Idewe

[cdk]

Onderwerpen samengevoegd wegens zelfde vraag - JurecaBE - moderator


geachten. Wie heeft ervaringen in kader van formele verzoeken tot psychosociale interventies in het kader van grensoverschrijdend gedrag, via Idewe, in overheidskader? Ik heb daar ervaringen mee die ik vertrouwelijk wil toetsen en uitwisselen. Graag bericht in pm, gezien vertrouwelijkheid.

[cdk]

allen. Is er hier een vertrouwelijk expert inzake 'verzoek tot formele psychosociale interventie inzake grensoverschrijdend gedrag op het werk', concreet binnen de Vlaamse overheid? En/of andere kenners, of mensen met ervaringen in die zin?

Ik vind het dramàtisch, dat men daar, mede met idewe, zùlke ontzéttend archaîsche, bepérkende blik stelt op grensoverschrijdend gedrag, als ik, zelfs met lichamelijke stress nu tot gevolg, ervaar. Men refereert dan énkel naar de wet en interpretaties inzake geweld, pesten of ongewenst seksueel gedrag. Men misként daarmee actiéf dat er nog zó ontzéttend veel àndere vormen van grensoverschrijdend gedrag zijn. Die dan nochtans wél vanuit deontologische code gekaderd kunnen worden. In die code heeft men het over grenzen die voor iedereen anders kunnen liggen - waarvoor, als erover aanduidingen komen -eerst ten aanzien van rechtstreeks betrokkenen- begrip hoort opgebracht te worden. Begrip ópbrengen is een actiéve vorm van begrip. Géén stilzwijgen. Dit soort zaken, oprécht ervaren grénsoverschrijdingen, zijn pértinént, dan, met réchtstreeks gevolg voor welzijn en vertrouwen op overeenkomstig niveau, voor grensoverschredene. Ik begrijp oprécht en manifést niet dat idewe dan zulke kwesties zó vaak niet erkénnend als overschreden persoonlijke grens noteert. Zonder verbloeming. Dat is réchtstreeks schadelijk voor welzijn. En ik kan niet de enige zijn. Ik lees op site idewe dat ocharme iets meer dan 20% van dergelijke dossiers als grensoverschrijdend worden bevestigd. Ik vind dat wérkelijk dramàtisch. Dat is echt zeggen aan die bijna 80% anderen: mannekes/meiskes/x'kes/..., als het geen geweld, pesten of ongewenst seksueel gedrag is, is het geen grensoverschrijdend gedrag.
Dat is zó óngelooflijk uit de tijd, en rechtstreeks tégen wèlzijn op de werkvloer in!
Zijn er mensen met ervaringen? Vanwege net die ontzettend lage cijfers van erkenning als ongewenst grensoverschrijdend gedrag. Hoe kan het dat idewe en gelieerde diensten zó schadelijk beperkend kijken en formuleren, enkel vanuit de wét, en niet óók de códe rond deontologié?!
Bovendién, als iemand vanuit een werkelijk manifest, oprécht en goed beschreven ervàren dat een grens is overschreden voor hem of haar, een formeel verzoek tot interventie inzake ongewenst grensoverschrijdend gedrag indient, en dat wordt aanvaard, dan is toch per definitie geen uitspraak meer nódig óver of er een grens is overschreden? Het zit al de naam van de procedure! De indiener verzoekt tot intervéntie - vraagt niet of idewe of wie dan ook anders dan de indiener zelf grensoverschrijdends heeft ervaren. Dat ís het geval, in sé. Die hééft al die moeite gedaan, na veel overwegen. Hoe kan men de procedure dan zo noemen, als men dan vervolgens zich nog 's uitspreekt over of er sprake is van grensoverschrijdend gedrag? Dat is toch pertinent, bij niet-expliciet-erkennen van overschreden grens, een overeenkomstige klàp in het gezicht voor melder? Daar hoort eigenlijk gewoon geen vraagteken bij.

[eylis]

Wellicht zijn er hier op het forum wel leden die bekend zijn met de materie, maar wat is dan uw concreet juridische vraag mbt deze materie?

[cdk]

mijn helderste juridische vraag voor nu is: wanneer men inzake grensoverschrijdend gedrag, 1) een wet en interpretaties heeft, met strikt afbakenende en dus ook beperkende invullingen van dat begrip maar ook 2) een deontologische code heeft, gelinkt aan omzendbrief, hoe is het dan mogelijk dat idewe betreffende term grensoverschrijding 3) slechts rekening houdt met de wét en 4) dat men in nota niet ééns verméldt dàt men die wet en interpretatie als enige basis neemt om zich uit te spreken over of er kan gesproken worden over grensoverschrijdend gedrag?

In de code staat, ondermeer: "In een positief arbeidsklimaat houden mensen rekening met elkaars grenzen. Wat voor de ene persoon kan, is voor een ander niet altijd aanvaardbaar. Daar brengt u begrip voor op."

Het is een zéér delicate, per definitie nuàncegevoelige kwestie om in zulke zaken de gróótste zorg te nemen in àlle uitdrukkingen terzake. In nota idewe is dat niet gebeurd. Pas tíjdens een gesprek hierover drukte iemand ànders dan idewe die vaste link met de wét uit. Men maakte de nota overigens ook niet eerst over aan mij - wat nochtans volgens procedure is. Men verzocht tot aanwezigheid op moment x, laat op de dag voordien. Pas daarnà kon ik nota dan ook doornemen, met divérse onvoldoende gebelanceerde uitdrukkingen daarin, vergeleken met wat in gesprek werd gesteld. Ik neem dit ernstig, en onzorgvuldigs heeft rechtstreeks schade tot gevolg, met zware stress tot gevolg. Nota bene moet de focus van idewe liggen op prevèntie. Prevéntie doet men méé door zich zéér genuanceerd uit te drukken, in dit soort contexten. Ik vind het heel erg dat dit onvoldoende is gebeurd. Intussen ving ik zelfs signalen op van twee manifeste verdraaiingen van feiten, in de notitie. Toets daarop loopt nog, want in dat geval heb ik nog bijkomende rechten.

[eylis]

quote: "hoe is het dan mogelijk dat idewe betreffende term grensoverschrijding 3) slechts rekening houdt met de wét en 4) dat men in nota niet ééns verméldt dàt men die wet en interpretatie als enige basis neemt om zich uit te spreken over of er kan gesproken worden over grensoverschrijdend gedrag?"

Misschien stelt u uw vraag best eerst even aan "idewe"? Zodat zij zelf eerst kunnen toelichten waarom zij aldus handelen?

[Marcus Aurelius]

Misschien eens contact opnemen met de vertrouwenspersoon aangesteld in deze. Zoals u zelf stelt is dit zeer delicaat temeer daar u er zich voor moet hoeden dat u geen vijandelijke sfeer creëert binnen uw werkkring. U bent ook kunnen functioneren binnen uw werkkring. Misschien is externe hulp/consultatie een mogelijkheid gezien zij zich een meer subjectieve kijk op de hele toestand kunnen vormen. Indien niet anders mogelijk, lijkt me dat u een vraag naar overplaatsing naar een andere dienst zou kunnen aanvragen uiteraard nadat u zelf ietwat tot rust gekomen bent. Sorry consulteer iemand buiten de dienst, een arbeidscoach, een psycholoog, neem de nodige rust, anders vrees ik namelijk dat u moet rekening houden met een mogelijk ontslag. Sorry.
Deze inlichtingen zijn louter informatief en onder alle voorbehoud. Er kunnen geen rechten aan verbonden worden.

[cdk]

Marcus. Ik ben in contact met passende mensen hierin, en dat betekent enkel op diréct wérkgerelateerd niveau. Eén iemand, werkend in gecontracteerde organisatie met ook blik op wat hoort bij een kwaliteitsvolle, voldoende veilige werkomgeving, adviseerde om mijn ontzetting -die zij volledig begrijpt- rechtstreeks te communiceren, ook aan auteur idewe. Dat heb ik gedaan, met antwoord dat haar nota kan niet aangepast worden. Als nu blijkt dat de leugen die ik gisteren vernam, zo is genoteerd, krijgen we een aanvullende situatie. De check op dat vlak loopt nog. Wat nodig is, met tanend geloof, ter énigerlei herstel, is, ten gronde, respect voor feiten en de chronologie daarvan. Het is ongelooflijk welke manipulaties, zelfs leugens, er al gesteld zijn. Bemiddeling zal -dat heb ik reeds voorgesteld- écht kwaliteitsvol en ten grónde moeten zijn. Ik stelde een optie voor via specifiek gecontracteerde externe partij. Eerst werd gezegd dat dat niet kon binnen contract, die instantie bevestigt me bij eigen navraag dat het nét wél kan, binnen contract, mét mijn werkgever (!). Of vervolgens uiteenlopende werkvloergebonden feiten kunnen erkend worden, met erkenning van ieders verantwoordelijkheden, zal moeten blijken. We moeten allemaal omgaan met de realiteit - we leven niet in fictie. Wie van feiten fictie maakt, voor zichzélf, maakt een éigen keuze. Maar dat kan niét in míjn naam. Liegen in dié zin is voor mij een fundamentele grens voorbij. De deontologische code is daarbij valabel en helder op zich.

[Marcus Aurelius]

Bemiddeling zal -dat heb ik reeds voorgesteld- écht kwaliteitsvol en ten grónde moeten zijn.

Dit kan u best aan specialisten overlaten. Ik vrees dat u niet objectief kan oordelen. De cruciale vraag is of u hierover überhaupt kan oordelen.

U spreekt telkens van leugens en manipulaties.
Dit zijn zeer zware beschuldigingen. Dit zou wel eens als een bom in uw gezicht kunnen ontploffen.

De deontologische code is een zeer delicaat kader, de praktijk heeft reeds herhaalde malen uitgewezen dat dit een rekbaar begrip is, Sint-Truiden is hier een sprekend voorbeeld van.

Indien u zich absoluut en niet langer kan vinden in de werkwijze van uw diensten en u geen gelijk krijgt in een klokkenluidersfunctie, vrees ik dat er voor u niets anders zal opzitten dan een overplaatsing te vragen of eventueel naar ander werk uit te zien.

Deze inlichtingen zijn louter informatief en onder alle voorbehoud. Er kunnen geen rechten aan verbonden worden.

Dit is helemaal geen verwijt aan u, integendeel. Ik probeer enkel het lont uit het kruitvat te halen.

Veel succes.

[cdk]

Dank voor begrip, en ik weet wat ik schrijf, en kan dat aantonen, Marcus. Net omwille van gevoeligheid voor feiten en chronologie, ook. Die ik maximaal bewijsbaar houd. Wordt vervolgd.