JuridischForum.be

Ik ben op het werk apart gezet door human resources:
Ik heb zogezegd iemand seksueel geïntimideerd.

Men is een dossier gestart waarin men, behalve de seksuële intimidatie mij van alles verwijt.
Ik zou de lift bekladden met fallussymbolen.
Ik zou mijn werkplaats met opzet besmeuren met zand en modder.
Ik zou expres koekjes verkruimelen en er over rijden met de bureaustoel.
Ik zou heimelijk op andere collegae hun plaats gaan zitten en hun werkplaats vervuilen.

Dit is de realiteit:
Ik beklad de liften niet.
Ik ga soms een ommetje maken buiten waardoor er eens wat aan mijn schoenen blijft hangen. Ik heb zelf haast een half jaar geleden besloten om na de wandeling in de tuin nog een aantal extra honderd meter te lopen over de asfalt om dit te vermijden. Ik was dus verrast dat men hier mee kwam aandraven.
Ik werk 's middags vaak door en eet aan bureau, bijgevolg kunnen er dus kruimels van mijn broodje op de grond liggen. Ik weet dat het beleid zegt dat je niet aan je bureau mag eten, maar wist niet dat dit zulk probleem was. Ik heb beloofd hier mee op te houden.
Laatste puntje berust enkel op fantasme.

De aanklacht van seksuele intimidatie is over een bureaublad. Een bureaublad gericht naar mijn collega/kameraad die naast mij zit en gebruikt werd met zijn goedkeuren. Het bureaublad was kort samengevat een internet meme gelijkaardig aan deze (http://www.quickmeme.com/meme/3phg7n/" onclick="window.open(this.href);return false;) maar met minder felle kleuren en heb het hoofd van die jongen vervangen door het hoofd van mijn kameraad. We hadden ons tijdens een middagpauze eens bezig gehouden met de draak te steken met elkaar, en mijn bureaublad was één van de zovele resultaten uit die onschuldige middagpauze. Ik en hij begrijpen elkaar goed daar we ook naast het werk amicale zaken doen. De afbeelding had enkel tot nut met hem de draak te steken, het was gericht naar hem en ging over niemand anders dan hem.

Nu aangezien ik gans de tijd applicaties heb openstaan, is mijn bureaublad 99% van de tijd niet zichtbaar. En als je hem kort zag dan zou je sowieso zelden de tijd hebben om te lezen wat er staat, tenzij je het echt echt echt wil lezen. Nu blijkbaar, een vrouwelijke collega - ze werd niet bij naam genoemd, maar ik weet over wie het gaat - is vol angst naar HR gestapt om te vertellen dat ze zich door mijn bureaublad geïntimideerd voelt door mij. Dezelfde vrouw heeft een jaar geleden ook ruzie gemaakt met mij (zij was kwaad op mij, wist niet eens waarom) waarna ze me sociaal is beginnen uitsluiten. Op zich deerde me dat niet, want vond haar en de vrouwen die haar volgen niet echt een verrijking in mijn leven, maar heb me steeds gedragen en behulpzaam gebleven op professioneel vlak. Verder sprak ik ze niet, noch heb ik tenzij het functioneel voor het werk was, maar één blik naar haar geworpen. Live and let live met andere woorden. Mocht ze echter op een dag besloten hebben te stoppen met die sociale uitsluiting had ik zonder problemen terug vriendschappelijk opgeschoten. Maar nu opeens is ze naar HR gestapt en heeft ze een klacht neergelegd wegens seksuele intimidatie voor een bureaublad dat ik meer dan een jaar lang heb gehad en die nu reeds sinds weken voor de klacht verwijderd en vervangen was door een bureaublad met silhouet van een dansende Michael Jackson.

Ik voel me door deze klacht en de behandeling er van door HR zeer hard geschoffeerd. Ik heb moeite met rechtop te kijken, ze eist tol op mijn relatie (want ben open geweest richting mijn partner en haar onmiddellijk verteld wat er is gebeurd) wat haar tot nu toe rotsvast vertrouwen in mij heeft geschaad (want wat moet ik niet uitgespookt hebben met mijn collega), ik doe amper een oog dicht en voel me gestigmatiseerd. Ik weet niet hoe ik daar mee moet omgaan. Bovendien voel ik me in mijn vrijheid beknot. HR was bezig over een onderzoek, en ik ben bang dat ze elke site die ik maar op het werk heb bezocht, elk amicaal gesprek dat ik met bevriende mannelijke collegae heb gehad via de kantoorcommunicator gaan binnenste buiten draaien en dat ik zwaar in het oog gehouden ga worden. Het argument dat mijn bureaublad niet gericht was naar die persoon en ook niet over haar ging werd niet aanvaard. Mijn stelling dat het een grap was werd enkel door de HR manager onthaald met "ah gij vind da grappig!!" waarna ze haar tanden op elkaar zette "da meisje voelde zich wel zwaar geïntimideerd!!!". Goed, mssn blaas ik het allemaal op en waait dit gewoon over, maar toch ik voel me niet op mijn gemak en ik weet niet wat of hoe... wat de gevolgen zijn, hoe ik me hiertegen moet beschermen, wat mijn rechten zijn... mssn moet ik zelfs meer op een psychologie forum zijn, ik weet het niet. Ik ben wel soms speels en ik weet dat dit op een werkvloer geen enkel moment getolereerd wordt, maar ik ben geen man die vrouwen seksueel aanrand of intimideert!

Tja, ik ben er persoonlijk ook voor dat er op het werk al een gelachen mag worden, maar als je weet dat er collega's zijn die daar aanstoot aan nemen, en uw HR dienst gaat daar in mee, dan zou ik in uw plaats mij strikt aan de regeltjes houden: laat de wandelingetjes 's middags, of zorg dat je niet in zand hoeft te wandelen, eet niet meer aan het bureau (is bij ons ook strikt verboden, en terecht!), let op met seksueel getintje grappen / opmerkingen / acties.

Niemand zal je echter iets kunnen verwijten als je aan de koffie aan je collega vraagt hoe zijn weekend geweest was, of hoe het nog gaat met de kinderen en of hij naar de voetbal gekeken heeft. Bij ons gaan de gesprekken soms ook eens absoluut de absurde en foute kant uit, maar als er bepaalde andere collega's bij zijn, houden we ons wel serieus in. Je bent immers nog steeds in een professionele omgeving en niet thuis.

Ik kan me wel voorstellen dat het niet prettig werken is, als je zo op je tellen moet letten, maar het is nu éénmaal zo (en ik denk dat er wel meer bedrijven zijn waar ze van werknemers verwachten dat ze zich strikt aan de regeltjes houden, wat hun goed recht is). Als je dit echt niet aankan, denk ik dat je iets anders moet zoeken.

Ik vraag me eigenlijk af, wanneer is er echt sprake van seksuele intimidatie? Deze grap had geen betrekking op haar en was niet gericht op haar.

Kan het zo maar dat mijn werkgever een dossier maakt over mij en dit vult met zaken die berusten op fantasme? (lift grafitti en besmeuren van andere mensen hun bureau) En dit dan ook nog eens overdrijft: het gaat volgens mijn werkgever niet over aan het bureau eten, maar expres rond strooien van eten en er dan op gaan staan om het uit te wrijven. Het gaat niet om enkele grassprietjes, maar over kruiwagens modder. Die grassprietjes zijn bovendien al een hele lange tijd niet relevant en nu wordt daar een klacht over gelogged?

Zowel de liftklacht als de klacht, voor seksuele intimidatie komen van het zelfde meisje dat mij sociaal uitsluit omwille van een futiliteit (zij lachte me uit, en heb haar van antwoord gediend) iets meer dan een jaar geleden.

Nadat de klacht van de lift op mij gelogged werd, is de kuisploeg mij beginnen te viseren en klachten beginnen loggen over de grassprietjes (niet meer relevant) en de kruimels uit wraak omdat ze zo lang moeten werken elke dag om de lift proper te houden. (ik hoorde ze destijds over die lift klagen, en ze wilden de persoon die dit deed echt zijn nek omwringen). Vroeger waren die kruimels geen probleem en nu opeens wel. Maar goed, dat kost me nu absoluut geen moeite om dat niet meer te doen, maar een klacht van enkel kruimels is al heel wat anders dan "grafitti, seksuele intimidatie en met opzet de werkplaats van mezelf en die van anderen bevuilen). Nu opeens is alles een probleem en is alles mijn fout incl. zaken waar ik niets mee te zien heb.

Ik vind dit zeer lasterlijk, en zou het jammer vinden dat als ik later binnen het bedrijf solliciteer en men mijn dossier opent dat al die zaken daarin genoteerd zouden staan. Of mocht ik ontslagen worden omwille van seksuele intimidatie... probeer dan nog maar eens aan werk te raken!

Dit wijst al eerder op stalking dan op een aanklacht wegens sexuele intimidatie. Nog nooit geweten dat het veroorzaken van kruimeltjes onder de noemer "sexuele intimidatie" valt.

ik zou de stalkster zo ver mogelijk uit mijn buurt houden.

Kan het zo maar dat mijn werkgever een dossier maakt over mij en dit vult met zaken die berusten op fantasme?

Als er bij de werkgever een klacht omtrent seksuele intimidatie binnen komt, heeft die niet veel keuze dan deze in eerste instantie serieus te nemen en verder te onderzoeken. Wat dat betreft is het dus normaal. Wat uiteraard niet wil zeggen dat men meteen jou moet beschuldigen.

Niets onderzoek. Onmiddellijk beschuldigen, incl. Dossier waarvan ik bang ben dat het me blijft achtervolgen.

Niets onderzoek. Onmiddellijk beschuldigen, incl. Dossier waarvan ik bang ben dat het me blijft achtervolgen.

Tja, in uw geval ging het over een bureaublad wat ook effectief zo op uw computer gestaan heeft. Het enige wat je daarbij in vraag kan stellen is of diegene die klacht ingedient heeft, hier effectief "last" van gehad heeft. Mij lijkt het ook flauw, maar een werkgever moet objectief zijn. Als die vrouw zegt zich geïntimideerd gevoeld te hebben, kan de werkgever moeilijk zeggen: "Och, doe eens niet zo flauw." (ook al zou de werkgever dit misschien best WEL zeggen, maar correct is het niet).

In feite vind ik het allemaal wel erg. het komt zo overwaaien uit de super politiek correcte WASP cultuur uit Amerika.

Ik herinner me nog (jaren geleden)de tijd toen blote boezem kalenders nog "normaal" waren in het bureel. Iemand had op het einde van een reeks technische foto's een foto van zo'n boezemfoto genomen, zonder gezicht. Dus enkel de boezem + lange blonde lokken stonden op de foto. Dan werd de junior tekenaar erop uitgestuurd om de foto's op te halen bij de fotograaf.... Stond ie er uiteraard met rode kaken bij, en terug op het bureel hadden ze niet beter gevonden dat hem te vertellen dat ik het was. Gelukkig had iemand me op tijd verwittigd zodat ik het verhaaltje kon vervolmaken toen hij me aarzelend en vooral zeer nieuwsgierig om uitleg kwam vragen. Wij lagen allemaal in een deuk.

Ik vermoed dat ikzelf in deze tijd klacht had moeten neerleggen wegens sexual harassment?

Haha, leuk verhaal Goh vandaag de dag had je alleszins een aantal mensen het knap lastig kunnen maken

Niets onderzoek. Onmiddellijk beschuldigen, incl. Dossier waarvan ik bang ben dat het me blijft achtervolgen.

Tja, in uw geval ging het over een bureaublad wat ook effectief zo op uw computer gestaan heeft. Het enige wat je daarbij in vraag kan stellen is of diegene die klacht ingedient heeft, hier effectief "last" van gehad heeft. Mij lijkt het ook flauw, maar een werkgever moet objectief zijn. Als die vrouw zegt zich geïntimideerd gevoeld te hebben, kan de werkgever moeilijk zeggen: "Och, doe eens niet zo flauw." (ook al zou de werkgever dit misschien best WEL zeggen, maar correct is het niet).

Idd, het bureaublad is een feit.

Maar je zou toch denken dat als de beschuldigde laat weten dat hij reeds een jaar sociaal wordt uitgesloten door het "slachtoffer" en dat hij door haar wordt geviseerd (cfr. de grafitti liftklachten waar geen enkel bewijs voor is dat ik dit zou gedaan hebben) dat het gevoel van intimidatie bij de aanklager wel zal meevallen?

Maar goed, jij zegt dus dat mijn werkgever een dossier van me heeft liggen waarin ik word afgeschilderd als vervuilende respectloze seksdeliquent dat me potentieel gans mijn op dit moment prille carriere gaat achtervolgen, en dat ik daar niets aan kan doen? Ik kijk nog niet eens naar die vrouw, de idee van haar op één of andere seksuele manier te benaderen vind ik zelfs afschuwelijk!

ik denk dat je best naar de vetrouwenspersoon tegen pesten stapt op je werk.
Deze zaak van zogezegde "sexuele intimidatie" had gewoon opgelost kunnen worden door je leidinggevende door je te vragen dat bureaublad te verwijderen omdat het sommige personen stoort. Je leidinggevende had zelfs niet moeten vermelden wie dat was. Punt. Niet meer, niet minder.En dan was het afgehandeld.
Dit éénmalige incidentje kan niet aangemerkt worden als sexuele intimidatie en kan ook niet als reden aangevat worden om een dossier van je op te stellen en je "apart" te plaatsen.Ik heb overigens de indruk dat er een willekeurig aantal dingen samen op een hoop worden gegooid. Dat begint op belaging te lijken, al vraag ik me af wie of welke motivatie er nu achter kan zitten dat HR zich daar zo stuntelig mee bezig zou houden.

Je stapt dus naar de vertrouwenspersoon van je bedrijf met de VRAAG of dit allemaal wel in verhouding is tot het gebeurde. En waarom men niet eerst gewoon gevraagd heeft dat bureaublad te verwijderen als het iemand stoorde.
Beluister goed het antwoord dat men zal geven. Een donkerblauw duiveltje in mij laat me weten dat je je GSM best in opnamemodus op de tafel legt.
Hier klopt iets niet, alleen weet ik niet wat of wie.