@Gebruiker21: jij bent duidelijk nog nooit ondernemer geweest.... De tijd dat je als starter 'snel' rijk werd is voorgoed voorbij. Het is keihard knokken, en banken eisen keiharde garanties (probeer maar eens een ondernemingkrediet te krijgen, je krijgt direct een papiertje voor hoofdelijke aansprakelijkheid en persoonlijke borg voorgeschoteld).
Dus ja, ik vind dat ik als werkgever mag eisen dat m'n fulltimers hun 38h/week doen zoals ik het plan, volgens de noden van het bedrijf, en niet zoals zij het wensen.
Als dat tegenwoordig al teveel gevraagd is...
P.
- Jureca
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
-
xena
is er geen mogelijkheid om allemaal mijn berichtjes ineens te verwijderen ?stop met onzin te verkondigen xena.
-
Gebruiker21
- Berichten: 10787
- Juridisch actief: Nee
Ik ben inderdaad bewust geen ondernemer. Ik zou makkelijk zelfstandig consultant kunnen worden gezien de sector waarin ik werkzaam ben, maar kies hier bewust niet voor, aangezien mijn gezinsleven ook belangrijk is voor mij.@Gebruiker21: jij bent duidelijk nog nooit ondernemer geweest.... De tijd dat je als starter 'snel' rijk werd is voorgoed voorbij. Het is keihard knokken, en banken eisen keiharde garanties (probeer maar eens een ondernemingkrediet te krijgen, je krijgt direct een papiertje voor hoofdelijke aansprakelijkheid en persoonlijke borg voorgeschoteld).
Dus ja, ik vind dat ik als werkgever mag eisen dat m'n fulltimers hun 38h/week doen zoals ik het plan, volgens de noden van het bedrijf, en niet zoals zij het wensen.
Als dat tegenwoordig al teveel gevraagd is...
P.
Ik heb echter wel nauw samengewerkt met een ondernemer die aan het hoofd staat van een KMO van een paar tientallen mensen. Door zijn managementstijl en houding wist hij deze mensen te motiveren en een "wij-gevoel" te creëren binnen zijn bedrijf, waardoor het succesvol geworden is en snel gegroeid. Hij was ook steeds zeer menselijk en begrijpend voor zijn werknemers (als er een maand een goeie omzet was, nam hij vrijdagmiddag iedereen mee om te gaan eten op zijn kosten, en werd het weekend alvast ingezet). Deze mens was een droom om voor te werken. Hij verdiende (terecht) een stuk meer aan het bedrijf dan zijn medewerkers en stak dit ook niet onder stoelen of banken, maar zijn medewerkers gunden hem dit ook.
Ik vrees dat uw "leiderschap" dringend aan vernieuwing toe is. Je lijkt nu wel een baas uit de jaren '70.
Het is niet "me auto" of "me geld", maar "mijn / m'n auto" of "mijn / m'n geld"!
Hou er rekening mee dat je werkgever geen reden hoeft op te geven om je te kunnen ontslaan!
Hou er rekening mee dat je werkgever geen reden hoeft op te geven om je te kunnen ontslaan!
-
ganapathi tantra
- Berichten: 1340
welles nietes welles nietes welles nietes phhhhh zucht .......
Belangrijk is niet wie je bent maar wel wie je kent
Ik zeg dan ook niet wie het meest mag eisen, ik geef gewoon aan dat men zijn rechten moet kunnen gebruiken. Verlof om dwingende reden is een recht en kunnen ze dan ook terecht gebruiken. Niet-dwingende redenen (bankzaken, ...), kan je perfect met verlof proberen te regelen.@JPV: sorry da'k even cru ben, maar een werkgever die 100 duizenden euro's investeert in het oprichten van een bedrijf, er zelf in meedraait zonder z'n uren te tellen, alle risico's neemt, mag mijn insziens net iets meer eisen van z'n werknemers dan omgekeerd.
Het al dan niet investeren heeft ook niks met eisen te maken. Je legt contractueel vast, binnen de wettelijke regels, wat je wil. het eisen van bepaalde zaken kan je zo regelen. Daarin moet je als werkgever en werknemer VOORAF overeen komen. Als jemand dan vooraf vraagt wat de regels zijn, lijkt me dat een goeie houding.
het gaat niet over beslissingen mogen nemen, het gaat over het welzijn van ej werknemer. En daar ga ik mee met Gebruiker21: je manier van schrijven hier geeft alvast aan dat je een werkgever van de oude stijl bent. Op baiss van internetposts je beoordelen is wel moeilijk, maar als iemand iets vroeger wil stoppen om de belangrijkste koop van zijn leven te regelen (iets wat effectief vaak op het laatste moment verzet moet worden en waarvoor op tijd verlof vragen dus niet vanzelfstprekend is), zou ik als werkgever ipv een zware opmerking over die uren, eerder een kaartje met "proficiat met je nieuwe huis" sturen. Misschien zou er binnensmonds ook wel een vloek vanafkunnen, maar dat hou je dan voor jezelf. Iemand koopt nu ook geen 20 keer in z'n leven een huis, er zijn ook geen tientallen ogenblikken waar je zo'n verlof zou moeten toestaan.Ik zeg altijd aan een 'ontevreden' werknemer: de dag dat je gans je hebben en houwen inversteert, dat je je huis en heel je inboedel in pand geeft aan de bank voor een investering, die dag zal jij de beslissingen mogen nemen. Tot die dag doe je wat IK zeg. Ben je niet akkoord: de deur is breed genoeg
Puur economisch gezien is een werknemer die een huis koopt, wss zelfs uitstekend nieuws voor jou: dat is een werknemer die alle tekenen heeft om een stabiel, vast leven te zoeken en dus graag een stabiele werkrelatie wil hebben. Dat is die paar uur verlof die je extra geeft (al dan niet betaald) zelfs meer dan waard. Heeft je werknemer een echt dringende herstelling? Wel, breng de auto samen met hem naar de garage en daarna dan terug met je eigen auto naar het werk. Dat vergeet hij dan wel niet (zélfs een jonge kerel) als jij eens vraagt om een uurtje langer te werken. Als je echter voor alles direct met je "ik neem de beslissingen" afkomt, is de kans idd groot dat je géén flexibiliteit van je werknemers krijgt en ze elke mogelijkheid benutten om afwezig te zijn. Bekijk het leven eens positief, je zal zien dat dit ook opbrengt.
M'n werkgever is los qua uren (ik werk officieel in blokken van 4 uur, maar als dat es 3 uur is of 5 uur, maakt voor hen niet uit). Resultaat: zondag heb ik, zonder te moeten werken, me redelijk wat uren gefocused op een faillisement, omdat ik thuis rustiger kan werken. En die uren worden niet "gefactureerd", maar wel tegenover hun flexibiliteit gezet. En dat loont.
Niet mogelijk voor jouw winkel? Jawel. Hou er rekening mee dat je bij het openen en sluiten van de winkel aanwezig moet/mag zijn en neem voor jezelf dan de beslissing om overdag even weg te glippen en te genieten van een koffietje op een terras.
Als je zoals je jaarrekening (als ik de juiste vast heb) met zo'n groot personeelsverloop zit, lijk je me (op basis van sociale balans) effectief een groot probleem te hebben qua personeelsbeleid. En het argument van denlowie ivm betaalde belastingen klopt dan alvast niet voor de laatste 2 jaarrekeningen.
-
ganapathi tantra
- Berichten: 1340
Ik denk dat je in dit soort discussies vooral kan onthouden dat iedereen zijn plichten en rechten aanpast volgens noodwendigheid of zijn eigen agenda.
We kijken met z'n allen minder en minder vooruit. Daar waar we vroeger eerst eens dachten over wat we zouden doen en ons inleven in de positie van een ander gaan we nu in de eerste plaats onszelf voorop stellen en dan moet de omgeving zich maar aanpassen.
Personeelsbeleid kan maar flexibel zijn tot op een bepaalde hoogte gezien zo'n beleid moet afgestemd zijn op een functionerende struktuur vastgelegd volgens bepaalde regels. Als iedereen begint te tornen aan deze regels vanwege individuele eisen dan zal het op een bepaald moment
stroef gaan lopen. Een machine die met vijf moet worden bedient kan niet goed funtioneren als er plots 2 gaan eisen dat een directe flexibiliteit van toepassing moet zijn. Iemand die een huis wil kopen doet dat niet van de ene dag op de andere en kan zijn werkgever mi ook niet de eis opleggen
dat "plots" een compromis moet getekend worden. Een werkgever kan ook niet eisen dat een personeelslid gegarandeert die week de late ploeg moet doen als die weet dat de wernemer zijn vrouw kan bevallen in die week.
Laat ons maar zeggen dat we door onze eisen van flexibiliteit met z'n allen een stuk minder flexibel zijn dan we zelf denken te zijn. En dat door sommigen hypocriet gedrag (ziekte ensceneren) als een recht kan worden beschouwd om je zin door te drukken is helemaal van de pot gerukt.
Ik snap ook niet goed of er nog voldoende zinnige mensen bij sommige vakbonden aanwezig zijn want wie vindt nu zoiets uit. In sommige sectoren hebben ze zelfs recht op zoveel ziektedagen Duhhhhhhh sinds wanneer is ziek worden een recht ? Het is je recht om niet te moeten aan je verplichtingen te voldoen als je ziek bent dat wel. Noem het zin voor verantwoordelijkheid.
Wie de beslissing neemt om op eigen risico een zaak uit de grond te stampen kan mi zijn keuze niet afwentelen op het personeel. Zelf doe ik dat ook
niet en zal dat nooit doen. Ik beschouw "het personeel" als een onderdeel van een geheel dat ik graag goed zie funtioneren. Ze zijn belangrijk maar niet in die mate dat je kan toelaten dat personeel door individuele eisen te zwaar weegt op het functioneren van een bedrijf.
Ik heb lange tijd van mezelf het maximum ge-eist en dat heeft zwaar gewogen op mijn gezondheid. Eigenlijk is dat nog steeds het geval. Ik heb die zelfde eisen nooit gesteld van de mensen die voor mij werkten maar ik eis(te) wel een absolute zin voor verantwoordelijkheid.
Kijk, er bestaat zoiets als recht op arbeid maar daar horen ook verplichtingen bij. Het is dus altijd 2 richtingsverkeer. Want veelal zijn die verplichtingen van een morele aard en dat vergeet men meer en meer
We kijken met z'n allen minder en minder vooruit. Daar waar we vroeger eerst eens dachten over wat we zouden doen en ons inleven in de positie van een ander gaan we nu in de eerste plaats onszelf voorop stellen en dan moet de omgeving zich maar aanpassen.
Personeelsbeleid kan maar flexibel zijn tot op een bepaalde hoogte gezien zo'n beleid moet afgestemd zijn op een functionerende struktuur vastgelegd volgens bepaalde regels. Als iedereen begint te tornen aan deze regels vanwege individuele eisen dan zal het op een bepaald moment
stroef gaan lopen. Een machine die met vijf moet worden bedient kan niet goed funtioneren als er plots 2 gaan eisen dat een directe flexibiliteit van toepassing moet zijn. Iemand die een huis wil kopen doet dat niet van de ene dag op de andere en kan zijn werkgever mi ook niet de eis opleggen
dat "plots" een compromis moet getekend worden. Een werkgever kan ook niet eisen dat een personeelslid gegarandeert die week de late ploeg moet doen als die weet dat de wernemer zijn vrouw kan bevallen in die week.
Laat ons maar zeggen dat we door onze eisen van flexibiliteit met z'n allen een stuk minder flexibel zijn dan we zelf denken te zijn. En dat door sommigen hypocriet gedrag (ziekte ensceneren) als een recht kan worden beschouwd om je zin door te drukken is helemaal van de pot gerukt.
Ik snap ook niet goed of er nog voldoende zinnige mensen bij sommige vakbonden aanwezig zijn want wie vindt nu zoiets uit. In sommige sectoren hebben ze zelfs recht op zoveel ziektedagen Duhhhhhhh sinds wanneer is ziek worden een recht ? Het is je recht om niet te moeten aan je verplichtingen te voldoen als je ziek bent dat wel. Noem het zin voor verantwoordelijkheid.
Wie de beslissing neemt om op eigen risico een zaak uit de grond te stampen kan mi zijn keuze niet afwentelen op het personeel. Zelf doe ik dat ook
niet en zal dat nooit doen. Ik beschouw "het personeel" als een onderdeel van een geheel dat ik graag goed zie funtioneren. Ze zijn belangrijk maar niet in die mate dat je kan toelaten dat personeel door individuele eisen te zwaar weegt op het functioneren van een bedrijf.
Ik heb lange tijd van mezelf het maximum ge-eist en dat heeft zwaar gewogen op mijn gezondheid. Eigenlijk is dat nog steeds het geval. Ik heb die zelfde eisen nooit gesteld van de mensen die voor mij werkten maar ik eis(te) wel een absolute zin voor verantwoordelijkheid.
Kijk, er bestaat zoiets als recht op arbeid maar daar horen ook verplichtingen bij. Het is dus altijd 2 richtingsverkeer. Want veelal zijn die verplichtingen van een morele aard en dat vergeet men meer en meer
Belangrijk is niet wie je bent maar wel wie je kent
kan me een privé-sector geven waar je recht hebt op X aantal ziektedagen?En dat door sommigen hypocriet gedrag (ziekte ensceneren) als een recht kan worden beschouwd om je zin door te drukken is helemaal van de pot gerukt.
Ik snap ook niet goed of er nog voldoende zinnige mensen bij sommige vakbonden aanwezig zijn want wie vindt nu zoiets uit. In sommige sectoren hebben ze zelfs recht op zoveel ziektedagen Duhhhhhhh sinds wanneer is ziek worden een recht ? Het is je recht om niet te moeten aan je verplichtingen te voldoen als je ziek bent dat wel. Noem het zin voor verantwoordelijkheid.
En gelieve de mening van 1 persoon niet als de mening van "sommigen" te beschouwen. Ik denk dat het duidelijk genoeg was dat niemand daar enig begrip voor had. Extremisten vind je in alle bewegingen.
Ik ken de openbare sector niet goed genoeg, maar kan iemand me exact 1 onderdeel aanwijzen waar je recht hebt op X ziektedagen? M'n vriendin bouwt haar ziektedagen op, maar kan die (terecht) niet zelf beslissen op te nemen op een of andere manier (onderwijs).
Het enige wat wél bestaat is het recht om voor de eerste dag ziekte geen doktersbriefje te moeten voorleggen, maar dat is een maatregel die men nu ook in de privé-sector gebruikt om het aantal ziektedagen te doen drukken. M'n vriendin is trouwens in haar carriere (behalve de zwangerschap) nog maar 2 keer ziek geweest (op 11 jaar), je kan haar dus zeker niet van misbruik betichten.
Het enige wat wél bestaat is het recht om voor de eerste dag ziekte geen doktersbriefje te moeten voorleggen, maar dat is een maatregel die men nu ook in de privé-sector gebruikt om het aantal ziektedagen te doen drukken. M'n vriendin is trouwens in haar carriere (behalve de zwangerschap) nog maar 2 keer ziek geweest (op 11 jaar), je kan haar dus zeker niet van misbruik betichten.
Raad Van State: X aantal 'ziektedagen' per jaar, die je kan opsparen en zelfs overdragen naar volgende jaren. Onlangs nog iemand gesproken die pensioengerechtigd is, en de volgende 3 maand de opgespaarde ziektedagen opsoepeert (met behoud van volle loon) alvorens met pensioen te gaan.
P.
P.
-
ganapathi tantra
- Berichten: 1340
kan me een privé-sector geven waar je recht hebt op X aantal ziektedagen?En dat door sommigen hypocriet gedrag (ziekte ensceneren) als een recht kan worden beschouwd om je zin door te drukken is helemaal van de pot gerukt.
Ik snap ook niet goed of er nog voldoende zinnige mensen bij sommige vakbonden aanwezig zijn want wie vindt nu zoiets uit. In sommige sectoren hebben ze zelfs recht op zoveel ziektedagen Duhhhhhhh sinds wanneer is ziek worden een recht ? Het is je recht om niet te moeten aan je verplichtingen te voldoen als je ziek bent dat wel. Noem het zin voor verantwoordelijkheid.
En gelieve de mening van 1 persoon niet als de mening van "sommigen" te beschouwen. Ik denk dat het duidelijk genoeg was dat niemand daar enig begrip voor had. Extremisten vind je in alle bewegingen.
Als ik één persoon aanduid dan komt nogal vlug de uitdrukking "je mag niet op de man spelen" vandaar het gebruik van "sommigen"
Mbt uw vriendin siert dat haar natuurlijk maar ik zou als werkgever wel graag de excessen zoals nog eens aangeduid door putteman liefst zo
vlug mogelijk weggewerkt zien. Men mag zoveel discuteren als men wil over het hebben van rechten. Op bepaalde ogenblikken moeten wat ik noem kunstmatige gefabriceerde rechten worden betaald. Vraag is dan wie dat blijft doen. Echte rechten (bvb veilige en gezonde werkplek) daarover zijn we het waarschijnlijk allemaal eens dat over de betaling weinig of geen discussie bestaat.
Dat van die ziekteverlof opbouw vind ik een oneerlijke concurrentie uitgelokt door de vakbonden. Maar als er dan ergens een fabriek dicht moet waarvan de hoge loonkost een echte reden is dan zijn ze zelf de eersten om te roepen. Vakbonden blijken zelfs in vele gevallen niet eens te beseffen dat ze door bepaalde eisen meer sociaal onrecht uitlokken dan bepaalde werkgevers of de arbeidsmarkt zelf.
Ik zou mij eens de vraag willen stellen hoeveel mensen zonder job blijven zitten door werkenden die het systeem misbruiken. Ik ben er namelijk van overtuigd dat de kost van het geveinsde ziekteverzuim de arbeidsmarkt erg veel geld kost dat anders jobs zou kunnen opleveren. Zo hoorde ik vorige
maand over een werknemer in de medische sector die vier mnd verlof krijgt toegewezen voor een chirurgische ingreep waar ik exact 2 weken last van heb gehad (=volledig genezen). En dat zijn echt geen uitzonderingen maar veel voorkomende zaken
Mbt dat recht op geen nood aan dokterbriefje op de eerste ziektedag had ik graag een limitatie gezien. Iedere maand een dag ziek zijn onder dat systeem noem ik misbruik. Ze hadden datanders kunnen doen door daar bijvoorbeeld max 3 dagen van te maken en vanaf dan een nog strengere controle dan voordien. Dit soort zaken zijn alweer typisch Belgische en een oplossing voor de gemakzucht van het systeem en veelal een open poort voor misbruik
Belangrijk is niet wie je bent maar wel wie je kent
je kan gewoon "iemand" gebruiken, slecht excuus dus.
Tegen excessen wegwerken heb ik niks. Putteman gaf echter niet enkel excessen aan, maar ook gewone rechten.
@puttemanp: afaik is dat geen recht, maar een beslissing van de werkgever waar de werknemer mee akkoord kan gaan. Was zo ook in het onderwijs, was toen een maatregel om oude leerkrachten vervroegd weg te krijgen om zo jonge mensen aan het werk te krijgen.
Vakbonden beseffen maar al te goed dat sommige eisen bepaalde andere onrechten uitlokken. Het recht om collectief te onderhandelen, verhindert soms het recht om individueel te onderhandelen. Gezien de voordelen van collectief onderhandelen (zowel voor werkgevers als voor werknemers), is dat echter een relatief kleine prijs.
En dat van die medische sector heeft mss een logischere verklaring dan je denkt: als iemand in een ziekenhuis nog altijd een bepaald probleem heeft, kan dit daar véél sneller voor problemen zorgen (wegens veelvuldig contact met bacterien) dan andere. Daarom ook dat door bepaalde ingrepen mensen in de chemische sector véél langer thuis zitten dan anderen.
Wie geen ziektebriefje indient in het onderwijs, riskeert btw nog altijd een controle. Als er dus een vermoeden van misbruik is, kan daar nog altijd ingegrepen worden. Het is dus geen kwestie van "gemakzucht", maar van lagere kosten voor zowel werkgever (minder ziekteverzuim), overheid (minder dokterskosten) als voor werknemer (minder kosten voor doktersbezoek). Enkel de dokters varen er slecht bij.
Tegen excessen wegwerken heb ik niks. Putteman gaf echter niet enkel excessen aan, maar ook gewone rechten.
@puttemanp: afaik is dat geen recht, maar een beslissing van de werkgever waar de werknemer mee akkoord kan gaan. Was zo ook in het onderwijs, was toen een maatregel om oude leerkrachten vervroegd weg te krijgen om zo jonge mensen aan het werk te krijgen.
Vakbonden beseffen maar al te goed dat sommige eisen bepaalde andere onrechten uitlokken. Het recht om collectief te onderhandelen, verhindert soms het recht om individueel te onderhandelen. Gezien de voordelen van collectief onderhandelen (zowel voor werkgevers als voor werknemers), is dat echter een relatief kleine prijs.
En dat van die medische sector heeft mss een logischere verklaring dan je denkt: als iemand in een ziekenhuis nog altijd een bepaald probleem heeft, kan dit daar véél sneller voor problemen zorgen (wegens veelvuldig contact met bacterien) dan andere. Daarom ook dat door bepaalde ingrepen mensen in de chemische sector véél langer thuis zitten dan anderen.
Wie geen ziektebriefje indient in het onderwijs, riskeert btw nog altijd een controle. Als er dus een vermoeden van misbruik is, kan daar nog altijd ingegrepen worden. Het is dus geen kwestie van "gemakzucht", maar van lagere kosten voor zowel werkgever (minder ziekteverzuim), overheid (minder dokterskosten) als voor werknemer (minder kosten voor doktersbezoek). Enkel de dokters varen er slecht bij
.