JuridischForum.be

Dan was je de winkel uitgestapt met lege handen

Wat was de reden van de weigering?

Normaal staat er op zo'n bon inderdaad iets van "enkel bij deelnemende handelaars". Was dit hier dan niet het geval?

Om dan te te antwoorden op uw vraag: Als u niet kan betalen en het café de bon niet wil aannemen (wat op zich hun goed recht is, niemand kan ze verplichten om deel te nemen aan een actie), kan de politie erbij komen en pv opmaken voor tafelschuimerij.

KORTINGSTITELS (artikel VI. 32 WER)

§ 1. Elke onderneming waaraan een titel wordt aangeboden die door haarzelf of een andere onderneming gratis werd verspreid en die de houder ervan bij de aankoop van één of meerdere goederen en/of diensten de mogelijkheid biedt onmiddellijk een korting op de prijs te krijgen, is verplicht deze aan te nemen, voor zover aan de voorwaarden van het aanbod is voldaan.
In geval de titel werd uitgegeven door een andere onderneming dan die waaraan hij wordt aangeboden, geldt de verplichting van het eerste lid evenwel slechts wanneer de titel de gegevens vermeldt die zijn opgesomd in paragraaf 2.
§ 2. De gegevens bedoeld in paragraaf 1, tweede lid, zijn:
1° de naam, het adres en, desgevallend, de vennootschapsvorm en het ondernemingsnummer van de uitgever;
2° het bedrag van de korting;
3° bij de verwerving van welke goederen of diensten de titel gebruikt kan worden;
4° de verkooppunten waar de titel gebruikt kan worden, tenzij hij kan worden gebruikt in alle verkooppunten waar de goederen of diensten te koop worden aangeboden;
5° de geldigheidsduur van de titel, tenzij deze onbeperkt is.]1

flessentrekkerij art 508bis strafwetboek.

Art. 508bis. <W 23-03-1936, enig art.> Met gevangenisstraf van acht dagen tot drie maanden en met geldboete van tweehonderd [euro] tot vijftienhonderd [euro] of met een van die straffen alleen wordt gestraft hij die, wetende dat hij in de volstrekte onmogelijkheid verkeert om te betalen, zich in een daartoe bestemde inrichting dranken of spijzen laat opdienen, die hij daar geheel of gedeeltelijk verbruikt, zich logies doet geven in een reizigershotel of in een herberg, of een huurrijtuig huurt. <W 2000-06-26/42, art. 2, Inwerkingtreding : 01-01-2002>
In geval van herhaling kunnen de straffen worden verdubbeld.
(Lid 3 opgeheven) <W 17-12-1963, art. 2>

Er moest helemaal niets betaald worden: "Is in rechte niet ontvankelijk, de vordering tot betaling van dronkenmakende dranken die in drankgelegenheden, koffiehuizen, hotels, herbergen en welkdanige drankslijterijen ook verbruikt werden." Tenzij hij ook gegeten heeft natuurlijk!

Wat u citeert is de besluitwet van 14 nov 1939
Art. 17. Is in rechte niet ontvankelijk, de vordering tot betaling van dronkenmakende dranken die in drankgelegenheden, koffiehuizen, hotels, herbergen en welkdanige drankslijterijen ook verbruikt werden.
Deze bepaling is niet van toepassing op de vordering tot betaling van schuld aangegaan wegens logement of kostgeld in de hotels en herbergen en wegens de eetmalen welke tegelijk dranken en spijzen begrijpen.

Dat is totaal iets anders.

Hoe bedoelt u? De vraag was wat het resultaat zou zijn mocht men hem alcoholische (vermoed ik toch) dranken geserveerd hebben, en achteraf blijkt dat hij wilde gebruik maken van een bon die men niet aanvaardt. Voor zover ik dat artikel begrijp, kan dit probleem zich in principe niet voordoen, want is men verplicht alcoholische dranken op voorhand af te rekenen (tenzij in de context van een maaltijd), op straffe van onontvankelijkheid van de vordering tot betaling. Of lees ik dat artikel nu volledig verkeerd?

??? Consumeert u die dranken in het verkooppunt...????