld. Ik kreeg 1300 van het werkten vroeg hem om 150 euro, niks gekregen. Mails beantwoordt hij niet, hij scheldt u liever uit per telefoon om dan de telefoon in de haak te kwakken. Het is nu een jaar geleden dat de rechtbank mijn verzoek gehonoreerd heeft, maar we leven in een kleine gemeenschap en ik weet dat hij dit nog altijd doet. In de periode van 2018 tot heden zijn er ook geen enkele schulden afgelost. Heb zo de indruk dat ik, met eigen woning, vooral spaar om de wedde van de advocatuur in stand te houden. Het gedrag van deze advocaat heeft een diepe, psychische, indruk op mij nagelaten en mij tevens tot het twijfelen gebracht of ik niet beter mijn huis zo verkopen. Echter, de huurprijzen in mijn gemeente zijn evenhoog als wat ik nu aan hypotheek betaal. Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen.